Alle inzendingen over blaten

Ik zag eerst uitdijend vlees dat vrij van bestemming was naar een beloofd land trok waar vele schapen blaten. Ik zag geen mensen maar brokken onduidelijkheid een evolutionaire biologie voorbij mijn eigen afslag. Nu zie ik weer dieren herken ik echte personen zitten de terrassen maandag te balen van het overwerk.…

Schapen blaten, mensen haten. Koeien loeien, mensen verfoeien. Poezen miauwen, mensen klauwen. Beren brullen, mensen zijn vaak onbenullen. Wij mensen leren niets van de dieren, wij mensen moorden al eeuwen, nog steeds met plezier de stieren. Mensen vermoorden mensen, ook al eeuwen.…

Tijdens het blaten zing ik er zoveel mogelijk kinderliedjes overheen, ook al denken mijn buren dat ik seniel en infantiel ben. De drollen breng ik keurig naar de groencontainer en binnenkort mag het schaap ook een tijdje in de huiskamer zijn of ga ik lekker in het schapehok tegen zijn warme vacht dromenland bezoeken.…

ik huis in pluizen wol hoor het oeverloos gemekker ze maken me steeds gekker en ratelen me horendol woorden dansen op de hei een lied dat niemand ziet of hoort, de melodie wordt in de wollen vacht gesmoord de kudde blaat en drijft gedachteloos voorbij verzamelt zich al eeuwig worteltrekkend in een rij makke schapen achteraan die…

Mijn deugden kerf ik in jouw gelaat dat blaat van milde verwijten. Met verdorven gewoontes ben je omringd Nu al stamel je voor de duivelse rat Die zuinig aan jouw enkels knaagt Tot je wankelt naast de maalstroom van mist.…

Schrijvenderwijs was ik ingeslapen, schrijvenderwijs werd ik wakker bij nacht omdat er woorden stonden te blaten onder het open raam waar ik lag. Wie had hen daar bijeengedreven, was het de honger of was het de wind? Ze stonden in een beginnende regen doodstil te kleumen op het grind.…

van een pauw Een kat doorkruist het natte gras De wind streelt het gewas De mees zicht zijn mooiste lied Een krekel klampt zich aan een grasspriet De berk buigt zich sierlijk in de wind 'n rups popt zich in,voor de metamorfose begint de strijd tussen de mist en de zon die reeds vroeg begon Een specht hamert duchtig op de stam in de wei blaat…

Daar lijken drie schapen hem nog uit te blaten. Over hekken gaat hij, riet, moeras en voorbij de vennen, weer wat gras. Hij ligt er neer, krijgt in de gaten dat tussen groene pollen kweek een kleine haas verscholen zit. Een jongenshand betast de zachte vacht en kinderfijne vingers aaien. Water, lucht en land, vervloekt.…

op de hei zijn een belevenis Hij behoedde ze voor het afdwalen Opzichtelijk genieten voor een zandhagedis Z’n mensenhart zal warmte uitstralen Hij voelt zich met de omgeving verbonden Met de herderstaf in zijn warme hand Keek naar herten die in de bosrand stonden Vlakbij zijn huisje in het heideland Hij voelt z’n schapen aan Hoort hun blaten…

Soms struikelt hier een kleuter Of een herderin blaat naar haar schapen. Dan hol ik zuchtend naar de wei. Geen zon kan mijn bloed verhitten. Ooit verwaait mijn smachtend hart tot stof van trouw of rouw of lof voor het grote niets waarin ik weiger te verglijden. Zo word ik zigeuner en bedelaar tot God in de aders kruipt.…

is de lucht als zilverhelle plaat, Waarover vlokkig grijs geschilderd werd, Met glans van licht uit eindeloze vert, Dat door de ruimte spelemeien gaat. ’t Vonkt door de droppels aan het rijs, dat staat Als stut op ’t tuinbed, staat bij boon en ert; Vonkt door de druppels aan ’t gewei van ’t hert, Vonkt door de droppels aan het schaap, dat blaat…

kerstbestand uit voor soldaten De bomen zijn verlicht, binnen en buiten Het water is het in kanaal en gracht De kinderogen zijn het en de ramen De havens, vlaggenmasten, vissersschuiten Een koor is het, zingend van Stille Nacht In Bethlehem kwamen ooit engelen kramen Bij Een die Levend Licht ter wereld bracht Leven is Licht in stof; schapen die blaten…

spreidt - die opvliegt en in woorden woont - omdat mensen niet toereikend en water en aarde zijn bevuild vanuit de hoge lucht schreeuwt hij zijn waarheid de dichter slechts een enkele gek luistert en hoort zijn schamele woorden slaan dood op de rand van de afgrond tegen geluiddichte dollartekens en schapen - zoveel schapen blaten…

op mijn zuster Valentine, op haar ziekte zo balsturig, op haar heengaan zo gelaten; Valentine, o Valentine, lam dat leed, en niet wou blaten! - Als ik op haar peinze, o Jesu, die zó vroed was, zó goed was; die zó liefhad, U zó liefhad, ons zó liefhad; ach en zoet was, zoet gelijk uw Harte, o Jesu!…

Stel dat ik een dijk kon vormen van korrel, zand en slijk en wormen van minuscuul..tot groot en hoog zag grassen groeien, kon horen schapen blaten koeien loeien voelde hoe hun poten stampten om mij breder sterker en lag naast het kronkelende water zag boten varen wolken drijven, stormen weer bedaren ik zag hoe huizen op mijn dijk hoe…

Maar toen jij met zachte stem begon te praten, zei dat je mij best aardig vond stond ik gelijk in vuur en vlam kwamen de vlammen uit mijn mond was ’t of dat mekkerend schaap begon te blaten.…

Rust uitstralende mensen zittend op eindeloze heuvelachtige vlakten Er wordt globaal gecommuniceerd zonder te praten Er is veel gebeurd na het onderkennen van onze zwakten Industriele devolutie, het zijn alleen nog de schapen de blaten Het was niet de techniek, maar het fysiek waarin de antwoorden zaten Er is genoeg voedsel zonder alle handels…

Almoeder der verlangens, 'k hoor u klagen En smachtend roepen in verlatenheid, Uw stem weerklinkt in 't blaten van de geit, Die rukt aan 't koord in de ijlschauw van de hagen.…

’t Omhoog getilde schaap begon te blaten Dat je sportief gezien al gauw een grote bent Wanneer je wordt gehaald door Alphen aan den Rijn Vanuit de Porsche riep het naar zijn oude maten Ach ja, het is gewoon een kwestie van talent Succes jullie met lening en betaaltermijn…

verhalen  en geile Bas hengelt met gore poten de as uit zijn glas en dan is daar nog Trees die feest als een beest dat overvloedig tot zich neemt en ook veelvuldig wordt genomen men schenkt in hoofdzaak blond en maakt het elke nacht te bont valt er nog wat te palen en alle schapen achter 't glas lopen  te pas  en te onpas   zij blaten…

't oor, verschrompelen de plant het tere twijgje dat zich opwaarts vecht als het zich voeden kan met waar en echt als zombies, zielloos, van onszelf beroofd gehersenspoeld door meningen, opinies is onze staat down, onverschillig, cynisch we zijn geen baas meer in ons eigen hoofd maar da's niet erg, verzamel ons in kerken en laat ons blaten…

Ik leer er begrijpen hoe verdraagzaam het schaap met zijn zomerlip blaat. De merel noem ik mooiprater tegen het onweer in en met kleine vreugden kan ik reageren op de commentaar van de koerende duif.…

De avond keert terug naar oude waarden, de kikkers blaten in hun glorieuze vuur, geen tijd voor vroege nachtegalen, waarin de hazen ruimer ademhalen, het schemeruur verzamelt de uilen en geluiden op de zachte treden van de nacht, de wind verlegt z’n schreden in de vertrouwde zomen van z’n rijke vacht.…

het kind aait met een groezelig handje een dartel donzig lammetje het smoezelt in het gras met de koeien boe boe die tevreden loeien daarna roezemoest het kind met de schapen die vrolijk olijk blaten het geitje mè mè mekkert en springt in het rond bedelend om aandacht de paarden hinniken het kind hinnikt terug en loopt stapstappend…

gaat de wereld ontdekken Het geluk neem je mee, voor altijd Je wordt ouder en merkt dat alles wat anders is Maar als je het weet laat je dat kindergeluk nooit los Alle kleine lieve dingen zal je altijd begrijpen Een zandkorrel kan je geluk al bepalen Nee laat nooit het kind uit je, koester het De kleur van ranja laat je ogen glimmen Het blaten…

Er graasden zeven warm geklede schaapjes op de Peel een ruige herder hield hen met zijn stok in het gareel de schaapjes blaatten over sappig groen en witte wol van zeven schapen is dat al snel zeven zakken vol de harde herder knechtte gans de horde dag en nacht met opgeheven stok hield hij de dieren in zijn macht maar één opstandig…

Avonden keren terug naar oude waarden, de kikkers blaten in hun glorieuze uur, waarin ook de hazen ruimer ademhalen,het schemeruur verzamelt uilen,hun geroep op de zachtste treden van de nacht, de wind verlegt haar schreden in de trouwste tonen in de smetteloze vacht van veulens bij een waterbak koppen bij elkaar, ogen kool getint…

Was ik niet even naast dat eindeloze meisje neer gezeten op wie ik mijn dronken poehäzie verpoogde los te laten zodat ik ledig `t evenredig blauw zat in en aan te blaten alsof ik net die ochtend hete pieperballen had ontbeten Als jij iets langer in je gouden koets was blijven steken was `t diamantje kwijt geraakt in die luxe limowagen zonder…

onderscheidt het dunste detail Het lam op de rotsrichel Dan schrijft hij met vleugels de letter V Duikt in een wijde boog In glijvlucht met de klauwen vooruit Treft het lam in de nek Waarna het graaiend neertuimelt Neerstort op een gekartelde klif Het moederschaap waakt vergeefs Want hij aast op een onbewaakt moment Als een ander van honger blaat…

Als een lam, moegedwaald van de kudde verlaten, dat dwaalt en dwaalt, jammerend loopt te blaten, zo dwaal ik, en donker donker zwart is rondom; de winden gieren, vallend lof ritselt om.…