Alle inzendingen over ijle lucht

We bellen nog drie woorden één futiele zin Maar hoe ik ook wacht en luister het is alles wat nog tot mij komt je lach, je geur, de blik in je bezielde ogen ze lijken nu al eeuwen heen Men zegt: je sterft als je bent vergeten ijle lucht – slecht doorbakken bovendien je bent weg drie woorden: al wat blijft in ommezien Toch kan ik jouw…

De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon. Als ik dan aan de kim mijn onvermogen zie, vlieg ik op vleugels van de adelaar, de toekomst tegemoet zonder vrees.…

lucht een streepje blauw terwijl de temperatuur het absolute nulpunt nadert is dit de hemel nou…

geen mens ontkomt aan overgave immers zijn zelfredzaamheid vertoeft doorgaans in ijle lucht doch om zich weer aan enig zelfvertrouwen te laven is saamhorigheid vereist als een helende vrucht…

Zij geloofde je oprecht toen je in heimwee van de nacht vertelde dat er geen vlinders aan te pas kwamen in de liefde dat het er in het dagelijks vertrouwen op aan kwam dat je op elkaar kon bouwen geen zandkastelen op drijfzand of luchtkastelen in de ijle lucht.…

Maar de groep begeeft zich weldra om de alleengaande reiziger en ik verzucht zie hoe ik langzaam verwordt tot ijle lucht en het is in hen dat ik opga.…

Zwevend door de ijle lucht Dansend op de druppels van gister De druppels van de dauw In mijn zwevende vogelvlucht Stemmingen van diepe rouw Niemand in de buurt Zachtjes strijk ik neer Niemand die mij stuurt Over dit spiegelgladde meer Zonder twijfel zet ik stappen In de ongenaakbare grond Als de treden van de trappen Waar ik gister nog…

Boven de mist van dubbel denken, grof gevoel dat geen richting kent, zweef ik door de ijle lucht als vorst van vrijheid, liefde en zin. Woordgolven branden stuk op de oude sterrenkust. De noten die ik kraken wil zullen verder zingen dan een lied. Het pure vervalt van nature in hapbare brokken eigendunk.…

luchten bomen struiken groenen mensen kruipen bleek uit kasten en voitures willen kirren flirten wikken verlegen zoeken wegen voor de aanspraak eeuwig hunner liefde…

De stad meldt zich als ik de balkondeur open, het straatgewoel zwelt aan door jengelend logistiek, scherp geluid van tramrails snelt door geest en ijle lucht.…

We blijken tijdelijke versierselen op het pad van de tijden elke streling van ijle luchten iedere zucht, zelfs van verlichting beroert en beweegt ons Het verblijf tegen de steeds wazige achtergrond is een sobere ankerplaats een lichte trilling slaat ons op drift elke dag een gevaarvolle kust zonder markering Voor even een sieraad…

luchten, atmosferisch volg ik malenka ademloos als aura, transparant etherisch…

dan ontvouwt zich een wonderlijk schouwspel, waterspetters vliegen als zilveren snippers hoog uit een kloof, dansend in de ijle lucht adembenemend mooi, de zon schijn hel bergen bekleed met mossengroen en boom vergezichten van watersblauw in diepe diepte hemelhoog is de lucht als een spiegelwand het is mooier dan de mooiste droom en met een…

struikjes en mossen en alles daartussen beklimmen rots na rots tot in de ijle lucht die hen de adem beneemt, dan resten de kale bergen. niet alléén tussen Lom en Luster, waar diep beneden in deze gekantelde wereld, verglaasde spinaziegroene meren in de schuinte liggen, in ongekende schoonheid...…

lucht die hun de adem beneemt dan resten de kale bergen niet alléén tussen Lom en Luster waar diep beneden in deze gekantelde wereld verglaasde spinaziegroene meren in de schuinte liggen in ongekende schoonheid…

lucht zweven * waar woont geluk als de winter heerst.…

die daar roerloos staat Hoog in de ijle lucht? O geen aards hart, met smart besmet, Stijgt in zó steile vlucht Te zingen voor de troon van God...! Wij horen 't zwijgend aan...: En vat gij niet de zin, mijn hart? Eéns zult ook gij verstaan!'…

De stad heeft zich weer gemeld de balkondeur open, straatgejoel zwelt aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest en ijle lucht.…

De stad heeft zich weer gemeld de balkondeur geopend, straatgejoel zwelt aan door jengelende logistiek, scherp gedrein van tramrails snelt door de sirene geest van ijle lucht de linden werpen met een hoofse neiging in hun kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een…

lucht die zachtjes in de kiem smoort elk lachske traan en zoete zucht; gedonder dat je níet echt hoort of ziet, behalve als je dieper kijkt en 't nog futieler is dan't lijkt." verkwikkend douchen, kleren aan de wereld ligt aan blauwe voeten…

Hij stopte met kijken naar deze ijle lucht. Weldra zou hij bodem vinden na een lange vlucht. En land om te veranderen.…

Als de dag gaat slapen, de lichten in de huizen zijn gedoofd, ik in ijle luchten zweef tussen hier en ginds, hoor ik je zingen in de verte. Of is 't de wind die stil ruisend zijn lied ritmisch strelend fluistert, als de dag gaat slapen?…

Als ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht By airmail naar het felle licht van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht *…

Zielenpijn die alles overheerst En een uitweg zoekt uit hersens Die te zwaar beladen zijn, Geen APK die hier nog iets aan kan doen, Maar de pen brengt redding! Het verwoorden van al dat donkers Dat depressie heet, het benoemen Van al dat bijdraagt aan de pijn, Brengt verlichting, Het verwoordt de opluchting Van het opgeschreven zijn…

Bovendien gaven haar breekbare en kwetsbare vleugels kleur aan de omgeving waar elk wezen vloeit in rijm en vers tot wanneer donkere wolken zich beginnen te ontwikkelen, ontplooien en samenkomen tot dichte dikke lagen in een ijle lucht waar ze de weg naar het licht volgt.…

Bovendien gaven haar breekbare en kwetsbare vleugels kleur aan de omgeving waar elk wezen vloeit in rijm en vers tot wanneer donkere wolken zich beginnen te ontwikkelen, ontplooien en samenkomen tot dichte dikke lagen in een ijle lucht waar ze de weg naar het licht volgt.…

door het bos en langs de wei kijk hoe bomen vreemd hun takken spreiden om botsen te vermijden hollen door het tere groen waar vogels spinnen eten eekhoorns hun eikeltjes vergeten verdwalen tot het donker wordt geluid in stilte smoort angsten in je bloed gaan suizen als je uilen door de nacht hoort ruizen ga mee vliegen hoger naar de ijle…

eert slaafs getallen Graaizucht loont instant in dollarland maar De gouden droom deed weer een platte duik De hemel was de limiet doch op aarde Stond de ceo keizerlijk in blote buik Finaal mazelde zijn ex-bank met rode cijfers De glazen toren spiegelde gouden bucht Vette vissen vermagerden in brakke vijvers De wolkenkrabber krabde gewoon ijle…

doorschijnend zweeft ze kalm haast uitdagend in haar eentje voort passeert tuinen ontwijkt als door een wonder talloze bomen onkwetsbaar waant zich de laatst overlevende uit vrolijk kinderspel de hoge muur komt angstig dichtbij uit "Achtertuinen"…

De lucht is nog ijl. De duisternis moet nog doortrokken worden met de lichte loomheid van warmte. Maar het zal ook nu weer komen. De verzadiging en het helle feest van de zomer.…