Alle inzendingen over completeren OR sediment OR kamelen

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

“Dat kan wel zijn”, zei de kameel, “maar mijn gevoel zegt dat het raar is te luisteren naar een dromedaris.”…

kamelen staan al klaar bepakt met handel zonder daglicht de lente was helaas van korte duur…

Knielende kameel met zachte mond uw droefenis besnuffelend - kom berg u in mijn zand. Des wereld wildernis wil ik verzoenen, lippen drenkende kameel vol bulten zijn, wonden en builen dragend van de reis door brem en kuilen. Reikt het tot zwerk, dit zachte oog dat sap weent van dorst?…

In Russisch-Oekraïns grenstumult wachten 20 kamelen met geduld. Men wil hen daar houden want wegens de koude verschieten zij zich anders een bult.…

Hij wil het niet delen met wufte kamelen maar prikt rond zich als een cactus-plant.…

Waarom zeg je kamelen En ook kavelen. Wat kan het mij verschelen, Redeneren velen, Spelletjes voor intellectuelen. Vaak is niet hoe je iets schrijft Maar zegt, wat hangen blijft.…

wind speelt met geluiden zucht en fluistert giert en brult vervaagt en wakkert aan zijn stem verschilt in streekgebondenheid tornado mistral of orkaan hij legt verhalen neer in zand en wegloopduinen boekt historie als woestijn wij lezen in de sedimenten wat hij ons heeft gebracht koelt ook mij als bries vannacht…

Heel langzaam trekt de Lente door de lucht De kale tak, bedwelmd door Winters' ether Wordt wakker, rekt zich uit en wordt bevrucht Door nieuwe krachten: alles wordt completer Besef o mens: als u de Toekomst op wilt vangen Dat Zij respons geeft op 't signaal van uw verlangen…

As verzandt langzaam tot sediment Als hij wegzakt in het sentiment Van een golvende herinnering Onderweg naar de Noordpierbranding In het deinen op duinen van woelig water Valt het nu samen met later En spiegelt de zon zich als zilver aan de oppervlak Waaronder een zee van stilte zich stelt op zijn gemak.…

Een kameel of dromedaris maar dat wist hij zelf niet zo goed Bezocht onlangs een psychiater omdat men zulks dan meestal doet Bij de geneesheer moest hij wachten de wachtkamer zat behoorlijk vol Hij raakte er spoedig in gesprek met een schaap met rode wol Zij sprak dit heb ik nu te danken aan mijn herder die nare man Hij spuit mijn vachtje…

je basalt in zwart en blauw graniet in warmer kleuren alleen het sediment spreekt onder grote druk hoe zij het leven heeft geplukt maakt langzaamaan de kleuren los en geurt weer met de zeer geavanceerde nu technieken laat je gezicht maar zien mijn mooie vrouw de préhistorie wist al dat ik tijdloos van jou houd…

Een man blijft heel z'n leven lang op zoek naar iemand die hem blij maakt en completer. Het kan tenslotte best een stukje beter, want altijd wacht geluk nèt om de hoek. Maar Sarkozy vindt steeds een vrouw, zo blijkt, die nòg meer op z'n echtgenote lijkt.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hoe diep de afgrond Is waar langs ik Gelopen, soms geslopen Ben, kan ik van hieruit Niet zien, geen meting Mogelijk om deze diepte Te peilen en van de juiste Mijlen te voorzien, Afgrond met op de diepste Bodem een sediment van Onverwerkte emoties die Mij met alle geweld Naar beneden trekken, en zonder Mededogen naar zich toe…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

Als je alleen op deze wereld bent Waarin je rondtrekt als een dakloos knaapje Met als gezelschap enkel nog een aapje Dat dan niet meer als huisdier wordt erkend, Dan is het voor de lezers om te huilen Als je die aap voor een kameel moet ruilen.…

als een uitgedroogde kameel in de woestijn strompelt mijn “ik" door mijn hoofd wegzakkend in het zand brandt m’ n kop vol pijn uitgedoofd als een kaars van zijn vlam beroofd…

Mijn geheugen voelt als korreltjes in mijn hoofd. Zij zijn zo licht dat zij vanzelf gaan zweven als door aanlandige wind licht verdoofd. De vrije vlucht duurt nochtans maar even, want in luwte geleid door kalme hand dalen zij als stof van zwangere wolken neer. Zij kruipen voort als eeuwig stuifzand maar keren nooit naar ijle luchten weer.…

vergaan je drukt je lichaam tegen steen dat weet en in structuur geen enkel voorval meer vergeet doorvoelt met huivering het deelt in grootsheid en in macht de pracht van wat geschapen is nog voor de mensheid ooit van leven wist je ziel is thuis in het huis waar zij geboren is, gekraamd in aardse elementen en afgezet in deze sedimenten…

Daar klinkt een zilver klinglen van beneden Een karavaan kamelen vaart voorbij. -------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

ik heb jou tot aan de regenboog gevolgd met een matras op mijn rug sprinkhanen voor onderweg en een roedel vrouwen hongerig om me heen maar je schaduw bleef hangen en ik vocht tegen kamelen met het verleden over mijn schouder Uit 'Onzin ... of niet'…

zoals jij kwam aangewaaid zwervend door Oostende vond je mij zoals jij in het leven gelooft zoals jij in mij gelooft zomaar een vrouw zoals jij steeds completer mijn hart bewoont onbeschroomd zoas jij steeds alles licht en lichter maakt voor mij zo schrijf ik zo bloei ik voor jou…

je vinger ringt het edelmetaal de stenen schitteren hun eigen verhaal de zettingen zijn goudgerand een brede band accentueert je lange smalle hand zij lichten kleuren in je artistiek bewegen mond en ogen completeren dat charmant gebeuren je lach is de ultieme opening naar schoonheid ze maakt me blij de stenen schitteren al je…

Alles van voorbij reist mee in je tas de dagen van geluk de dagen dat je verdrietig was Alle herinneringen zijn deel van je bagage vormen je basis worden je talent een deel van je entourage Je reis wordt steeds completer het reisdoel bijgesteld geen belemmering die nog beknelt De dagen van voorbij vormen…

Want koop ik straks op Marktplaats zes kamelen Dan ben ik ongetwijfeld aan het helen.…

En dus kwam ik in de woestijn waar alle mensen elkaars gelijken zijn; vrouwen en kamelen, zijn zij gelijk? Wel ('s zondags op smalle kerkepaden die de vaderen niet licht betraden) zag men groot verschil tussen arm en rijk.…