Alle inzendingen over een leeslint van blo

ZING zegt de merel ik swing als ik zing ik doe elke ochtend en avond 'mijn ding' in vrijheid zwier ik door het strakblauwe zwerk en zie in de verte een specht aan het werk VECHT met zijn snavel van twijfel bevrijd timmert en hamert de bast van een stam "'t bevrijdt m'n gemoed," zegt hij "merck toch hoe…

De Action gaat behoorlijk door het stof, Ze hebben één op staande voet ontslagen Toen die iets meenam zonder het te vragen, Waar het een zak van slechts 3 cent betrof. Men weet nu dat – en dat doet ze best pijn – De grootste zakken bij de Action zijn.…

Plastic ik test de trekker onder mijn vinger. BAF! Een explosieve ontbranding. Karton vliegt van de kaart af, een gat in de binnenste kring. Kunnen we het nog begrijpen? Of, is het al te laat? Dat het niet het wapen, maar de mens is, die het wapen gevaarlijk maakt.…

onstuitbaar draait het vuurrad wentelingen rondom het pentagram der zuilen waar in de navel van de vortex in een loden schrijn de as van het zijn in luwte rust…

Een virus, passagierend in ons land, leest in de digitale Covidkrant dat hier nu een coronalied bestaat! In no time straalt hij, wordt zelfs idolaat van deze kroon op zijn virale leven wanneer hij hoort hoe knap het is geschreven. ‘t Is authentiek, aangrijpend dichtjargon: "En oh oh laat ons schijnen als de zon", gevolgd door "dag…

De woede en verbazing blijven groot. Een jongen duwt met voorbedachte rade een meisje en men slaat het voorval gade. Een vrachtwagen rijdt haar vervolgens dood. We zuchten: God, waar moet dat nou toch heen? Hoe kan dat nou gebeuren...? 7-1.…

Ik heb me mooi gemaakt voor het mooiste meisje wat ik ken mijn dochter Giulia Eleonora Liefje 13 november 2018 12 jaar geworden om haar te komen feliciteren, respecteren en eren ik heb m'n best gedaan dat te bedenken, te kopen, te geven wat recht doet aan haar intrinsieke, boeiende, bloeiende uiterlijk zodat haar halsje van tijd tot tijd gestreeld…

Ook als je loopt te vlaggen langs de lijn Ontdek je hoe de voetbalsport verruwt. Je wordt daar door een fan omvergeduwd Die dan een straf krijgt die geen straf zal zijn: Wie nooit een wedstrijd van De Graafschap ziet Bespaart zich juist veel wanhoop en verdriet.…

Wat kan het toch verdrietig zijn Als je geliefde er niet meer is Nog elke dag voel je het gemis Want het leven was samen zo fijn. Soms kun je het niet meer aan Niemand om even mee te praten Je voelt je zo eenzaam en verlaten Nu moet je alleen verder gaan. En toch gaat het gewone leven door Maar wel heel anders dan voorheen Niet meer bij…

Vannacht werd ik wakker, viel in een diepe slaap, toen dromen weer begon. Wie droomden? Levenden en wie al stierven. Iedereen kan vrij verschijnen. Mijn oude vader kwam tot leven, met mijn jong gebleven moeder. Vannacht. Waar? We zwierven door Parijs, waar we nooit waren geweest. Wanneer? Ik zou het echt niet weten. Dromen worden…

Gif dat langzaam Tot volle omvang kwam, Dat elk woord Tussen hem en mij Doortrok - De tijd is Er langs geregend, Er langs gewaaid, Het gif zichtbaar Verdund, we praten Weer met elkaar, Want alles verwatert, Verwatert…

een nieuw boek wordt geopend het nieuwe leven begint de eerste bladzijden worden beschreven daar waar de bepaling van het leven begint de hoofdstukken die volgen geven richting aan de levenszin hoe het boek zal eindigen bepaalt de zingeving van het begin…

de blauwe nacht zwijgzaam en stil nachtuilen dier en avondmens een nachtelijk kantoor je kunt niet binnenkomen er is geen deur tankstation aan het einde van een snelweg het huis in de buurt van de spoorweg in de ochtendzon zit zij op het bed staart naar buiten wat gebeurt er als je alleen bent in een stilgevallen stad…

De Ziener ziet hoe blinde kijkers kijken. De Luisteraar luistert naar dove sprekers. Ons Bewustzijn laat en leert. Leert blinde sprekers Luisteren. Laat dove kijkers Zien. Wie of wat regeert.…

We zijn hier vaak nog roomser dan de paus, De Hollander gaat eerlijk door het leven. Geen sporter, die een wedstrijd weg zal geven, Al weet je nooit het naadje van de kous, Maar nooit zag ik een knippen met de ogen, En daaruit blijkt dat hier niet wordt bedrogen.…

Geen vrouwenmond vermomd als urinoir? Dan ook geen frieten op z'n Frans gebakken Of supersize menu's in bruine zakken Of hete chickens op het repertoire En dat gele logo op die fallus-paal; Een boezem zonder tepels, zó banaal!…

“Ons lichaam is niet iets om te verhullen, Met al die preutsheid heb ik het gehad, Ik neem een foto van mezelf in bad, En zal daarmee m’n Facebook tijdlijn vullen.” Zijn school besloot, na ampel overwegen, Om hem daar, preuts, een standje voor te geven.…

Een vlucht die men bij EasyJet geniet Leidt iedereen goedkoop naar grote hoogten En dat geldt niet alleen bij grote droogte Maar ook wanneer het regent dat het giet En als een stormwind half het land verlamt Dan zit je bij die club pas echt geramd…

Een blauwe aal van aanzien in Den Haag gaf lachend antwoord op haast elke vraag en won dolgraag bij twist en bij debat. Maar o, die glibberd bleek wel héél erg glad: hij loog en sjoemelde met taal. Een schande waardoor zijn aanzien in een mum verzandde. Ga nooit in zee, dat is hier de moraal, met zo’n geslepen lepe leugenaal!…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

Jouw gezicht op een foto die ik vond. Lachend, terwijl jij daar levensecht voor mij stond. Te leven begon jij, te leven voor mij. De kilte verdween daardoor om mij heen. Een warme gloed ging door mijn lichaam van top tot teen. Die foto bracht bij mij veel te weeg. En even later was er een stilte die alles over steeg...…

Als Kopland zingt van het trage land en lieflijk dicht van bomen en dieren, dan voel ik me vaak met hem verwant wanneer ik slenter langs droeve rivieren. Of neem dan verlaten huizen, een oog dat valt op behangpapier, gekruld door tijd en tochtige kieren een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom, hoogzomer nu…

Als dit de plek is, waar ik wakker wil worden waar sta ik dan waar ga ik dan ik word wakker in deze droom.…

zijn gebroken hoofd draagt nochtans toch standvastig duizend sporen van verraad hoeveel kwaad er was geschied verkwanselt en besmuikt waar vrijheid naar de rotting ruikt van duizenden verdoemden ach daar binnen ruist zijn frase langs de schotten van de dood en in zijn nood verkleurt zijn blikveld niet- daar achter glas het houdt zijn…

verberg je maar in de hel van koude woorden achter glas van twee maal twee maar toch beschermd tegen zijn wrok het hemd is nader dan de rok maar jij betrok mijn beeld voor altijd onverdeeld in schuilkelders vol zand het is de tijd die aan mijn hand dit leven kwijt aan jouw verstand…

wat overblijft is veel een voorwerp, dat de grip verbergt op angst, op lijden en verzet de brokken in je keel het haastig schietgebed een klein gebaar na oorlogsjaren waar nog steeds ons bloed aan kleeft dit masker spreekt met glazen ogen en een weggesloten mond over weerloos onvermogen en de weerbaarheid van ondergronds…

de trage gang van oorlogsdagen vraagt een bange blik om moed gepast bij holle buiken en de gloed van koortsig toevlucht zoeken -bij elkaar kijk maar door het glas dat boven gas en licht met uitzicht op jouw stervensduur en dat dan ieder uur kerf de angst in duizend ogen kras de dagen in de muur…

lag het verborgen in de weerstand tegen gas? men wist dat er bescherming was een masker met de naam van Vrede en de faam van een fabriek die door de dramatiek van angst geen vaandel had veiligheid aanbad het spel van immer zeker weten elders, in de kamers waar een Jood werd weggesmeten stierven duizenden –tegelijk dat is waar…

vanuit het glazen huis dat vrijheid heet fluistert een decreet rond veilige besluiten achter ruiten blinkt slechts zwart beplakt, waar duister rauw doortrokken wordt door smart een hart klopt hoopvol binnen dat wat zuiver ademend, de roep van leven weet zelfs nu na zoveel jaren onderdrukt het beeld vol gas met glans de vuile spiegel…

mijn zienswijze, ze duidt op jou, jouw vrijheid en de nood er tegen in te gaan als de bezetter anders denkt zijn gekrenkte trots is als een baken in het laken van zijn macht wie heeft jou naar hier gebracht? de zuiverheid van eeuwen bloed doet mensen buigen rond hun erfgoed, maar verzet omvat veel meer het weigert elke keer om weer…