Alle inzendingen over morgen OR samen

naar klanken van muziek opgeborgen in mijn hoofd van verwachting die nog bedolven is onder een drukkende hemel met schuivend zand onder de voeten kan ik de deur weer open laten staan en het huis met frisse wind vullen kamers wil ik voeden met nieuw zweet uit haast verkalkte poriën ja, in deze nog oude uren kijk ik onder het dak van morgen…

til mij op in een nog niet gehechte toekomst waar angst geen vorm krijgt in een spiraalvormige monoloog waar heftige windvlagen zich ontdoen van zwarte gewaden en een stoet van haast rituele wendingen omver wordt geblazen aarzel niet, breng me tot waar ik zijn moet, leg jouw kinderen in mijn armen, tussen de bloemen en dat plekje,, aan…

Zo had ge eerst voor vlerken, vlaai en kerk Uw wonderdokters van het UWV -Dit is geen grap, u bent geselecteerd U kunt 3K voltijds weer aan het werk Maar dat ge nu de Gristus uit u mest Voor wild dat gene ene God behaagt Nu asielanten terminaal verjaagd Zo dik van dijken worden uitgezet Awel, ik maak mij zorgen over morgen Dat gij als Mengele…

De dag van morgen, moet nog komen, de dag van vandaag is ruim over de helft de dag van gisteren ligt in het verleden, nu alleen maar hopen, dat we onze ogen morgen open hebben, om die dag volop te beleven!…

gisteren was vandaag morgen maar hoe zit dat dan vandaag de dag om het maar niet over morgen te hebben…

zoals ik je aanraak voel ik de morgen altijd weer anders gisteren niet als vandaag de morgen is broos vol van verwachting vogel in het ochtendgloren telkens een nieuw lied dat alleen al is poëzie…

morgen is de pijn voorbij ik vertelde dat mijn kind en zij fronste een blik met een pappa dat wil jij niet weten…

Een vrouw in de morgen... Heel dicht tegen me aan... Ze slaapt....Heeft niets aan... Een vrouw in de morgen... Maar straks zal ze weer gaan... Ja..Straks zal ze weer gaan....…

morgen wordt beter de dag voorspelt het altijd maar warmer en heter ik voel de passie zweten mijn lichaam verdrinkt in verlangen naar de dag van... morgen!…

Een doodstille rivier Bewegingsloze paarden Ik zie jou hier En weet niet meer te aarden Een wind die scheert langs mij Heb zelfvertrouwen Heb jou altijd aan mijn zij En weet weer van je te houden Een tak in mijn gezicht Bloedrood langs mijn mond Ik ben voor jou gezwicht Hier in de morgenstond…

Eén van mijn rare gewoontes des nachts de sterrenhemel te consulteren Net die prachtige volle maan mogen aanschouwen, was me dat feest! Normaal gezien vraag ik dan om papa's wijze raad, onderonsje Enorme verbazing tevens zulk een feest, pa liep hand in hand. Met de knapste liefste dame ooit, mijn zo geliefde mama Koningin van hemel en aarde…

Al je zorgen over morgen Zijn nu in je hart verborgen Je neemt ze mee voor de laatste keer En ik zie je dan nooit meer Samen intensief geleeft in lief en leed Jij weet wat je me deed Nu nog zal ik van je leren En ik weet dat morgen kan verkeren Ook voor anderen is dit moment van grote waarde En al ben je niet meer op deze aarde Voor ons zal…

In het diepste duister Van wat ooit mijn Donkerste nacht was Heeft de vroege morgen Lichtjes aangedaan En ben ik teruggebracht Bij haar die ik liefheb En bewonder - en leef ik Samen met haar in het Licht van de verwondering…

De zoete geur Van de nazomer Zacht gekleurd in nevel In de vroege morgen Heerlijk koel De zoete geur Brengt ons samen In de nazomer Warmen we ons Aan de heerlijke warmte De zoete geur Brengt ons liefde Die wij samen delen In de zachte kleur Van deze nazomer…

samen met jou spelen alles met je delen alle dagen, vandaag en morgen welkom in deze wereld! joepie, ik wil met jou wandelen! samen hand in hand uitstapjes maken door het land ik aan 't stuur en jij naast mij dikke vrienden worden wij!!…

je moet door, je moet verder, ze achter je laten vertragingen, oponthoud en ongelukken je kijkt achterom naar de brokken en stukken nu na heel veel jaren samen op reis kijken we om, was vermoeiend, soms glad ijs veel hebben we gekregen, veel raakten we kwijt samen tevreden, samen gegroeid en géén spijt…

Wanneer stilte geen laatste woorden meer brengt en gordijnen sluit voetstappen op de donkere traptreden het duister inhalen dan vouwen handen zich samen onbereikbaar voor een nieuwe morgen…

Waar lucht niet is maar wel gedachten zijn en liefdevol verkering de motor is voor liefde be- leven samen dan telt elke minuut en is elke blik er één van jij en ik niet alleen nu maar elke dag is het voor haar daarom geen vraag of ook zij morgen met jou- de liefde - graag, samen opstaan mag.…

Samen de dagen met elkander zo te leven de regen en stormen te willen doorstaan nee, niemand zal me ooit meer kunnen geven zoals jij zal er niemand op aarde bestaan.…

we varen op een zee van tijd het strenge vaderland ligt achter ons we zijn ervan bevrijd de kinderen met goede wind verzeild gekoesterd en geklonken en waar de diepte is gepeild de bittere herinneringen in zee gezonken ik heb je in de bloei gekend jij zag mijn wilde streken en gaandeweg werd onze horizon vanaf dezelfde plaats bekeken…

De morgen dat ik je voor het laatst zag... De morgen dat mijn leven veranderde... De morgen die mij bij zal blijven tot in mijn graf... Ik blijf bij mijn besluit ... Het was de rotste dag uit mijn leven... Wat jij deed is niet te vergeten... Die dag ging je weg... Alles wat ik weet van jou is dat je niet dichtbij woont...…

Lachende mond in de morgen en ogen. Verwilderde haren bereiken mijn hart. Onbereikbare mens, lachen we samen? dansen we? in levende cellen de troostende dans.…

Samen zullen ze me daar gaan begroeten. Tranen gaan met de nacht verdwijnen. Verwelkom dan zo een mooie nieuwe morgen.…

Maar houdt banaal zijn dieptes voor zichzelf verborgen Misschien morgen, liefste, morgen Dan zal ik je zeggen of er nog iets van me over is…

Het kind werd na veel aarzeling verwekt De zwangerschap, meer dan 200 dagen Maar eindelijk is het dan toch voldragen Er heeft zelfs hier en daar al wat gelekt De allerlaatste persweeën en zie: Vier blije ouders trots op Rutte III !…

stiller lijkt de stilte en donkerder de nacht levendiger het leven dat er morgen op me wacht de eeuwigheid samen, duurt langer dan de dood ons scheidt tegen het einde zal het wel wennen maar dat lijkt nog een eeuwigheid.…

omdat morgen zoveel meer kan zijn dan het trage lied van de regen dat dampende wanen over akkers uitdraagt die me zwaar te moede maken laat me in je adem inslapen samen ontwaken van nachtelijk gebroei ontdaan…

Wat is het mooi dat je mij zelfs nu nog zo kunt laten glimlachen Kun je je voorstellen hoe groot mijn geluk was vóórdat onze momenten samen slechts herinneringen werden De momenten van vandaag zijn de herinneringen van morgen…

herleefde de herinnering onderweg naar licht dreven dunne wolkensluiers schuin naar morgen samen hielden we ons vast aan het tipje tot je het gewillig losliet en Ik bleef hangen aan je hemelse stem…

morgen zal slechts uit papier bestaan papier waarin ik je glimlach vouw samen met het laatste licht jij laat me alleen en gaat me voor naar een dag nog stiller dan vandaag wanneer ik in mijn lichaam ween dieprode woorden en de lucht grijs staar door het breken van je ogen vang ik je stem in lege wolken want morgen zal zijn…