Ik voel het zachte mos,
levendig groen,
siert de lijdensweg en
honderd vleugels
dragen mijn zachte pijn
en de warme wind
hij vangt mijn haren,
houdt mij zijn hand
liefdevol voor mijn ogen.
Oneindig ver blijf je weg,
ik zie verwijderd
mos groeit overal,
verdelgd, prikkelt en inspireert
verzacht mijn verlangen.…
DIT is onverteerbaar
Hoe kan een mens nou nog geloven in de God die dit toestaat
hoe moeilijk is het te bedenken, dat die dan ook echt bestaat
Bij een lijdensweg als deze, die jij " lopen" moet
Beken ik eerlijk, dat HIJ dit fout bedenkt en dat het anders moet.
Dit is onbegrijpelijk.…
Dat vergeten, dat teruggaan dat
niets meer willen eveneens
Dat is verschrikkelijk moet een
mens niet willen
En zo overdenk ik deze lijdensweg
als ik bij
’t weggaan de andere bewoners
hoor gillen,
want dan boft zij toch nog?…
Hoelang is mijn lijdensweg, hoe lang duurt het pad van pijn en ongeluk.
Ik loop mijn pad af van pijn en eenzaamheid en smeek om een beetje geluk.
Want ik vrees en wil niet dat mijn droom waarheid wordt.
Ik loop terug naar mijn graf en ik smeek, oh ik smeek,
Dat er staat: geliefde dochter, zus en vriendin.…
stervend eindigt hier jouw trouweste lijdensweg
rouwend wens ik stiekem gul te houden
delen, wat niet mogelijk is
vast te grijpen dat wat sterft..stem
in een oeverloze broze fijne stilte
valt steeds luider
verder in stukken scheuren flarden weg.…
Ken jij iemand die vrijwillig voor jou zo’n zware lijdensweg is begonnen
opdat jij met Hem een vaderlijke relatie kan opbouwen?
Ken jij iemand die onvoorwaardelijk van jou zou houden?
Ken jij een vader die zijn enige zoon weg zou sturen om ondragelijke pijnen te doorstaan?…
pensioenplan dat lacht
schrijven jouw memoires met een pen
gedoopt in Gall en Gall bloed van een famous grouse te jong geslacht
kijk dan
daar is de zoon
en wij vinden hem fit voor de strijd
maar toen we wisten wie hij was
stond de wereld in het krijt
want net zoals bij jou was het in hem weg
leer dan om wijs te zijn
geen schuld meer in een lijdensweg…
2.281
Bezig met laden