mensenkudde
de dichte sluier van 't omfloerst verstand
zweeft tussen ons en de realiteit
als 'n wolk van stof die zonder onderscheid
de wereld overdekt met 'n laagje zand
niet buiten, maar van binnen zit een wants
die ons verveeld maakt, moe en tweedehands
de chocoladekoppen van de krant
die honderdduizend keer voor de klandizie
gedrukt zijn, overschreeuwen onze visie
blinderen 't oor, verschrompelen de plant
het tere twijgje dat zich opwaarts vecht
als het zich voeden kan met waar en echt
als zombies, zielloos, van onszelf beroofd
gehersenspoeld door meningen, opinies
is onze staat down, onverschillig, cynisch
we zijn geen baas meer in ons eigen hoofd
maar da's niet erg, verzamel ons in kerken
en laat ons blaten, niemand zal het merken...
Geplaatst in de categorie: psychologie
En goede Gabriëla, Frost waardeer ik zeer, maar nog meer de non-conformisten en vrijbuiters die wars zijn van sentimenteel gepoëet!
Dat hebben mensen als Da Vinci, Einstein en Spinoza gedaan.
Doet me denken aan het prachtige gedicht van Robert Frost:
"Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference."
- voor volledige versie zie:
www.poetryfoundation.org/poem/173536