Alle inzendingen over hoger-self

De leeuwerik stijgt hoger dan de hoogste boom met zijn lentelied.…

het fascisme reikt niet hoger dan schofthoogte (excuses, dieren)…

Dwaalde af, Dieper en dieper Steeg omhoog, Hoger en hoger Verkende het Al, In al zijn facetten Hard als een steen Mooi als een diamant Zwevend door illusies Verzwaard door het leven Van de hemel naar de hel En terug Maar één ding weet ik zeker... Jij, bestaat.…

Hoger ga je dan de vogels, hoger dan die vliegmachien, hoger dan de hoogste wolken tot geen mens je meer kan zien. 'k Wou dat iemand mij eens even op kon laten aan een touw, om daar boven rond te zweven en te schommelen naast jou. Maar ik heb helaas geen vleugels en geen jas van rood papier waar je in omhoog kunt vliegen.…

Hoger dan die boom bouwt hij met kleine takjes zijn openlucht nest.…

hoger en hoger slaan de woedende golven door de Boca Inferno een duivels-aanschouw de bulderende kracht van wel duizend paarden werpen de schuimende zee tot ver in het blauw meeuwen verdrinken duiven slaan te pletter het gezicht van de schipper staat sober en grauw…

Alles Wordt mij duidelijk Als ik je stem Weer hoor Je handen voel Die mijn lichaam Zachtjes strelen De vragen, De twijfels Vervagen Zonder meer Het simpele woordje 'Liefde' Borrelt als een zeepbel Door mijn hoofd Het duwt mij hoger Steeds hoger Totdat ik, Net als jij, Ver boven de aarde zweef…

ik hoor stemmen ze lopen buiten onder een paraplu ze praten over boodschappen en over het weer ze vliegen naar boven langs de ramen die gesloten zijn en zo gaan ze steeds hoger en hoger de donkere lucht in langs de scherven van licht van de lantarenpalen en ergens vol heimwee zijn de stemmen naar de zalige zomer…

zwemmen voor je kopje onder gaat, maar je bent moe, de vis in je is verdwenen en de golven worden steeds maar hoger je vecht tegen de golven, maar hoe harder je probeert hoe hoger de golven worden, iemand moet je redden ...voor je verdrinkt…

Rouw niet om mij Mijn ziel is vervlogen Naar een nieuw begin Een hoger doel Duizend wegen hebben mij voorgelogen Ik liep ze, zonder te gaan Met een hoger doel voor ogen Stond ik alles in de weg Wat mijn ziel heeft gedaan Heb ik verworpen Ik greep de kans Om voor altijd weg te gaan Rouw niet om mij De tijd is nog niet…

'k weet 't niet om af te zijn van alles wat met woorden te maken heeft, scoren is makkelijk een rond balletje in 't net maar als je het even niet meer weet om te zoeken naar het hogere, naar een hoger doel is de stilte handig om in te zijn, en daar te blijven, nooit te lang wie kan er nu tegen eeuwig stilte? de doden…

lonkende appels opa's hand die hoger reikt mij een knipoog geeft…

verhitte lijven stoken het vuur steeds hoger dat wordt nablussen senryu…

Bergen steeds hoger wie blijft steken valt nooit naar beneden…

buiten troosteloos grijs, nat en kil binnen een mooi beeld in mijn hoofd de zee, stralende dag, zon van vuur een zeepbel zweeft door een diepblauwe lucht op weg naar boven steeds hoger en hoger ze springt ik ontwaak als uit een droom en luister lachend naar het ritme van regendruppels buiten…

Opeens miste ik de man met wie ik door de jaren een dyade vormde maar wist niet dat hij al een dag ontslapen lag, gestorven in een botsing tussen hoge bloeddruk en een misslag van het hart. Lest alleen bewoonde hij sociale woningbouw in een oude provinciestad en deed dat met gemak. Er zaten rooie pannen op het dak en in het perkje bloeiden…

Eenzame vogel hoog in de lucht vliegt hoger en hoger voor zichzelf op de vlucht Geen wolkje te zien alles helder en zacht maar voor zijn eenzame ziel is het donker en zwart Hij heeft alles gezien vloog overal heen maar waar hij ook kwam hij was altijd alleen Er komt geen einde aan zijn eeuwige vlucht want zijn vrijheid ligt hoog…

We dansen samen naar hoger, De douchekop... Ik kan er maar niet bij.…

De landgenoot die zich een misantroop acht Geneest vanzelf van duisterkijkerij: Na Luxemburg en Ierland hebben wij Als rijk E.U.-land mooi de meeste koopkracht Ja, zo'n bericht is goed voor de moraal Al geldt het lang niet voor ons allemaal…

Wie is zij die mij ooit zo na was, zachte woorden fluistert zij Ze draagt mij over rotsige heuvels wier toppen mijn vleugels kneusden Wie is zij toch van wie ik in mijn doofheid ben vervreemd In het verlangen haar weer te kennen wil ik luisteren naar haar stille stem…

De Friese taal is opbeurende leeuwerikzang die in de vroege morgen al hoger en hoger klinkt de glanzende hemel tegemoet daar verijlde tonen horen laat dan langzaam en bewust daalt zich met zachte nagalm verspreidt tussen reine dauw aan fris wijd gras tenslotte verstilt op eieren van eenden en weidevogels.…

De tornado neemt gradatim de stand aan van het flinke schip, veert het hoger en hoger op zee. Bedolven onder de golven keert het om naar haar, in de hardste wee.…

hij zag een koe en idolaat sprong hij over het prikkeldraad een sprong die hoger had gekund want nu is hij een os het rund…

Wind til mij hoger als je kunt, tot het oneindige heelal is bereikt. Nog hoger dan het hoogste punt, waar niemand op me neerkijkt. Laat de zon mij achtervolgen, tot de aarde in duister verdwijnt. Tot de zee door mist is verzwolgen, maar de zon wel voor mij schijnt.…

Kiezel met dromen, verlang naar het donker, gezeten op pluche, rood pluche Dicht naast haar, warmte van haar hand, langzaam omhoog langs je dij, steeds hoger, dichter en dichter naar je Kiezels, zoet en warm, jouw kiezels Een blik in haar ogen, priemend door het duister zegt ik wil ze, jouw kiezels, haar hand kruipt hoger, hoger, dichter, warmer…

Thee in de regen in de geur van regen gewone thee, gewone regen maar samen, maar vol verwachting: raak me raak me, raak me aan Lippen, handen, alles van jou, lieve lieve raak me, raak me fijner dan te dromen fijner dan vroeger te dromen, dromen Als je wilt mag je stil een stok de hemel in schreeuwen, hoger hoger klimmen en klimmen…

weer zie ik mezelf schommelen een plankje spande bogen tussen wringende touwen achtjarige beentjes hoger, hoger schopten in de leegte tegen hemelsblauw ik zweefde met de vogels zag de aarde buigen het kind van de wind ravotte in mijn haar ik zie mezelf nu schommelen onder een ongrijpbare hemel in verdachte kleuren het…

Onzichtbaar gedicht Verschijnt in het licht Poëzie uit hogere hand Komt uit jou handen tot stand…

ik ga slapen wanneer de nieuwe dag begint met rechte wijzers naar de hemel gericht de stilte buigt niet en schuift de onbedekte maan dichter naar vogelvluchten ook al heb ik geen weet van hun late bestemming ik denk mij geeuwend op hun vleugels, lichter, blauwer, hoger en hoger vlieg zo lang ik kan en groei in het lied dat de wind…

Het plezierige van Londen trouwens van heel Engeland is, dat je daar mensen ontmoet die Engels spreken en daardoor weliswaar - een beetje moeilijk uit te leggen - tot een, laat ik niet zeggen hogere ja, misschien toch wel (in Nederland) hogere in elke geval tot een andere soort behoren, maar dat daar in Londen mensen zijn als jij en ik, zoals…