Netgedichten

netgedicht (nr. 13.763):

Avondvlucht

ik ga slapen
wanneer de nieuwe dag begint
met rechte wijzers
naar de hemel gericht

de stilte buigt niet en
schuift de onbedekte maan
dichter naar vogelvluchten
ook al heb ik geen weet
van hun late bestemming

ik denk mij geeuwend
op hun vleugels, lichter,
blauwer, hoger en hoger

vlieg zo lang ik kan
en groei in het lied
dat de wind
door mijn haren zingt

morgen waait dit
op met de nacht