2868 resultaten.
te kunnen sterven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 624 'ik breng je naar zee'
zei je
warme vingers, weer dichter
om het woord
dat ik voelen kan, zoals nu
nog meer
een korrel zand waarop we wonen gaan
er in verdwijnen
met zee
en mond naar mond
tot teen, zonlicht
dieplevend
zoals wind in duinen, zoveel eeuwig
en zegbaar
'dit alles is zee', sprong ik
kwijt
in handen en…
Als ik sterven moet !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 349 Heer, als ik eenmaal sterven moet
Wanneer weet niemand, maar op Uw tijd
O, Heer, maak mij dan hiertoe bereid
Om U te ontmoeten, dan is het goed.
Heer, als ik hier niet meer zal zijn
Wilt U dan aan mijn geliefden denken
En aan hen Uw zorg en liefde schenken?
Wilt u voor hen de “Vaste Rots”zijn?…
sterven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.783 als iemand sterft
is het net alsof
hij op een schip
langzaam
vertrekt naar
de andere kant
hier tranen
maar aan
de andere kant
roept men blij
'kijk, daar komt
hij aan'
dat is sterven…
Bij een sterven..
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 390 Even, heel eventjes nog
schaart de krab zich onder
de levende zielen
een kleurig waterleven
spat parels in het niets
een laatste greep in angst
ze bloost paradijselijk groen
– boven het het oranje maal -
om de aandacht op afstand
het is triest en wrang
omkomen in een haven
zo bijna thuis te sterven
zilt water heelt het beeld
van…
STERVEN
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 1.537 Verzadigd van het leven
opstaan van tafel
en
heengaan…
Sterven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 936 Zo moet dan ook sterven zijn
als het afleggen van gewaden
te wijd voor kleine levensvragen
te nauw
voor sturm und drang
in veel te strakke naden
Zo moet het zijn als
het achterlaten van gedachten
van dromen, wensen, daden
liefde in goede en in slechte dagen
aan vriend en vijand
of aan wie het wil
want blijven doe je toch
een beetje…
STERVEN
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.337 Lachend in de kille stille ruimte
door zijn intense snikken heen
weet hij toch nog te vertellen,
dat zijn vragen niet meer kwellen
de laatste adem, een kwestie van seconden
hij was blij, dat wij er allen stonden…
Van sterven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 497 Maar sterven is de zaak. Maar langzaam af te teren
en matter iedere dag op 't blanke kussen 't hoofd
te voelen zinken, en niet kunnen af te weren
de macht die u beknelt en 't bloed uws harten rooft...…
Sterven
poëzie
3.0 met 2 stemmen 785 Wat machtige deining hief het teer lichaam
En deed het weer in wilde branding zinken ?
Wat verre wind deed kreet na kreet verklinken,
Alsof die over wilde golven kwaam ?
Was het een klacht, een vraag, een lieve naam
Uit lief verleden in een plots herdenken ?
't Scheen al zo ver : wij wilden u te ons-waart wenken,
Waar wij aan veilige…
Het sterven van mijn ik.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 222 Nog nooit werd ik zo diep gehoord
en gingen woorden zwiepend zwijgen,
als twijgen tastend in de lucht,
om plots stil te hangen
in het voorbij zwaaiend moment van sterven,
het 'sterven van mijn ik ' !…
Sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 767 Ik zie de gezichten nog voor me
hoe ze huilden bij je graf
voor hen was alles af
zij droogden hun tranen en keerden huiswaarts
maar ik bleef met mijn gedachten
zou er iets zijn wat mijn pijn zou verzachten
jij was de navelstreng die nooit was doorgesneden
jij was de toekomst gelijk met het verleden
uiteraard waren er die dag kraaien
om…
Dat Je Sterven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 140 Dat je sterven in september komen moest.
In een nacht vol sterren.
Nieuwe maan, een zucht, een woord.
Op kouse'voeten in een wijde boog-
Langs het bed waar ik zo vaak
In je ziel, ons peinzen en ons minnen,
Je dijen, je borsten en je haren
De roze peluw en vers linnen.…
Sterven
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 77 Mag ik sterven op jouw
lippen,
als het ooit zo ver mocht
komen?
Mijn hele leven
laat ik dan voorbij komen
op jouw wangen.
De tranen zullen stil zijn
als ik mag gaan.
Wij waren verbonden,
maar nu moet
je mij voor altijd laten
gaan.
Lief, ga verder met je
leven,
ook al zal het leven niet
meer zo zijn als met mij.…
Ik kan niet sterven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 Ik kan niet sterven vandaag zei zij
Ik keek haar aan
Het grappige jonge ding
Met wipneus
Maar ze was serieus
Waarom dan niet?…
sterven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 215 Ze analyseerde tot het laatste moment
de wereld en haar burgers
met een verbluffende scherpte.
Ook op hun sterfbed slagen
verstandige mensen er niet in
hun intelligentie te verbergen.
Alsof er te veel verstand overblijft
voor het weinige leven
dat nog rest.
Ze zei: “ik heb nergens spijt van”.
Een moment dat een mens niet langer liegt.…
Sterven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 417 In mijn jeugd had ik vele dromen,
hoe het leven mij zou vergaan.
In mijn jeugd voelde ik het bloed nog stromen,
maar de tijd heeft niet stil gestaan.
In mijn jeugd keek ik in je lieve ogen,
zag de zee, de zon, de maan,
In mijn jeugd was ik altijd bang te geloven,
dat deze ooit dicht zouden kunnen gaan!…
Sterven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 246 Wanneer sterven inslapen is
De goede slaap u(w) ge-weten is
Wenst u dan nog op te staan
Wanneer rust ver-leden is
Wanneer sterven lijden en pijn voorafgaat
Onvolmaaktheid ieder treft
Geen vluchtwegen om te ontkomen
Menig hoop gaat verloren
Nalatigheid van een Schepper
Allemachtig in zijn Al-machtig zijn
Troost van gebeden
Smekend te ontglippen…
Fake
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 215 al ben jij in al jouw eenvoud
schijnbaar een meervoudig wezen
ja mijn vermoedens zijn stout
maar jij hebt geen tegendeel bewezen
je zwijgt nu in alle staten
anders was je altijd zo goed gebekt
iemand had je ineens de gaten
je bent ontmaskerd je bent gehackt…
N-O-O-I-T!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 244 Momenten van tijd in een
hier opengeslagen fotoalbum
De mooiste herinnering
in meervoud in mijn vitrinekast
Volop trots, in het licht, achter glas
momenten van ervaren
van toen en ooit hebben gedaan
Matroesjka's, Toetanchamon
bijzonder Portugees en veel Chinees
Beer in avondschemering
verzameld geheugen, zonder last
Vrijheid opent verhoogde…
we herfsten al kleuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 332 ik buig stelen
bloei bloemen
tot een meervoud
van boeket
wil je winnen
nadat ik lente
als een korenbloem
voor jou heb neergezet
we zomerden in
overdaad van zon
het was jouw warmte
waar alles mee begon
we herfsten al kleuren
weten koude zeer nabij maar
oogsten zoveel mooie dromen
dat de winter ongestoord kan komen…
Eén en ander
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 uitgestreken
Fijnbesnaard doch dun gestoffeerd
Volks ontaard en doorgeleerd
Voortdurend getoetst en vergeleken
Ontsnapt aan mijn bibliothecaris
Nergens onbekend gegrond
Nooit volledig afgerond
voorbij bevrijder en archivaris
Een mysterieuze betekenis is
Bij toeval geheim te houden
Wat het woord vermag
Wanneer ik mij vergis
In de bril van meervouden…
Voltooid Leven!
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 556 Bij een voltooid leven
is het verlangen naar de geboorte van de dood
even verlangend als naar de geboorte van het leven
maar om nu als kind(s) te eindigen
gaat voor vele ouderen te ver!…
Wanneer de blaadjes vallen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 189 De bijna kale bomen,
laten hun blote takken volop zien,
de paden zijn bezaaid met hun voorheen
zo mooi beklede armen,
de herfst is bijna om,
de winter komt eraan,
ook zullen er veel,
heel veel mensen van deze wereld
naar de volgende gaan,
tenslotte is het een aloud gegeven,
dat tijdens de vallende blaadjes
de meeste mensen sterven…
[ Wees niet bezorgd, want ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Wees niet bezorgd, want
sterven is doodeenvoudig –
Iedereen kan het.…
Een uitzonderlijk warm jaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren,
meetronen naar kleuren en geuren
om deze grauwe dag even op te vrolijken.
Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen
nog niet te kiezen tussen de kleuren
laat staan de muziek of hun klanken
ik wek je , zonder te janken
nog elke dag weer een keer tot leven.
Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…
Nieuwjaarswensen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 210 “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”
Laat jouw stem horen in meervoud
Tezamen taai en teder!…
AL WAT WAS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 Dat met een knip van vingers
alles zomaar voorbij is gegaan
niets meer over is te doen en
met de wind is meegereisd
al wat eens was
in alle richtingen uitwaaiend
je kwijnende roep naar
wie er niet meer zijn
alleen hun namen nog
sjokkend over de wegen
die je eens met ze liep
waar je voetstappen zo meervoudig klinken
alsof stemloze onzichtbaren…
au suivant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 219 dat het onvoorstelbaar lekker was
hij beseft nog niet
dat hij reeds, op zijn beurt
de horens draagt:
de dumpingbrief is reeds geschreven
als hij onwetend
voor het laatste met haar vrijen mag
hij kent nog niet
zijn volgnummer in haar palmares
van mannen die ze strikte
als publiek
om met talent en overtuigend
haar uitgebreide gamma
meervoudige…
Zo perfect
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 264 iedere dag
zie ik ochtend dauwdruppels
ademt water in meervoud
uit eigen kracht
is van onschatbare waarde
waarlangs nieuw leven blijft groeien
om geboren te worden
voor het voortbestaan
zo perfect zo volmaakt
maakt het onmogelijke mogelijk
zonder een mensenhand
het blijft een miraculeus wonder
dit wonderproces
zal zich eindeloos…
hersenen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 hersenen is meervoud
beter woord dan brein
Freud wist al
dat de hersenen
zich niet gedragen
er zijn hersenen
die inmiddels de oorsprong
onderzoeken van het heelal
en wat ze zelf zijn als hersenen
hoogst onbetamelijk hersengedrag
genoeg hersenen ook
die geheime plannen organiseren
wat Freud in de gaten had
om zichzelf te vernietigen…