601 resultaten.
en dan
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 472 zonder trots
in schaamte
je verlangen
te verlaten
in het niets
je ziel
en pijn
in het oneindige
verloren
te zijn
en dan
als niets
meer is
lief
wat is er meer
verdrietig
dan
zo nietig
niet durven
te zijn
te geven
echt
tot in het eindige
volkomen
te leven
en dan…
's Mensen begin en einde
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.518 Wij eindigen zoals wij zijn begonnen:
Kaal en onmondig en sentimenteel.
Alles wat leeft keert weer naar de oude bronnen
Van 't paradijs. En dan? Ach, weet ik veel.…
Levende liefde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 Ik wil dat liefde leven is
Zodat je even bij me bent
Als ik je liefde mis
Maar als leven liefde is
Wat komt er daarna
Als leven eindig is
Ik wil dat liefde oneindig is
In leven
En daarna…
Hoop
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 193 Alles is eindig
in pijn en verdriet
Dus kleur de dagen
in het licht van de zon.…
Toen ik je gelezen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 De stilte
Sereen
Leegte
En het alsmaar dreigende
Geluid
Laat het niet eindigend zijn
Dit leven als voortuin
Zal men dan ooit verder het
Universum
In gaan
Of niet meer als een baan
Om de maan
Heen…
Verloren vriend...
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.714 niet wetend waar de weg begon
Laat staan
waar hij eindigen zou...
Maar het pad was te donker
want gisteren raakte ze de weg kwijt...…
Loflied
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 De natuur al het leven
Is door mysterie omgeven
Immers het oneindige
Gaat het eindige te boven.
Het loflied van
Liefde wil ik zingen
Nadat ik bijna ten
Onderging aan
Ellenlange overpeinzingen.…
Vergankelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 evenals gisteren
liggen ze daar
onaangeraakt
naakt
heel zachtjes
dwarrelt er stof
overheen, al doet
dat niet vergeten
waar die sleutels
eens voor stonden
een vriendschap
die eindig bleek…
Gemis
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.614 zou
en eindigen deed het
wat zou ik nog eenmaal
graag in je armen willen liggen
niet denkend aan alles om ons heen
en alleen maar
jij en ik
nog een keer het gevoel beleven
wat mijn hart heeft gevuld met
zoveel liefde en verliefdheid....…
Samen
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.356 Bloem en schoonheid
samen één
tijdloos
in een
oneindig
leven
Atomen en neutronen
explosieve
woorden
in een
eindige
wereld
Jij en ik
samen één
tijdloos
in een
oneindige
liefde…
Gebroken tweeklank
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.288 Toekomstmuziek
wordt door hem
reeds gedirigeerd
in afgebakende
strofes en refreinen
huppel ik hem
onderdanig achterna
doch een vals akkoord
tussen de lijnen door
als ik op eigen vleugels
wat verder vlieg
wij kunnen niet
eindigen in
harmonie…
midden schemerdonker
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 236 een niet te overbruggen nacht
peinzend uitvlakken
brengt haar midden schemerdonker
waar ze één en al schaduw
aan eindigheid friemelend
in slaap valt
dromen droomt waaraan
ze nog nooit heeft gedacht…
Het pad van mijn leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 240 Mijn stappen door het leven
Het kan jou misschien niets schelen
Maar het zijn mijn stappen
Over het lange pad van het leven
En niemand weet waar dit pad eindigen zou
En mocht ik aan het einde van dit levenspad zijn
Dan hoop ik dat ik thuis zal zijn…
Zij
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 127 tilt je op
neemt je mee
terug naar toen
toen de vooruitzichten
niet rooskleurig waren
maar juist onzeker
overleven
dat is wat men deed
overleven
toch raakt zij je
keer op keer weer
en gaat de dans met je aan
die eindige in vrijheid…
nachtschade 2 tot en met 5
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 in schemerlevens
hebben de bergen ogen
alles is gehoord
een liefde vergaat
tot een hoopje stoffig as
alles is geweest
de inktzwarte klap
het bulderende zwijgen
alles is gezien
de rivier vraagt niets
in een nachtelijke stroom
alles is eindig…
Voor wat hoort wat
gedicht
3.0 met 65 stemmen 21.785 Een kind vraagt nooit
waarom, waartoe het toch
op aarde werd geworpen.
Daarom en niet omdat
het hulpeloos zou zijn
verzorgen wij het trouw,
vereren het als god.
Tot het de dood ontdekt
en een der onzen wordt.
------------------------
uit: 'Hora incerta',1993.…
Omdat het leven zo kwetsbaar is
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.829 Omdat het leven zo kwetsbaar is,
zo teer, zo wonderlijk en mooi,
zijn wij ons dagelijks bewust
van de eindigheid ervan.
Toch is er iets wat oneindig is,
en dat diep binnenin ons woont:
een bloem, een lotus die zich opent
Naarmate ons leven hier op aarde zich sluit.…
Het einde van de avond.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.431 ."
"Zo zou je moeten eindigen".
Verzuchtte ik.…
Stijl
gedicht
2.0 met 12 stemmen 9.642 De vaas bleef bewaard
sierlijk en versierd, honderden jaren,
niet voor de bloemen of het water.
De kast niet voor het hout noch voor de inhoud.
De schaal niet voor het fruit
en het kasteel niet om in te wonen.
Evenmin als er van jou iets
overblijft in deze woorden.
----------------------------
uit: 'Speelgoed', 2000.…
Nu de doos leeg is
gedicht
2.0 met 62 stemmen 12.284 Nu de doos leeg is
zwijgen de vogels.
Nu de doos leeg is
is de zon verflauwd.
Nu de doos leeg is
is de zee krachteloos.
Nu de doos leeg is
is er enkel de trog.
De muren schreeuwen:
bonbons for ever!
Maar de doos is leeg.
-------------------------
uit: 'Bodemzin', 1987.…
Een wereld voorbij
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 765 blijde tranen
Wereld na wereld
Ontvouwt zich naast, onder, boven
Een universum van druppels
Tegen een serene hemel van glas
Toch voel ik dreiging
Komend van heel ver
Aangevuld door nieuwe impulsen
Krijgt de zwaartekracht vat
Langzaam snelheid winnend
Zakt de druppelwereld naar benee
Snel trek ik mij terug en besef
Ook een wereld is eindig…
Tranen lezen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 306 lieve moeder
ik heb zopas gedood
het aangeprezen leven
ontnomen van mijn onwil
het zomaar te ondergaan
maar je mag mee, moeder
in mijn vlucht naar de hemel
in wateren van de lucht
waar we samen en alleen
in een heerlijke vergetelheid
zullen wegzwemmen
van elkaar, naar elkaar
tot de atmosfeer ons met een smak
tegen de aardkorst kust
en…
Transparant?
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 451 Ideeën, als makke schapen afgedwaald
van kuddes, in een eindig verlangen
geschapen te worden in het oneindig
prisma van een transparante druppel.…
Toegankelijk ?
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 350 wat wind
en zee van de wereld vond,
zonder naar de aard te vragen
in kerend tij te wagen,groeiden
verstilde vijvers dicht met kroos,
vulden zich met broze taal
die werd gesproken in het
holst van een gedachte, een
zin werd onderbroken om het
water te laten stromen
vanwaar het is gekomen,
daarop te wachten is voorbij,
de inborst van de eindigheid…
Het eindigt
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 414 Hier op aarde
Hebben de goden
Hun macht reeds verloren
Ieder doet wat hij wil
Ieder doet naar eigen zin
Dat was niet
Hoe de goden het bedoelden
Zo velen
Tè veel
Tè machtig
Zelfs voor een god
We stoppen het leven op aarde
Zonder dat wij dat willen
En beseffen
-
Kortzichtigheid troef
-
Wij graven ons eigen graf
Het stopt
Het eindigt…
Ster
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Dansend
In je stralenkrans
Zing je een lied
Van vergane glorie
Eindige glans
Zorgvuldig gevlijd
Midden talrijke twinkels
Geef je lichaam
En gezicht
Aan 't oneindig wijd
Hemels groot firmament
Een glimp van onsterfelijk
Over donker gespreid
Ode aan de zon
Klein vergankelijk licht…
Toekoms
gedicht
3.0 met 13 stemmen 8.481 Die duisendjarige ryk
so troosryk en fiktief
dui onweerlegbaar aan
Iemand het ons lief...
Ons aardbewoners aap
genade en almag na
wat geen beskeidenheid
of feitendwang verdra:
die twee-en-sestigjarige
Mafia-voorman weet
hy mag nou honderd jaar
lang tronkspagghetti eet.
En jy en ek? Ons laat
ons oë en hande raak
asof die melkwegstoet…
bezwaarlijk een gevoel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 384 Er is zoiets als
schoenen op tafel
hoeden draagt men niet meer
het blikken uit het raam
de haag die steeds dichterbij komt
het hoeft allemaal zo snel niet meer
je ligt alles op te vouwen
boeken, deuren, kleren
het genezen van de ander
en het spreken
dat er steeds minder toe doet
steeds gestager komt het opzetten
gebonden aan een geloof…
Een Herfst
gedicht
2.0 met 21 stemmen 10.750 Men is vandaag ontzettend onsterfelijk
het is eindelijk de echte heldere herfst
die er haast nog niet is
de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen
de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting
de grond ligt nog onder het gras
men rookt de zwarte sigaar van de dokter
men raakt bezweet door het werpen met darts
men drinkt zijn zevende…
Im Abendrot
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 224 De dag heeft mij al vroeg vermoeid
met kralensnoer van licht en luid.
Zo pas nog liep ik ongeschoeid
door landen van gespannen huid,
gestolde mist en sterrenwolk,
en om mijn haar, licht als een kosmos,
de nimbus van het vuurvliegvolk.
Hun vinger wijst naar ‘t zwijgen bros,
naar spiegel van het Himmelslicht,
naar schoonheid van…