Alle inzendingen over boterbloemen

het voorjaarsfeest is in volle gang uitbundig schermt het fluitenkruid de boterbloemen contrasteren geel de zuring houdt minder opvallend het midden in de rijk begroeide berm langs de idyllisch bochtige Zuiderweg hokt een kolonie witte dovenetels samen laag wit van lipbloemigen ik waan me decennia terug pluk een bloempje zuig eraan onderga…

Gras smaakt, het voorjaar proeft lichtgroen boterbloemen smaken niet naar boter en paardenbloemen niet naar paard kabbelwater aan mijn voeten, in de sloot kikkerdril drilt zachtjes, een karper stuurt zijn rugvin door het eendenkroos schitterschijn van de zon door wolkenwaas en bladerdak van de oude boom boven mijn hoofd.…

Als het gordijn van de nacht door het morgenlicht is opengegaan en de aarde zich aan de lenteregen tegoed heeft gedaan is het gras groener dan ooit en het groen van de bomen uitbundiger getooid fluitekruid en boterbloem sieren als een geweven kanten lint berm en waterkant wiegend in de wind vogels uit volle borst weer zingen en zonnestralen…

wat zichtbaar door beweging waar de mouwen van zijn jasje als twee kokertjes omringen lieve dingen in mijn hart, mijn uitzicht overstemt de smart van toen voor even in dit leven is geen plaats meer voor een grote beer die grommend grauwt de weg voelt wel vertrouwd als ‘k op zijn schaduw schiet je ziet het, of je ziet het niet de boterbloemen…

hoe mank mijn ziel de tijd verslindt en dagen placht te wissen waar ik in onmacht gelegen trots het houvast verlies van al dat wat ik lief ‘ k zag madeliefjes boterbloem en zelfs de eerste parochianen die met bijbel en gebed mijn vroege ochtend waar ik smalend naar hen keek dan tóch in scène had gezet tersluiks verstond ik het heldere…

Hijgend holden ze de wei door boterbloemen en papavers op de vlucht voor iets - zo leek het en een koe stond er gekliefd met bolle ogen aan de grond en keek hen na tot aan het water waar haar stalletje met hooi stond voor haar grazende gerief wat niet veel later door de boterlieven stiekem werd gediefd Ze waren zacht - de boterlieven en…

terugkeer naar waarheid waarop wit gesteven lakens jou niet anders zien dan je bent ook in wat je nimmer hebt gezegd of in dat wat mijn ogen nooit zagen en zich nu tot namen wuiven als waterdruppels in steeds weer andere vormen van leugens ik wilde jou dromen mijn stem laten horen vanuit de kamer en de eerste dagen, langer dan de boterbloemen…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Zie hoe fel de boterbloemen kleuren in het zonnelicht dat ze wakker kust zo zacht, dat het goudgeel stralend rust op de blad’ren die van knop nu scheuren aan de waterkant, in dromen gesust terwijl ze stil het spiegelzicht keuren hangen de wilgen twijgend te treuren zich van hun eigen schoonheid onbewust in ‘t groene boord van het weidemeer…

De dag opent als een boterbloem sodeju ik ben een vink en fluit het is stil op de Blauwburgwal de baggerboot is aan het verkassen Een westlander tot het dek grijs vol drap huisraad fietsen auto's en matrassen mannen mager staan in overall gebogen roerloos stil afgemat dof te kijk aan de rand van de schuit Dit is de gracht dit is de stad…

temidden van wollig groengebied vlinders fladderen sierlijk boven het weelderige goudgelaat der boterbloemen (dat kijkt zo wijs) ik lief het zo de winde wind vlecht een zomerzacht genoegen in het licht van mijn zeeblauwe ogen waarover rust zich heeft neergelegd de jonge dag is nog maar net begonnen langs hemelsblauwe wolken een vogel…

In een portret op de ezel gezet Tussen het gras de boterbloemen en de Koeien is de tijd stilgezet onderhevig Aan veranderingen met ogen van de tijd Kijk ik met een zucht en snuif de Onzuivere lucht de geur Van rook in mijn longen en Als ik naar de oren kijk dan denk Ik aan 't doolhof van de tijd waarin Zoveel oren stokdoof zijn geworden…

kleuren strijd op mijn terras pronken wie de mooiste was rozen rood uit groene stelen drie witte ranke stoeltjes op gemodelleerde stenen een roodborstje op de stoelkroon de Vlaamse gaai uit de dennenboom madeliefjes en boterbloemen laten de insecten zoemen een merel is geland op het ongemaaide grasland een dikke duif zit te…

Zonnestralen over onze lichamen omringd door rode rozen en ook boterbloemen, terwijl insecten om ons heen zoemen. Maar onverdroten geven wij ons aan elkaar over en strelen hartstochtelijk elkanders huid. Het riet langs de sloot wuift op de achtergrond en ik zoen jou op je rode mond.…

Wie belicht nú simpelweg de lelie, lis en roos de boterbloem, de bosframboos de heide, groen en gras de vlinderstruik, het struikgewas Wie bezingt nú simpelweg de vlinder, vlieg en mier de watervlo, de regenpier de lijster, spreeuw en kraai de roepie-roepie, vlaamse gaai Wie omlijst nú simpelweg het wonder, land…

Door een zuchtje wind Knakte de boterbloem Van ’t zondagskind Jong, veel te jong Maar zo verliefd Op mij en de bloem Aangedaan, gekliefd Ze was enkel in haar hoofd Waar wolken stapelden En schapen zwart werden Enigszins verdoofd Ik zag dit alles op afstand Ogen traanden, echo’s zongen Ik zocht naar bloemen in ’t land We spraken…

-dat zal natuurlijk ook wel wat schelen,- ja, ik denk dat ik maar die kant op ga, om te zweven in de grote blauwe ruimte, komen de ideeën vanzelf bij me op, als vlinders die opstijgen van boterbloemen.-…

zelfs op onbekende paden – hier vol vergeelde bladeren willekeurig voor mij uitgespreid zoek ik de weg naar het vertrouwde dat mij verbindt met een niet meer in te halen tijd het verbond van zomereik en winterlinde (wild het woud) vol oude volksnamen als lichtminnend sterrenmuur in tuilen bloeiend hemelsleutels boterbloem verguld waar ik als…

Och, hoe schoon vlieden de beken door hei - en weidevelden heen waar speenkruid, duizendblad en klaver boterbloem, margriet, papaver aan ranke oevers dicht bijeen het welig moskarpet doorbreken zie hoge zwaluwen elegant over de windkraag balanceren torenvalken nauwgezet prooi bespreken in gebed en vlinders dartel koketteren boven het zongedroogde…

ze kwamen niet uit, pas met de stank van hun stengels kwam een oude bekende zonder sleutel het huis binnen hij zei niets maar mijn vingers gingen stinken alsof hij mij een hand had gegeven, nu ik niet meer alleen rook naar mezelf was er hoop: als er stank bestaat bestaat er ook niet-stank - roos en lelie, boterbloem - zelfs een vertrouwde…

Bessel van der Kolk Een wilg in ouderdom wedergeboorte Door tekenbeten rent Sundance kid weg Ziet ze in 't ochtendlicht joden vermoorden In Lissabons kerk, katholiek pracht en praal Maar in Syracuse, bij de kathedraal Bidt een enfant aan de Cimétièrerand Op een zonnige zomerse septembermorgen Legt hij voor zijn Diva der dromen een boterbloem…

De krokus haast zich naar de velden de narcis danst al op de wind het klokje wil zich gaarne melden en speenkruid gaat al door het lint De pinksterbloem is ook in aantocht daar glinstert al een boterbloem het fluitenkruid komt zo in optocht met de fanfare van bijgezoem Eerst nog wat madelievenkransjes wat paardebloem en gladiool de klein…

Nu zie ik je lopen door mijn hoofd, door de grote valei vol van boterbloemen en vlinders. Niemand die mij van deze dagdroom berooft. Want het is de beloning van de eerlijke vinder.…

door de straten, dansend bedwelmt ze de stad met woorden met een glimlach van deur tot deur een pirouette van geurige boterbloemen het lied van de zon voert over de meidoornhaag de appelbloesems blauw glanst de lucht en over de leeuweriken die zich uitbundig laten meevoeren door de straten, dansend bedwelmt ze de stad met woorden…

kop je ene blad vooruit… als een gebalde hand Naderend de witte onstuitbare troepenmacht scheurend het land en grond kapot het nakend einde kwam nu toch heel vlot een ruk, felle pijn en je lichaam brak onzacht zo verdween je… hup naar binnen toe vermalen werd je langzaam en heel traag afgevoerd naar een of andere duist're maag tja…boterbloem…

als het weer lente is kinderen ga ik samen met jullie over de wolken wandelen over de witte wattenwolkjes zie je ver beneden ons koeien in de wei vol gele boterbloemen en daar ons huis kabouterhuis zie je moeder wuivend met een zakdoek dag moeder wie staat er midden op de weg de hand beschermend voor de ogen turend naar onze wolk…

Zacht rosewit gloort de ochtend, kust de vroege morgen wakker, druppels dauw, als fijn geslepen glas glinsteren tussen grassen groen en gele boterbloem.…

In 't meer, hier blauw als lucht, ginds groen als weiland, Vol vonken zon en langs gouden vegen Als boterbloemen en als gouden-regen, Ligt, tweede cirkel, 't kleurig stralend eiland: Want rhododendrons, paars als zomers heiland, houdt de oever tot juweelsnoer saamgeregen, En 't lijkt een kelk: tintelend trilt de zegen van 't licht, als…

Je zei dat woorden altijd kunnen wachten op het goede moment, en dat dat zo moet zijn, en dat de lucht hier erg strakblauw is, groots in z’n oneindigheid, en dat de tijd zich verplaatst tussen een steen en een andere steen, van boterbloem naar pinksterbloem, een lijn langs de weg, in het gras, over prikkeldraad naar daarginds, die alsmaar…