Alle inzendingen over elke keer weer

Haar leven was een zoektocht De zoektocht naar geluk Maar alles wat zij in haar zoeken vond Liep elke keer weer stuk Haar leven ging niet over rozen En toch geloofde ze er nog in Op een dag zou ook zij het vinden En had haar zoektocht zin De liefde van haar leven De prins voor haar bewaard Iemand die nam, maar ook zou geven Dat was het…

Elke keer weer elke dag opnieuw Je moet(!) dingen doen maar je doet het niet Waarom word je tegengehouden? heb je lood in je schoenen? of kan je het gewoon niet aan? wil je dan alleen nog maar boenen?…

Je pijn, angst en onzekerheid het rot gevoel waar jij onder lijdt, Weer van de depressie verloren. Dit alles door mensen uit het verleden, jezelf snijden, pijn doen.. kapot maken.. Die dingen, blijven mij elke keer weer hard raken. Jongen, jij hebt te veel geleden. Maar toch, geef je leven niet op.…

denk maar niet dat ik je vergeet denk maar niet dat ik niks van je weet je komt niet zo maar van me af je bent ontzettend laf ik voel me weer alleen die mensen zijn zo gemeen elke keer weer laten ze me alleen, steeds weer ik deed niets verkeerd en toch ben ik m'n vrienden kwijtgeraakt ze hebben mij ontzettend verdrietig gemaakt waarom?…

Vroeger was er alleen haast om te hebben wat je had, elke keer weer. Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen. Er is meer om van te houden. Er zijn meer manieren om dat te doen. Zelfs niets doen is er daar één van. Gewoon bij mekaar zitten met een boek. Of niet bij mekaar, in 't café om de hoek.…

het weten dag in dag uit van de keuze doe ik dit dan dat niet de angst dagelijks voor de bode die aan onbetaald de nota’s herinnert de verlegenheid telkens toch naar de kinderen die niet mogen wat anderen kunnen de gene altijd nog voor de rafels en de randen die jou kleden de schaamte elke keer weer als enkel nog jou…

dan snap ik het niet meer, want telkens opnieuw elke keer weer word ik geconfronteerd met schijnheiligheid en stiekem gedoe, en ik kan er niet mee omgaan, zou niet weten hoe? Jij wel?…

Wat is houden van Wil jij me dat vertellen als je het kan Ik weet het wel een beetje Het heet liefde dat weet je En dan ook nog veel meer Ook elke keer weer Is het daar en is het er Houden van is ook voor ver Ja houden van ken je dat Die het kennen zeggen vaak schat En ja echt houden van Is je gevoelens delen en alles kan Niet…

Vrijheid proeft als zoete honing teveel ervan maakt je duizelig je voelt je als 'n prinses of koning eigen wegen zoeken, heel verstandig elke keer weer 'n geestverschoning Beslissingen zelf nemen of maken 't maakt niet uit hoe, een beetje moed of na een diepe zucht te slaken komt elke wondermooie dag weer goed nadat je 'n akelig gevoel…

Waarom overkomt dit mij elke keer weer. Ligt het aan mij, weet ik niet hoe ik liefde moet geven aan een ander? Of ligt het gewoon aan de 'soort' jongens waarop ik val? Hopelijk krijg ik daar gauw antwoord op.…

heel de wereld aan Want telkens als ik aan je denk Elke keer Ja telkens als ik aan je denk Elke keer weer Ja telkens als ik aan je denk Gaat mijn hart als een razende tekeer De seizoenen komen en ze gaan ook weer Maar onze liefde blijft bestaan Ik hou je stevig vast laat geen traan Want ook al zegt men dat onze liefde Zeker…

Morgen zou je jarig zijn en elke keer weer, sta ik stil bij jouw verjaardag die ik nu niet meer vieren kan, het verdriet om je gemis is er nog steeds, en toch heb ik het gevoel, dat je om me heen zweeft, ik zal er niet over praten, want voor je het weet, verklaren ze je voor niet goed wijs, toch weten wij beter, er is meer dan dit, morgen…

Hoe het huis wekelijks meeleefde als hij neerstreek, steeds hetzelfde ritueel, zongend onderaan de trap, flarden Latijnse mis, dronken tenor maar helder alsof hij alleen beschonken het hoog akkoord kon halen, klossend naar zijn hemel- bed, roeden uit hun klemmen wippend, een wonder dat hij elke keer weer boven raakte waar de halve nacht zijn…

m’n liefje m’n amaliaatje lief teer nicotine maatje vlind’rend windekind elke keer weer strelen mooie lieve woordjes delen complimenteus is het heus eerlijk waar of doe jij maar om deze man als ballon doen stijgen naar de zon in loze vlucht zien dalen in ijlheid mist verdwalen dank je hoor nicotine maatje schrik verslik je niet…

Het is elke keer weer de gok van één op een miljoen zal het wel of zal het niet gaan, zullen ze het doen zal het ei zijn weg vinden zal het zaadje op tijd zijn zullen ze elkaar wel vinden of gaan ze langs elkaar heen en verdwijnen ze in het niets? Maar dit keer hebben ze elkaar gevonden de grote gok is een echt feit.…

Elke keer weer gaat het verkeerd. steeds weer een nieuwe start. ook al ben je nog zo sterk en kan je nog zo veel in je eentje vechten tegen eenzaamheid lukt je niet het leven is geen sprookje met een droomkasteel. het leven is hard met intens verdriet. Ik ben nu nog maar dertien. maar ik heb geen zin meer in het leven.…

Je weet het zelf niet Maar als je eens wist Hoeveel ik van je lichaam geniet Zou je het niet kunnen geloven Elk moment dat je me raakt Opent de hemel even zijn deuren Is de tijd even niet aanwezig En zijn er geen verloren kansen te betreuren Dan is er slechts het gevoel Dat mijn lijf en verstand weet te overstemmen Elke keer weer even…

Zo heb ik jouw zon elke keer weer diep in mij waar ze blijft stralen in een- en meervoud Laat me meestromen met de golven van een onverwachtheid zodat tranen vloeien over de wangen op hetzelfde moment ontvang je mij met open armen.…

en inderdaad de storm ging liggen en iedereen bracht zus of broer geschenken zoals een berenhuid en elke keer weer als die storm kwam onderwierp men zich nu aan haar of hem die de storm wist te bedaren en machtig werd later kwamen daar maskers bij en kostuums om het allemaal een beetje gaande te houden want ja, je moet toch wat als…

Maar de schoonheid die je vergaarde uit de natuur, je mij deelgenoot maakte van je strand, je polders tussen het slapende en dromende daarmee ontwaak je me elke keer weer…

Zo heb ik jouw zon elke keer weer diep in mij waar ze blijft stralen in een- en meervoud Laat me meestromen met de golven van een onverwachtheid zodat tranen vloeien over de wangen op hetzelfde moment ontvang je mij met open armen.…

Zo heb ik jouw zon elke keer weer diep in mij waar ze blijft stralen in een- en meervoud Laat me meestromen met de golven van een onverwachtheid zodat tranen vloeien over de wangen op hetzelfde moment ontvang je mij met open armen.…

keer weer fijn Om een dagje uit te zijn.…

en zijn ogen spugen vuur strafschop voor haar leedvermaak zo gaat het bijna ieder uur zolang al als ze samenzijn hij zeurt en zij schiet elke keer weer raak ’Wil je koffie?’…

Want elke keer weer opnieuw, Vraag ik mij af of je niet hebt gelogen. Daardoor ben ik nu een ontzettend schuw, Als blijkt dat ik opnieuw ben bedrogen. Vertrouwen doe ik al een tijd niet meer, Nieuwe gevoelens laat ik niet meer toe. Het deed mij namelijk altijd zo'n zeer, En daarvan werd mijn hart zo moe.…

heerlijk ouderwets Hollands iemand afzeiken op 't strand alleen jammer van dat zout en al dat zand toch weer, elke keer de koelbox, 83 tassen en de portemonnéé gaan elke keer wéér méé een flitspaal in een kliko staat er óók die ik…

op zoek naar mezelf, grenzen verleggend al balancerend op het dunne koord voortdurend de lat steeds hoger leggend wordt vanwege mijn grote haast steeds mijn wiebelig evenwicht verstoord en stap ik er elke keer weer naast op zoek naar mezelf, een ideaalbeeld creeërend heb ik de eerste helft al achter de rug ondertussen af en toe mezelf…

Waarom elke keer weer die pijn door ons hart Het leven gaat door, da’s de naakte waarheid Wij ook, al is het dan misschien apart Het leven is geen onbewoond eiland Of Mallorca in de Middellandse zee Herinneringen drijven boven Gedachten mooi en warm nemen mij mee Keuzes, wegen, beslissingen, verantwoordelijkheden Een relatie is vechten voor…

Ik droom je woorden dichterbij verbind jouw letters met mijn zinnen maak de taal obstakelvrij wil je vandaag nog beminnen ik lees de liefde in je ogen voel de warmte van jouw blik raak elke keer weer diep bewogen door die éne intense klik ik voel kleine zonnestralen licht en warm, soms heel dichtbij roep heel zacht, kom mij nu halen ik…

glazen hart geblazen in de ronding van jouw liefde als zandkorrels zo talrijk zijn de scherven waarin het breekt jouw vuur doofde niet maar angst verteerde jou en je ging heen liet mij achter met schilfers vol glazen pijn elke keer weer lijmt mijn hart zich met kleuren van de zon huilt in de regendruppels de dauw van een nieuwe dageraad…