Alle inzendingen over gelijke trekken

niet onverdroten" maar mijn ego snakt zo naar roem, laat ik hem weten "ja", zegt de Meester "door die menselijke trek is een ieder bezeten"…

* loflied op dora en nora als nora en dora verschijnen is het gedaan met de rust tranen met tuiten trekken de dames als zij vreugde toveren van gezicht tot gezicht de lakens delend poetsen, stoffen en zemen zij het toilet spic en span met klinkslag of sneer trekken zij dweilend ten strijde tegen smet en smeer schuierend en schooierend…

Zang roodborsttapuit: vogel-hit op élke fuif: ‘wiet, trek trek! - wiet, trek trek!'…

Dwingend dringend zijn haar bekken verkrampte benen die verwurgen trekken Zweet tussen geplette borsten waarop ik steun half geopende natte lippen smoren mijn gekreun Gelijk in het ritme van de Bolero Parende ongeremd tijdloos geil ineen Zweet laat zilte druppels druipen Langs billen borsten de beslagen ruiten Emotieloos koud klinkt haar…

jij aan mijn bel trok en gelijk tussendoor mijn benen in het tentje kroop? van mening dat ik het was? in de kampwinkel zag je die heer weer hij knipoogde, dag mevrouw tingeling en jij ging door de grond!…

waar de maan zijn gelijke vond.…

In dit verlaten ondermaanse oord, Is wederom een zanger overleden, Zo wordt het almaar stiller hier beneden En is het dringen bij de hemelpoort. ‘Ik kom zo bij je, Henny’, zo sprak God, Eerst wil ik nog wat zingen met Jan Rot.…

Ik zag de overburen op een ochtend hun koffers zeelucht pakken. Mijn karavaan speelkameraadjes was de staart van hun vlieger die wuivend uit het autoraampje onder een balkon bleef steken voor hij de hoek om boog. Ze togen naar de Zandkastelen Stad onder de rook van Amsterdam, zeiden de achterblijvers, zonder de rook van Amsterdam, zeiden ze…

die flirtend met gisteravond horrorachtige trekken vertoont…

In vliegende stoten nadert de dag dat ik en jij in 'wij' verglijden opdat wij voortaan voor en tegen en vooral het heen en weer belijden. Ach, laat mij talmen, geef mij een zwachtel, want ik ken het goede voorbeeld niet en kan je bovendien niet altijd volgen, zo hier met mijn kluitje in jouw riet. Rek mijn respijt, vier de verbinding…

In optocht trekken schaduwen over de muur - op de gang brandt licht…

Glanzend zong ze: trek me mee achter je aan en dan rénnen de hoge hil over het hele eiland rond Meneer Jeronimo 10…

Je verlaat je grotje Stopt al je dierbaars in een doos Het huis dat jij alleen hebt opgebouwd Toont leeg en troosteloos Het zijn de laatste loodjes die je hier nog weegt Gedachten en herinnering Passeren de revue Verhalen uit het verleden De toekomst, wat die brengt En de hectiek van nu Er ligt altijd vuil onder een meubelstuk Hoe vaak…

mag ik van jou leven op deze wereldbol omdat ik ook besta heb je dan heel even tijd voor mij voordat jij weer verder draait gewoon even laten zien wie die gekke bekken getrokken heeft toen ik uitstapte zij zwaaide alsof ik haar vriend of naaste familie was waarom altijd duwen en vlechtentrekken als het druk is en de tijd gaat…

Als iemand een kar moet trekken, laat mij dat dan maar zijn, heb slechts een verzoek, laat het niet een al te zware zijn!…

Klein vogelijn tussen het blad Je fluit wel uitgelaten Maar door ’t struweel daar sluipt een kat Die houdt jou in de gaten Klein vogelijn vlieg er vlug uit Want katten moet je weten Die geven niets om jouw gefluit En zien je slechts als malse buit Om lekker op te vreten…

Dan weer een rukje aan 't leidzeel rond de bek En langzaam-aan gaat 't weer vooruit, trek, trek.…

vingers in mijn geest ze trekken aan het beest dat ik heb opgesloten door mij is neergestoken toen het me bedreigde het bloed is nog niet opgeveegd het sijpelt door in woorden die me storen die vakjes open maken van wat is geweest die ik had afgesloten omdat ze anders spoken mij dwingen tot verkeerde dingen onberedeneerde…

geen mens is zo gek of hij heeft ergens nog een goede trek. ik begin , eindelijk, opa te snappen, die zegt: de mensen maken de almanak en god maakt het weer.…

Voor mij is het klaar gelijk tin. De wijven zijn vellen van haaien, en leder is vel van de koe. Ik zitte mijn schoentje te naaien, en trekke mijn draadje toe.…

En dan de korhaan, de wisent, Hun beelt’nis was al ruw geprent Gelijk de runen in de steen. Maar bliksemsnel gaat het al voorbij, De dood gaat schuil in ieder ei, Het baat noch deert, of ik juich of ween.…

Verander niet mijn schat, blijf gelijk ik je zò goed ken, zelfs met jaren die trekken aan je yin en je yang, helemaal geen belang. Verander niet mijn schat, laat de jaren maar voltooien, je groeit mooier en mooier. Leef je zelve in vastberaden trouw van klein prinsesje tot mama vrouw. Wat hou ik aanzienlijk veel van jou.…

Maar als ik kort daarop het sop ben uit gekomen, trek ik de stop er uit, daar gaat mijn oceaan dan is het afgelopen met die heldendromen, en blijft er slechts een ouwe blote kerel staan.…

Stilte in de bergen, ijle lucht. De zee is woest en zilte ogen vol vergane glorie voeden de kilte. Verdwenen alle hartstocht, de jaren gebonden aan onverbiddelijkheid, terwijl menigeen daar onder lijdt. De wolken grijs, grijzer en de mens wijs, maar in wezen toch niets wijzer. Terwijl een regenboog altijd blijft bestaan zullen kennis en…

Gelijk als liefde gelijk de stilte gelijk het blad aan de boom mede het groen het mos gelijk dat alles leef ik gelijk dat alles probeer ik bedriegelijkheid te verbergen.…

trek in pindakaasjam in mijn melksoep mijn poep pak ik netjes in en leg het in de linnenkast nou een sigaretje lief waakvlammetje ontvlam mijn stickie maar wil je niet? dom dommer domst een sigaret plant je in verse aarde hark gelijk mij toupet maar waar is mijn bed? ik wil naar bed, mama?…

je kijkt de mensen aan ik zie je blikken gaan een lichte trek op je gezicht geeft steeds je voorkeur aan het blanke is bekend in postuur en kleding zoek je de overtreding van eigen norm en bestaan zomaar, voor de vorm want je bent tolerant ziet altijd, de andere kant het liefst van je gelijk het donkere is ongewoon je staart in…

Ik trok een streep; tot hier, nooit ga ik verder dan hier. Toen ik verder ging trok ik een nieuwe streep, en nog een streep. De zon scheen en overal zag ik mensen, haastig en ernstig, en iedereen trok een streep iedereen ging verder. ----------------------------------------------- uit het werk van Toon Tellegen (1941)…

Toen ik er een had opgestoken Dacht ik bij de eerste trek: Het is toch eigenlijk te gek Om allen mee te laten roken Dat gaat maar met mijn rookwaar aan de haal Die pakjes kosten mij een kapitaal!…

de reusachtige moorkop op de bestelauto van een bekende banketbakker uit Amersfoort bracht nog een lekkere trek teweeg...…