88 resultaten.
Herdersuurtje (Moet gezongen worden)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 222 Op de grote, stille heide
zwierf de herder eenzaam rond,
tot er eensklaps aan z'n zijde
nog een tweede herder stond.
't Ging als bij een enorme bliksemschicht:
het was liefde op allereerst gezicht.
De zon scheen op de heide.
De zon scheen op de heide,
de hei-eide.…
De Friesche poëet II
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.807 Op zeekren morgen kon men
In de Leeuwarder krant zien staan,
Hoe het trotsche Oud-Staavren eensklaps
In de Zuiderzee was vergaan.
Sinds verliepen er honderden jaren;
En men hield het er algemeen voor,
De bodem der zee droeg langer
Van Oud-Staavren geen enkel spoor.…
Kerstlied
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.638 Doch eensklaps trilden vreugdepsalmen
en hemels zongen de Englenkoren:
Daar is een Kindeken, een Kindeken geboren.
De herders zochten
vol blij verwachten
de stal van Bethlehem.
Ze aanbaden Jezus
met diep betrachten
ten stal van Bethlehem.
Hun hart sprong van loutre vreugde.…
De jacht
poëzie
2.0 met 3 stemmen 1.604 Maar soms, wanneer ik bij mijn kudde wacht
Op hem, die straks mij aflost, op de nacht,
Komt eensklaps een geschal de stilte storen.
En, de echo wekkend, brengt een horen
Zijn koopren groet en boodschap van de jacht.…
De man van d'r keuze
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.414 Zo werd het eensklaps stil aan dek.
De mannen zwommen als een gek
en wensten, dat ze zonk.
Veel opzien werd er zo gebaard.
Het werd aan land door hen verklaard:
ze leek zo op Verdonk.…
WRANGHEID
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.572 Ik heb weer, tuk op de oude mijmeringen,
't bevallig kronkelende dal doorlopen,
waar eens mijn kinderlijke stappen gingen
in dartle levenslust en dwepend hopen;
bij d'ommezwaai der heimelijke paden,
weer eensklaps de onverwachte vergezichten
zien scheemren, die in blauwe dampen baden,
en eens, zó lokkend, voor mijn treden zwichtten.…
Wrangheid
poëzie
2.0 met 6 stemmen 447 Ik heb weer, tuk op de oude mijmeringen,
't bevallig kronkelende dal doorlopen,
waar eens mijn kinderlijke stappen gingen
in dartle levenslust en dwepend hopen;
bij d'ommezwaai der heimelijke paden,
weer eensklaps de onverwachte vergezichten
zien scheemren, die in blauwe dampen baden,
en eens, zó lokkend, voor mijn treden zwichtten.…
DIE ZUIPLAP TOCH
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 177 totdat ik zijn kraag vergeefs moest zoeken
Eensklaps zag ik onder zijn jas geen maag
ik kon wel alle duivels uit de hel vloeken
Ik liet Hein voor wat hij was. Yes hij zoop!
ja, hij hees potverdorie vele uren achtereen!…
Van de wilde man
poëzie
3.0 met 6 stemmen 959 Toen keerde ik peinzend wederom,
Te zien waar mijn gezellen waren,
Als eensklaps door de schuddende blaren
Klonk met een zware en blijde stem -
En ik wist, dat was een lied van hem,
Van de wilde Man die aan haar hand
Meeliep in zijn lichte band:-
'Ik was wild, ik ben gebonden,
Dat heeft mij een meisje gedaan,
Met de band van haar Minne omwonden…
Leven in droom
poëzie
4.0 met 3 stemmen 916 En wijl ik peinzend glijdend ging
Over de lage heuvlen, grijs
Bemost, als licht behageld ijs,
Zag 'k eensklaps, als een avondgloed
's Winters door neevlen rozig-zoet
Achter de speelse kruinen poost
(Gelijk een bleke bruid soms bloost
Door van haar lokken 't weefsel blond),
Ons huisje, in vreemde dromenstond
Wonder herschapen: dak…
Ballerinen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.959 Eérst een schomlen, traag, schoorvoetend, met heel teder handbewegen,
Dán een zweven, hangen, schuiven langs de planken, vederlicht;
Straks, een plotsling ópwaartwillen, of zij eensklaps vleugels kregen,
Hoog opzwaaiend blanke handen en met stralend aangezicht…
Nu, als zomervlinders, flidderfladderend rond rijpe rozen,
Zwenken zij, elkaar omarmend…
't Lied der Minne
poëzie
3.0 met 11 stemmen 986 En eensklaps had zij hijgend
Haar gade vastgekneld...
Hij vroeg haar: ‘Zeg mij, liefste,
Wat is 't dat u ontstelt?
Wat! tranen zelfs! Vergeet niet
Hoe diep gij wordt bemind!’
Hij hoorde snikkend staam'len
Van ‘moeder, vader, kind!’
Zij zaten nu gedrieën....…
Economy cruise
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.126 Vernederd, daar hij voor die hoer
z'n nette broek had laten zakken,
lag hij daar eensklaps op de vloer
naast twee geschrokken kakkerlakken.
Daar lag de stakker, maar hij stond
versteld: weer in z'n hut terecht!
De man ontwaakte op de grond.
De kakkerlakken waren echt.…
Klokke Roeland
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.092 Maar soms hij rilt
en eensklaps gilt
Zijn bronzen stem door de stede.
Toezang
Trilt in uw graf, trilt, Gentse helden,
Gij, Jan Hyoens, gij, Artevelden:
‘mijn name is Roeland, ‘k kleppe brand
en luid de storm in Vlaanderland.’…
De avond valt, het wijde land wordt donker
poëzie
4.0 met 11 stemmen 2.658 Ik weet niet hoe dit werd, de om mij staande
Boomen alleen in haar wijde kom,
Zij waren alle eensklaps henen gaande,
En trokken op, ginds waar de verte glom.
Ik keek hen na, ik trok niet met hen mede,
Ik stond gemetseld aan de harde grond;
En toch geleek het of ik werd vergleden,
En mij met hen in zaligheid bevond.…
VREDE
gedicht
3.0 met 27 stemmen 32.639 doch het versgebraden kind,
vuurwerk wordend, is het niet
wat ik vreselijk, vreselijk vind:
het is de eeuw dat niets geschiedt,
nadat eensklaps, midden door een huis,
een toren is komen te staan van vuil,
lang vergeten keldermodder,
snel onbruikbaar wordend huisraad,
bloedrode vlammen van vlammend
rood bloed, de lucht eromheen behangen
met…
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.955 -----------------------------------------
mij omtrent - in mijn omgeving
dragen... vol - vullen met
deur - doorheen
om end om - in ruime kring
het donker loof beneên - onder het donkere loof
daaraf - daarvan
eensgangs - eensklaps
dat her end ... gerrebekken - dat telkens weer uitdagender kwaken
vorsvolk - groep kikkers
heb daar - pak aan…
DE MANESCHIJN IN 'T BOS
poëzie
3.0 met 5 stemmen 875 Maar eensklaps straalt het weer in 't bos
Op ieder blad en tak,
Als dwaalden duizend sterren neer
Van 't hoge hemelvlak;
'k Sta in een tempel vol van glanzen,
Die aan de donkre wanden dansen.…
STILTE
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.606 Mij dacht, geen dag was immer schoner,
geen gouden zonneschijf bescheen
met rijker stralen ooit te voren
het lachend landschap om ons heen…
Daar lette ik eensklaps op de zeeman,
die voor- op voorzorg nam aan boord, —
de lange kalmte van de hemel
had hem — verschrikt meer dan bekoord,
die door geen zucht gestoorde stilte
een dreigend zeegevaar…
Wonderdokter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 849 .'
Toen hoorde hij de Rover eensklaps starten.
Hij bleef alleen: Z' is niet teruggekomen.
Het was alwéér een klap in zijn gezicht.
De kosten kon-ie 's ochtends niet betalen.
Agenten kwamen hem tenslotte halen
en tot een straftaak werd de vent verplicht.
Terzijde wil ik u iets laten weten.…
Herinnering.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.032 Wij zworven door het woeste duin,
't Lantarentje in de hand, geleid door zijn geflonker;
Soms blies de wind het lang gezweepte lichtje uit,
En eensklaps stonden wij in het verwarrend donker.…
Met zen achten
poëzie
3.0 met 18 stemmen 5.042 '
Het meisje sloeg haar ogen neer,
En stond een poosje in gedachten;
Maar eensklaps riep ze, als de eerste keer:
'Wel heerschap, met zen achten'.
'Maar zo Gods englen Brechtje en Jan
Bij Jezus in de hemel brachten?'
'Ja daar praat mijn moeder ook wel van…'
'Goed! met hoevelen blijft gij dan?…
Onweder
poëzie
4.0 met 2 stemmen 602 Spoedig bemerken ze nu, hoe het stof op het veld en de landweg
Door de dwarlende wind, in lichtgrauwe wolken omhoogsteeg;
Hoe zich de bladrijke kruinen der linden als golvend bewogen;
Hoe, als vlokkige sneeuw, de bloesem der kersen daarheen vloog;
En hoe de onweersbui eensklaps op bruisende vlerken,
Met onstuimige vaart, al loeiend en donderend…
De dove orgeltrapper.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.378 Maar eensklaps zwijgt het orgel stil,
In 't midden van een regel....
De vreemdling krijgt een koude gril,
En de organist zegt: ‘Vlegel!
Wat knoeit gij hier? gij, vreemde guit!
Ik speel nu zelf het lied wel uit’....…
De vrouwen van Holland klagen aan
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.767 Waarom werden ze eensklaps stom,
roepen, op Zondagmorgen
ons niet meer naar Gods heiligdom;
troosten niet meer de benauwde
zielen, zingen zo zacht
voor hen, die doorweenden de nacht
hun troostlied, het lang vertrouwde?’…
Kinderpartij
poëzie
3.0 met 33 stemmen 3.618 godinnenstoet
zich regelen en in bevolen
orde zich schikken en dan draagt
de glanzend blanke theorie
zich heen, om enkel en om knie
gestrekt het slepend kleed, dat vaagt
ruisend hen achterna; gerucht
scheen er te zijn als van cymbalen,
als sloegen zij de rondmetalen
handbekers en als hief een vlucht
van slanke armen opgestoken
zich hoog in eensklaps…
Mária Lécina
poëzie
3.0 met 108 stemmen 34.345 En eensklaps scheen in dat spiegelglad water
diep onder zee voor Averia
een schip door de witte wolken te varen
met als boegbeeld Mária Lécina
¿Porqué, Mária?
En toen hij opkeek naar de hemel
zag hij hoog boven Averia
een schip door de witte wolken varen
met als boegbeeld Mária Lécina
¿Porqué, Mária?…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.358 Het is de zoon
Van Onrust, in de scheemring van zijn schoot
Geboren, en sterft eensklaps waar de dood
Het neerslaat - maar het staat voor 't licht
Zijn leven lang. Welaan, ik zoek 't gezicht
Van Mei zolang zij in het leven was.…