168 resultaten.
nu ik het waag
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 306 toe, laat me nog maar even argeloos
dit liedje van verlangen zingen
zo onbevangen roekeloos
onwetend
van bezwaar
los van mijn cynisch commentaar
naïef en ongekunsteld
laat ik de woorden klinken
ver van het schampere, gretig
en niet zo onaantastbaar
nu ik het waag
mijn hart opnieuw een kans te geven
te zingen voor de liefde
opnieuw op…
Blindelings
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 146 de afstand is nabij
doch in beton gegoten
een anti climax
heb ik de dodendrank
zelf ingegoten
of kijk ik mank
door ijzige emotie
wat was de liefde slank
of was het verbeelde negatie
de nacht was hel verlicht
het etmaal zonk weg
in de herhaling
de put gegraven
met modder gedicht
of was ik naief
mijn eigen dief,
mijn ziel opgelicht
met…
mag ik u wat vragen, meneer?
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 691 Ben u werkelijk zo naïef, meneer?
Dat u dat over een ander denkt
Vindt u dat nou echt, meneer?
Dat u zich zo in de discussie mengt
Doet u niet zo hypocriet, meneer
Heeft u echt wel goed geluisterd?…
Zilverlicht
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 961 Ik droom de dag
vol mooie geuren
Draag verlangens
door open deuren
Ik open mijn hart
voel en heb zo lief
Koester de liefde
zwevend soms naïef
Ik bloei en ik groei
vang zonnestralen
Glinster als zilverlicht
wil in warmte dwalen
Ik ben zwak en sterk
wil krijgen zal geven
Een ziel vol emoties
vervuld van......leven…
Natuurvriend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 416 intiem waren met de natuur
zoals de natuur kan fluisteren
zijn nog bij hem in zijn oude hart
in gedachten dromen bomen
grazen koeien het gras groen
fladderen vlinders fleurig fijn
alsof alles opnieuw aan lente went
tijdens florabloei in de nadagen
van zijn inheemse droombeelden
toont hij zich niet langer in cynisme
er ontwaakt een nieuw naïef…
Jouw schoot
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 797 Het was jouw
fluweelzachte schoot
zij was ‘t die mij heeft gevangen
die geen ontsnappingsmogelijkheid bood
ze omklemde mijn verlangen
met dat wat leven schenkt of dood
Toen uit elkaar gegaan
na mij nogmaals te hebben
omarmd en ontvangen
ging je weg ver bij mij vandaan
waarom waarom
wat zie ik niet
ben ik zo naïef zo dom
ik zal eeuwig…
De laatste draak
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 594 De gloed, het vuur,
de warmte, het uur
waarop gebeuren moet
door eenzaamheid gevoed
Gebroken, woest en overstuur
werpt hij een grote wolk van vuur
Een hoge gil verstomt terstond
een vrouw ligt zielloos op de grond
Door pijn en woede destructief
maar tevens kinderlijk naïef
drukt hij zijn neus tegen 't slappe lichaam
en zoekt en vindt…
voor jou
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 675 het geloof
onvoorwaardelijk
in mensen,
eerlijkheid
de weigering
muren te bouwen
jezelf ontrouw te zijn
doet vaak pijn
huil
maar verander niet
wees trots
naïef is alleen jouw schaamte
mijn verwijtende verklaring
dat van hen
niet anders te verwachten valt
maakt me bang
ook ik ben zo
dus kom bij me
sla je armen om me heen…
mega retorisch
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 520 riep ze uit
met een gezicht
zo blinkend naief
alsof het ochtendsnot
van haar gezicht afliep
'Nonsens' repliceerde
ik schijnbaar onverstoord
'Het geluid van een ovulerende man
die kotsende zijn darminhoud
door zijn neusgaten perst
lijkt me in het geheel veel echter aandoen'
voegde ik er nog aan toe
'Super! Cool!'…
Drijfzand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien
Gelukkig is deze nooit gekomen, want in plaats
van ik, zitten zij tussen de muren van angst opgesloten
Ooit had ik mijn Dag der Wrake voorzien
Alleen daar zij hun leugen lieten zegevieren
want zij, hoe naïef, klommen in mijn sterk verminderd geheugen
Overigens sterker dan dat van hen
Zij weten dat…
Dromen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 490 zuiver zijn
zoals je was als kind
jezelf geven
voor honderd procent
in blind vertrouwen
telkens weer
eigen belang
eigen behoefte
verstoren die droom
en stukje voor stukje gaat het langzaam kapot
vertoont die droom
meer barsten dan welke kapot
geslagen spiegel dan ook
is het dan zo dom
zo naief te blijven dromen
of moet je meedoen…
Mijn Relaas
hartenkreet
0.0 met 2 stemmen 2.659 Ik sliep, ben nooit ten nimmer meer ontwoken,
uit dezer nachtmerrie het teweegbracht, mijn naam opnieuw,
bedacht mijn relaas, naief maar bedachtzaam.
Mijn relaas, te laat helaas, na mij te laat gebracht...
Mijn Relaas....…
Vervlogen tijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 445 Te lang wachten
op 'n vergeten afspraak
te lang moeite doen
om zo'n afspraak
te vergeten
Ons naïef door elkaar
laten leiden naar
een nieuwe kans om
nieuw leven in te vullen
Nadien ook onze roes uitblazen
wanneer we na enkele glazen
de verdoving merken
van 'n zalig nachtje uit
Ach, hoe we ook
dansten
zongen
en verdriet hadden…
de Mistap
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 354 Als ik versuft staar naar die verveloze deur
Achtergelaten hopeloos in verwachting
Weet ik uitzichtloos angstig hij blijft dicht
Terwijl de keukenstoel fluistert onder mijn gewicht
Valselijk verlaten betast ik nu het juk
Rest van een hartstochtelijke liefde zonder geluk
Van wat moest zijn de liefde voor het leven
Onderging ik naïef het spel…
Aflaten
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 520 vol vertrouwen nam ik in mij op
de lessen van geschiedenis
studeerde heel naïef op fouten
waarvan de wereld leren zou
maar ik miste de herhaling
die keer op keer op keer
en heilig hout vertoont het lijden
met nadruk op het oude zeer
dan kan de mens weer verder
dromen van verbetering
want de zatte adviseur
in zijn luie rotanstoel…
Zonder jou
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 999 Wij spraken
Maar veel langs elkaar
Geen hoor en wederhoor
Mijn houding
Was veel te naïef
Ik dacht:
”Wij gaan er voor”
Maar rekenen was nooit mijn ding
Dat kan ik beter laten
’t Is over
Het wordt nooit meer wat
Wie had dat in de gaten?…
de boom en de berg
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 246 heel even
dacht ik iets te zijn
een mens misschien
maar ik sloot mijn ogen te vaak
en werd een toevalligheid
zoals een woord
dat in het beloofde bergland
naar beneden stort
daar de illusie bemerkt;
de mythe van het honinghart
naïef bij elke boom en elke aalmoes
van hoop
gewuifd tot vaarwel
tot niets
in dat heel klein…
BOOTVLUCHTELING (1)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 Hij stopt wat voorgekauwde rijst
Voorzichtig in haar kleine mond
De oude man is zwaargewond
Zijn ziel heeft alles ingelijst
Hij voelt zich moe, vies en verreisd
In zijn valies een zakje grond
Een vaag portret van een verbond
Dat zich naïef gelukkig prijst
Geschrokken zet hij voet aan wal
De havenkade heeft geen geur
Het kleinkind dat hij…
Lesbisch
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 193 Haar vader had zijn dochter heel erg lief,
Het lesbische gevaar wou hij bezweren
Door haar te veilen aan schatrijke heren,
Wat dat betreft is pappa erg naïef.
Het heeft geen zin om daar voor in te schrijven,
Laat dochterlief maar lekker lesbisch blijven.…
chaos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 464 halfvolle glazen, lege schaaltjes
dwalend door het huis vind ik de weg in m'n leven
een oranje gloed van zonnestralen
dromend van de toekomst
het verleden verwensend
en naïef blijvend
vond ik de weg in m'n leven
verblind door blauwgrijze nevels
vind ik de weg in m'n leven
terugkijkend
en me oud voelend
sommige mensen noemen dit een depressie…
Hartendief
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 699 omdat je er niet meer voor mij bent
vastgezogen in een moeras zo donker
en door leugens vervuild
lijkt het alsof mijn hele lichaam huilt
hersenspinsels golvend in een stroom van emotie
en jij hebt hiervan geen notie
ik voel me zo verlaten, zo alleen
al je mooie woorden zetten me op het verkeerde been
het leek zo geloofwaardig of was ik naïef…
herfstdraad
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.683 ik blader door de bomen
en lees een bos in rust
verblijf ik hier in dromen
of droom ik haar die kust
verkleur ik rood in stilte
de moederschoot ontgroeid…
er wacht mij slechts de kilte
totdat de bloesem bloeit
ik tel het jaar in ringen
en schrijf de boom mijn lief
draai rond in heksenkringen
en wens mijzelf naïef
een holte om te schuilen…
Gebalanceerd
hartenkreet
4.0 met 31 stemmen 1.272 reserves verspeeld
Mijn geduld op de proef gesteld
Tussen hoop en vrees gebalanceerd
Op de rand van de wanhoop geheld
Ik heb alles zomaar laten gebeuren
Al het onacceptabele geaccepteerd
Mijn grenzen te ver overschreden
Nu weet ik dat was echt verkeerd
Ik ben er niet beter van geworden
Het heeft me niets goeds gebracht
Ik was blind en naïef…
Ziende blind
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 3.238 De tijd die zij doorbrachten
Een drie eenheid die vele nachten
Discusiëerden over liefde en verdriet
Blind naïef deelde hij en zag het niet
Zag niet die ogen die lonkten
Hoorde niet het zacht verhit fluisteren
Altijd weer het even raken van handen
Sloot zijn ogen en hij wilde niet luisteren
Zij had immers trouw in liefde gezworen
Vriendschap…
Mona Lisa
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 510 haar gezicht
was 't jouwe niet,
de lijnen en de plooien
de kracht
in jouw gelaat getuigden
sterk van wie je was of
bent geweest want
nu vermist
Ging je vrijwillig weg
of greep het noodlot
onverhoeds je zonder dat
je wist
Of niet begrepen had wat
er gebeuren kon als je in
vreemde stad met dwingend-
vreemde ogen
Je hart naief…
Alleen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 462 Misschien wordt ik juist
mijn eigen ondergang
terwijl ik naïef door het leven loop.
Maar dat is me nu niet veel waard
want eigenlijk
ben ik gelukkig.…
God is zo gek nog niet...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 202 Dat theologen God serieus nemen,
is een naïef idee.
Zoals boeddhisten die in duisternis,
helder worden verlicht.
Dat biologen leven willen begrijpen,
is een heel vermakelijke ambitie.
Alleen Darwin heeft een tipje,
een tipje van de sluier opgelicht.
Leven ontstond ooit in zee.
Leven beweegt en verandert.
Dwazen verzetten zich.…
Toen, nu, later
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 732 Het toen brengt beelden in mij boven,
zwevend als mistflarden die uitdagend
en ongrijpbaar van mij afdrijven
en diep in mijn wezen
neemt het verlangen toe
naar wat ooit was
en waarvan ik weet
dat ik het ongemerkt en naïef
aan mij voorbij heb laten gaan.…
Gebroken woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 160 Wanneer iemand over me oordeelde,
dat ik naief of onnozel ben,
dan ging ik het tegendeel bewijzen.
Wanneer ik mooie bloemen lelijk vond,
dan bleven zij toch prachtig bloeien.
Ik kan het zelf nauwelijks geloven,
maar die simpele waarheid heeft,
de macht van mijn woorden gebroken.…
Iedere morgen bij het ochtendgloren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Je weer bewust zijn bij gestrekte
benen in een stevige ochtendpas bij
frisse wind; hoe fijn is het zo wakker
te worden; en een nieuwe dag te winnen
met iets van een naïef kind.…