Alle inzendingen over in de sneeuw

dit is een gedicht vertel mij wat het is en ik geef je een paar woorden een beetje wit en misschien een gedachte of de volle maan waar je naar kijkt en dat is het dan naast een paar tranen en de sneeuw die gaat vallen zoals de sneeuw valt…

Eerste sneeuw. Ja, eerste sneeuw, maar wie heeft ogen voor de laatste, de laatste sneeuwpop, het smelten van de voeten, wie let daarop? Zo gaat het ook met pijn. Je voelt het onbarmhartige begin maar het verdwijnen maak je op uit het verdwenen zijn. ------------------------- uit: 'Bijvangst', 1999.…

sneeuw viel en bleef liggen als een tijdsbeeld van witte stilte en juist die stilte sprak boekdelen...…

dan denk je aan haar en je luistert naar de radio just hold me now stay here all night tegen de ruiten klettert de regen of nee het is inmiddels sneeuw kijk hoe zacht de sneeuw neerdaalt op jou en mij hou van jou altijd…

het doek is te wit voor pastel sneeuw danst en dwarrelt ik krijg de contrasten niet fel een dunner penseel meer water dan sneeuw maar in ontdooien wordt alles te veel het wintert van zacht naar hard ijs ik prilde het groen helaas zonder zon eigenwijs…

Je wilt dagenlang genieten maar er cirkelen al meeuwen voorbode van storm en regen laat het nog maar éven sneeuwen.…

Koud kil stil zit het meisje, starend naar de sneeuw. En wat er onder ligt. Haar vlechten op het venster zeggen dat ze rustig is. En zwijgend tuurt ze voort dieper dan de sneeuw en verder dan de horizon die niet bestaat. Voor haar is de winter een zicht op de wereld in haar fantasie.…

eindelijk sneeuw en natuurijs in ons land sleeën en schaatsen vliegen uit menig magazijn dagenlang is er plezier voor groot en klein en toch is er iets vreemds aan de hand ondanks volop sneeuw in grote hopen nergens een sneeuwpop met zwarte knopen...…

je waaide sneeuw witter dan de winter ooit ontdooide ik rijpte hoog in bomen door de strenge vorst kristalliseerde in jouw kleuren toen ik zon als eerst zag komen maar vervaagde door jouw sneeuw die ons licht in diamant verstrooide…

Sneeuw. Een auto. Vier passagiers. Een bus. Een poging om in te halen. Enkele rotaties. Een eeuwigheid van angst. En dan... Niks…

over de snelweg dwarrelen de zaadpluizen sneeuw in de zomer…

Klokje in de sneeuw, mag ik je liefje worden in de wintertuin?…

De Nederlandsche Leeuw is nu een balletje in de eeuwige sneeuw…

Als sneeuw voor de zon verdwijnt het wintersprookje als was het een droom…

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

toen de sneeuw verdween werd de stilte verbroken in en om me heen…

Met op de takken een laagje ijs Sneeuw dwarrelt of valt met vaart naar benee De ijsvogel is zichtbaar Voelt onraad en vliegt weg De sneeuw knispert Onder onze passen 't Is stil in 't wit en het blijft gestaag, zeker vallen Onze schoenen vormen een spoor Ga mee…

Maar aan het einde van de gebaande paden stond ik opnieuw oog in oog met Koning Winter; ik gaf mij over, wentelend door de sneeuw werd ik vanzelf een sneeuwen marionet.…

De sneeuw smelt weg, zienderogen.…

Sneeuw wuift, stuift doorheen de witte stilte.…

Zeg het tegen de bomen in het Sterrebos dat het niet hun schuld is dat het onze fout is dat er geen sneeuw meer valt Zeg het tegen de struiken in het Noorderplantsoen dat zij geen sneeuw meer dragen geen mens hoeft hen te vragen hoe laat het wel niet is Vertel het aan het gras hoe na een hete zomer de sneeuw drie meter hoog…

want ik besef, ze kunnen ieder moment weer verdwijnen als sneeuw voor de zon... die momenten zijn soms zo pijnlijk mooi die mogen nooit zomaar verdwijnen als sneeuw voor de zon...…

Dat de sneeuw zich minder laat zien, is voor de een een lust, voor de ander niet, dat is dan degene die een pak sneeuw zo ontzettend graag van dichtbij ziet.…

De winter is de zachtste ooit gemeten De broeikas brandt en gloeit onder de korst Eén dag met sneeuw en 15 dagen vorst Maar toch hoorden wij veel van weerprofeten Die gaven met hun wijze sterke arm Voor ieder vlokje sneeuw een weeralarm…

De kleuren trekken weg uit dit jaargetij Herfst van lange duur dit jaar Winterwolken staan op sneeuwen wind jaagt over paden Wij maken sporen in verse sneeuw niet vrij van fantasie zie ik in deze tekening: een rad-van-avontuur.…

wolken zweven aarde ligt sneeuw valt naar beneden de wolken maken de aarde wit iedereen tevreden.…

blijven Dan kwam je er wel uit Nee o nee een ramp is aanstaande Het gaat sneeuwen, de wereld vergaat Het wordt koud, er ligt sneeuw op Straat!…

afscheid van de sneeuw op klokjes: ze maakte plaats voor voorjaarsvlokjes…

Gek toch, zelfs wanneer je hoedt voor narigheid, je raakt de sneeuw, alsook ’t weer, niet kwijt,…

Van deze dag moet je genieten, eindelijk dan een beetje sneeuw en tijd voor een stamppot bieten. In het bos is het rustig en stil, hier en daar een vogel die doet wat hij wil. Enkele paardjes staan nog in de wei bij een hekje, ze willen toch ook zo graag een warm plekje. Het bospad is bedekt met een wit sneeuw tapijt.…