Alle inzendingen over nabij het sacrament

Betekenis verloren Waarde achterhaald Beleving als concept Tranen vrij vertaald…

Ergens ver weg Huilt een jongen Traanloos staart hij Naar de horizon Hij huilt om pech Is van de pijn doordrongen Bewegingloos gebaart hij Naar de plek waar het begon Ergens ver weg Staat een jongen Naast hem ligt de leegte Te wachten tot ik kom…

Hoe 't antwoord ook al mag verschillen - we zijn immers uniek en vrij - het is geen ruzie wat we willen, alleen de ander echt nabij. We zijn zover niet, zal 't ooit slagen? Alleen met kleine stapjes ooit, maar de Nabije wil ons dragen tot alles eens zal zijn voltooid.…

Ineens wat vreugde zomaar aangewaaid tezamen met de blauwe luchten; ineens het laten gaan van al te zeer om eigen zorg en moeite moeten zuchten; Ineens de glimlach zien van 't kind dat speelt en lacht en zonder vragen de dagen plukt zoals ze komen en niet te zwaar aan eigen last wil dragen. Ineens weer weten dat het leven mooi is al blijven…

Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen, verborgen viooltjes die ik mocht zoeken. Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer, die vol stond met foto's, diepzinnige boeken. Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten. Zij zag de kleuren van het goed en kwade en las je gedachten. Zij was onbevreesd, dit had zij bereikt door haar…

hoor ik heb een onzichtbare buurman en een zichtbare de onzichtbare maakt geluiden lang wist ik niet waarmee die geluiden te maken hadden de zichtbare maakt geen geluiden ik zie hem werken en werken onder de lamp. ------------------------------------- uit: 'In plaats van alleen', 2003…

God is nabij! - Ik voel zijn adem waren In 't wuivend woud, dat suizelt, vroom en blij. Ik voel zijn adem huivren door mijn haren - God is nabij!…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

Nabijheid en verte, verbonden door staal met jou als geen ander in de klanken van taal.…

nemen zo het komt zoals in vroege zomerzon de liefde vederlicht kan zijn gewichtig zijn ging om vrij werden wij in 't op- en neergaand tij, we wekten gretig golven van verlangen zuchtten gevangen om elkaar gelukkig en, voor jou, ontankerd maar zocht ik naar je hand bij nacht en op mijn lijf dan was hij daar dat heb jij mij gegeven nabij…

Die dag werd ik, als laatste, opgewacht in de rokerige zaal. Bezwete hoofden. Uiterste concentratie. Met kracht stootte ik de zaaldeur open, ging wijdbeens voor hen staan. Vragen werden niet gesteld. Ik sprak: 'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw. Ondertussen droogt mijn wijsheid op. Ga dus, nu dat kan, heelhuids…

, als zijn komst zo betrouwbaar, zo naast mij in aarzelende zinnen van adem in en adem weer uit met telkens dat even onneembare obstakel dat weloverwogen weg wordt geslapen, zo luisterrijk, zo naar binnen gedropen als muziek, al die adem samengekruld en deinend van minuut tot minuut op een snaar in mijn hoofd, een spinnende fuga, zo nabij…

Waar ben ik Heer als ik er niet meer ben hier bent U bij mij alle dagen en dan ben ik dan elke dag bij U? dan kan ik rustig ademhalen.…

ik woon in woorden die ik achterlaten zal zei je toen toen je wist dat je zou gaan in mijn woorden zei je kun je me vinden altijd het moeilijk deelbare woont daar mijn diepste binnenste het tomeloze verlangen woont daar en het vallen en opstaan mijn doodse stilte en mijn snerpende gekrijs in mijn woorden zei je kun je me vinden…

Deze namiddag was ik in een afdeling van bejaarden, dement en blijkbaar ver weg van deze wereld. Welke wereld is de onze, wat hebben we gemeenschappelijk? Kerstmis nu, een Kind, wat herders en de hoop op vrede. Waar is hun geest? Wel zijn hun lichamen veilig en goed doorvoed en verzorgd, gekoesterd zelfs soms, maar waar zijn zij? Hoe met hen…

Heer blijf ons nabij in vreugde, verdriet en pijn Dat we mogen weten dat U ons nooit alleen laat Maar dat U ons steeds in grote liefde gadeslaat En dat U er voor alle mensen op aarde wilt zijn. Amen…

Een jaar lang was er nabijheid en was ik omringd van goedheid, een wal om mij heen. ---------------------- uit: En toch (1977)…

In het witte schijnsel werd zijn nabijheid kalm en kloppend uitvergroot.…

Schemering omlijst toenadering van oren, ogen, in horen en zien. Schemer verbindt traag verlopend middag met avond. Verlichting (een schakelaar) maakt het terras zacht zichtbaar. Fonkelingen wijzen op glazen, mooi rood van wijn. Handen omvatten, slokken worden speels genomen. Monden proeven, vormen woorden. Gelach klinkt op. Wie…

Zo nabij voel ik het leven hier. Waar je je nu bevinden mag. Ver weg van mij vandaan. Altijd ben je muze. Altijd nu en hier.…

Op haar ontdekkingsreis door de woestijn Waar maar één klaproos bloeit binnen de muren Een niemandsland vol weekdierbodemzand Zingt amazonegirl from Ipanema Op het zuchtend landschap "ik ben vrij De klanken van mijn hart altijd bij mij Dit hier, dat is wat telt in 't tropenuur" Een blikvanger vangt lichtbrekende regen Schemervaag…

Al hield je mij met koestering, en dacht je aan geborgenheid, teruggehouden sacramenten, tedere verzachtende verlegenheid zo hield jij mij gelukzalig, gelukzaligheid der laatste jaren, de herinneringen aan momenten die enkel van ons beiden waren al beloofde je mij, de sprankelende zon zou doven, geborgen in het diepe donker, leven eigen…

in de nabijheid geeft haar kippenbril uitzicht ze ziet het zitten!…

God heeft me gestalkt in nabijheid van zijn huis hoor ik gebeden?…

Inspirerend licht van opkomst tot ondergaan Verstrooiing nabij.…

verleid me heel zacht met jouw mooiste dromen die liefste lach in jouw donkere ogen door die heldere tranen in afscheid gelaten met tedere kussen net voor het slapen verleid me door woorden onuitgesproken geheel onverwacht in harten geslopen door gelukkig te zijn samen met mij toekomst in dromen verleiding nabij…

Hoe sterk het licht ook straalde het was haar lichaam dat faalde dat niet meer in staat was de strijd aan te gaan hoe mooi de toekomst ook had kunnen zijn, alles was nu van de baan Langzaam dovend licht voor die nare ziekte gezwicht De strijd gestreden alles wat rest is het heden en verleden Niet meer samen dromen over de dingen die nog…

De kaartverkoop gaat vlot. Het loopt er storm. Een vonnis heeft het tribunaal geveld. George Bush, die fout was, wordt terechtgesteld in 't stadion. De aandacht is enorm. 't Is uitverkocht. Tweezijdig snijdt het mes: verkoop bij executie - groot succes.…

Verzwakte eenheden vochten een verloren strijd de legers van de agressor dringen tot in de voorste linies door Schaduwen vullen het slagveld rusten op vermoeide cellen het goede overwint het kwade? Nee, de doktoren hebben hem opgegeven…

het was stil vannacht te samen met hem er hing een sfeer van veelzeggend niets alsof leegte verzacht wat was er nog meer dan wachten op de horizon voor hem op zijn weg naar de laatste eer starend en zwijgend in onzichtbaar vertrouwen gaat hij zijn laatste gang hoe ervaart hij zijn rouwen waarom is hij niet bang…