Alle inzendingen over jaren worden dieper

en dieper en dieper val ik al in mij Ik kon het wel Ik kon het niet Liefste, treur niet…

mijn jaren verstoren minder.…

Zo gleed de generaal, in brons gegoten, ter ere van een groots verleden, de jaren door. Maar het zoet van de victorie verwaterde, verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent zijn daden dat steeds dieper werd. Het woekert nu door de natie. Pijnlijk staat hij daar, nog slechts gekend als ornament.…

nog hoor ik hoe het water valt gefluister dat uitgroeit tot een werveling die juicht en zingt loskomend van beslommering als een droom in haar verga licht van adem dieper en dieper mezelf achterlaat hopeloos verliefd…

en beter wordend door de tijd van jaren heen daarom op jullie huwelijksdag wensen wij niets meer of minder dat in het zilver van de jaren snel een parel zijn setting vindt…

Eerst sprak hij boreaal, vermeend profetisch Nu heeft hij zijn partij teleurgesteld Door snoeptrips en Henk Tank verloor hij veld Baudet, de beachboy: glad, gelikt, esthetisch Ach, zo’n poseur. Al lijkt hij welbespraakt Die coatingglans is hij mooi kwijtgeraakt…

wilden steeds dieper de wereld in dansten tango vierden fiesta gitana boorden ons in spagaatjes onderwijl steeds maffer tot de kromme van ricardo voor zichzelf sprak dieper kon niet het diepste punt was voor ons niet weg gelegd…

dieper almaar dieper in donk're gedachten raak ik de zin kwijt van het bestaan zo ook de tijd die nog wel voor me uitgestippeld was onraad genaakte niet weer die koudheid onzekere leidraad waar ik op balanceerde met vage hoop op beter...…

Duister is dieper dan de dood, hier komen alle eeuwen samen, Gods kind'ren krijgen nieuwe namen in helder wit uit vloeiend rood, de hemel geeft het levend brood na duister dieper dan de dood.…

sinds jouw liefde door mijn aderen stroomt lijken dagen korter zijn zeeën dieper ruikt de hemel blauwer smaakt regen zoeter kleuren bloemen mooier reiken bomen hoger voelen drempels lager raken blikken dieper genieten we intenser zingen vogels luider straalt de zon voller groeit 't verlangen dieper om thuis te komen…

na de één wat dieper dan de ander perst vreugde naar de top…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…

Wat zeggen woorden dan alleen slechts klanken Als ze slechts door lippen uitgesproken zijn Soms is ’t niets, een andere keer puur venijn En vraag je af waar heb ik dat aan te danken Hoe oppervlakkig kunnen mensen wezen Bij uitschakeling van hun ziel en brein En doen onnadenkend anderen veel pijn Als woord en daad niet uit ‘t hart zijn gerezen…

ik streel je gezicht voel lijnen die langzaam ontspannen onder mijn vingers verdwijnen zij tekenen jouw blik op de wereld fixeren waar jij vaak bij stil hebt gestaan in je zorgen maken over zaken die jou dieper dan oppervlakkig steeds maar weer raakten zij hebben hun verhalen beschreven op de huid van jaren uit jouw hectisch bestaan…

als het jaar zijn einde nadert verblijf ik wat dieper vanbinnen de hemel duikt dan ongevraagd in mijn ziel alsof ik het sterven, haast gedwongen moet leren beminnen het hangend grijs dringt zich door mijn huid om de maakbaarheid te vertragen en de winterslaap te verkiezen tot mijn allerlaatste bruid als hoop verder reikt dan het…

over de jaren heen groeit in mij een verlangen naar huis niet dat mijn gevoel in oude dromen blijft hangen mijn hart gaat naar daar waar ik nimmer ben geweest plekken die mij van verre raken, het is mijn ziel, zo denk ik die nog dieper zoekt naar wat reeds in mij is of toch wel naar verwachtingen die op mijn weg…

Het is met woorden net als met zonnestralen hoe feller ze zijn hoe dieper ze branden…

Gezichtje nog wat dieper in mijn jas gedrukt.…

steeds dieper en dieper zakken ze weg in de spelonken van je geest die collega die vriend of vijand diegene die je stiekem aanbad die ouder die je nooit zou vergeten zij allen die ooit zijn geweest steeds dieper en dieper dalen ze af sterke gevoelens vervlakken smelten langzaam weg als ijskappen je moet ze los laten of laten zij jou los…

Dwaalde af, Dieper en dieper Steeg omhoog, Hoger en hoger Verkende het Al, In al zijn facetten Hard als een steen Mooi als een diamant Zwevend door illusies Verzwaard door het leven Van de hemel naar de hel En terug Maar één ding weet ik zeker... Jij, bestaat.…

Ik schrijf een gedicht voor jou Zoekend tussen alle woorden, probeer ik te vinden wat ik zoek Geen woorden van liefde, Die heeft iedereen Gewone woorden Die iedereen begrijpt Eenvoudig maar wel raak Hoeveel woorden zullen er zijn Ik zoek en zoek steeds dieper en dieper Mijn ogen branden En mijn hoofd loopt om Wanhopig wroet ik dieper…

papier en potlood vertel maar steeds dieper dichterbij van de slaap naar ontwaken steeds dieper verder naar weg…

Niet in geld uit te drukken is het hoe vrienden zich voelen met elkaar verbonden door jaren lief en leed machteloos als er machteloosheid is troost indien troost voor handen nooit zakken ze dieper in de put omdat het voelt om samen pijn te hebben de een opent de ogen voor de ander de ander opent zich in schaduw van een droom die de ander…

Org: "Sailing ships van Whitesnake" Weet je nog Vroeger op het strand Je hoofd in de wolken Ideeën in je hand De zee een spiegel Een bries zuchtend zacht Maar de zee was dieper Veel dieper dan je dacht De lucht werd donker Je boot maakte slagzij En zeilende schepen Kwamen voorbij…

Het aftellen is begonnen en ik wacht Nog luttele uren scheiden ons van wat komt Tijd baant zich een weg door duistere nacht Tot in eindeloos kabaal de stilte verstomt Voor iedereen hebben we goede wensen Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen En nemen afscheid tot het volgend jaar…

Mijn schrale pen bleef woordenloos Bij het horen van jouw stem Die dieper doordrong in mijn ziel Dan zijn inkt in het papier En al krast hij enkel oppervlak Toch is hij mijn gezel De enige die jou verstaat Een ander houd ik niet Een ziel kan enkel zwijgen Van wat haar heeft beroerd Jouw stem trekt dieper voren Dan mijn pen in het papier…

Gevoed door de bron schijnt de zon nog feller geuren de bloemen dieper kloppen onzeren harten sneller Onze twee-éénheid die geleidelijk is ontstaan groeit iedere dag dieper dat kan niemand zijn ontgaan Vol verlangen heel diep en intens was het jij die mij riep mijn allergrootste wens *…

Wie een te hoge Sprong maakt Zich in zijn goedheid Verliest Kan soms dieper Vallen Dan men zelf Verkiest…

Iets verder van het pad vandaan ook dit slanke dennetje aangedaan en dieper in mijn woud van dacht deze appel ooit bezoek gebracht alvoor ik morgen reis naar Londen mijn maatje aan een Els gebonden volgend jaar ga ik naar Loch Ness en `t baasje aan een ouwe jenever bes --------------------------------------------------------------------…

En ze valt alsmaar dieper en dieper zonder begin en zonder eind Gestoken steeds weer gestoken met scherpe messen zonder bloedvergieten lijkt het als of ze in luchtledige verdwijnt Gezicht vertrokken van diepe pijn geeft zich gedwongen over aan het lot dat haar beschoren is Zij kan alleen nog bidden om een wonder echter niemand heeft…