Alle inzendingen over nietjes worden wel g

Elke dag is weer een nieuwe, en zo komt elke morgen weer, dezelfde echter nimmer meer. Elke dag is weer een nieuwe en nu en dan verjaart het jaar, een oproep voor een dankgebaar. Elke dag is weer een nieuwe, een plots besef van ’t gaat voorbij maar ook van liefde leven wij. Elke dag is weer een nieuwe, zo bloeit een leven in de tijd…

Nu Venlose kermisexploitanten en Haagse kroegbazen met zo'n dertig andere volgelingen van de Grote Rattenvanger hun intrek hebben genomen in het crème de la crème der Staten-Generaal, mogen hij (G) en Pieter (P) en Caroline (C) met Opperverkenner R hun 'functie elders' bespreken... __________________________________ G: Het was, zoals ik zei,…

Wilt gij wijs worden, Jan, let op mijn onderwijs; Indien gij zwijgen kon, zijt g' al half wegen wijs.…

Een lid van de bond tegen vloeken Zocht het woordje god in de boeken En als hij god vond Schrapte hij Hem terstond Want god had met G gemoeten…

Honderd en een, vergeet- mij- nietjes kleurden haar tuintje blauw een tinteling van bloempjes met een hartje. Ik vroeg haar of de wens al was vervuld, maar kon de hint niet vatten. Je bloemen spreken over; niet vergeten. Dat alles zou nog blijken het lag nog in 't verschiet.…

verlangen naar een hemel van vergeet-me-nietjes blauw naar lange lichtende dagen vol van zonneschijn met avondlijke geuren van meidoorn en jasmijn in de rozentuin met mijn vrienden waar ik van hou een verstrengde lockdown heeft ons uit elkaar gedreven in mei de riemen wat losser, mogen wij weer buiten leven!…

De harde g klinkt zacht in de speeltuin uit mijn jeugd, lijnenspelen van het verleden wederklinken tot oude mechanismen die prachtige principes zijn. De duiven in de weidelanden voeren mij mee over de ultieme lijnen -van de zachte g- uit de speeltuin van mijn jeugd (van het eeuwige zijn).…

‘Zeventig jaren duurt hoogstens ons leven, of tachtig misschien als we krachtig zijn,’ Zo staat het toch in de psalm beschreven ‘het meeste daarvan is nog kwelling en pijn’. Maar toch is verjaren ook altijd weer feest en dankbaarheid past ons die dagen; want God gaf ons toch van harte zijn Geest en in Jezus mogen w’alles Hem vragen. Dan…

ik schrijf je… hoe moet ik beginnen? ik schrijf je… en het doet zo’n zeer dat ik je niet langer kan beminnen als ‘n uitverkorene van God de Heer ik hoop dat je mijn besluit begrijpt zolang voerde ik al een zielenstrijd ik liet die gevoelens nog wat rijpen en voel mij nu tot Zijn dienst bereid waarom moeten wij beiden toch lijden hebben…

naar complimenten vissend vangt u telkens bot en zelfkennis missend verzuipt u in uw lot uw woorden zijn vergeten omdat u zich versprak tot op de draad versleten noemt u uw vodden, pak een overhemd vol gaten met vlekken in het zicht waar ooit de knopen zaten houden nietjes alles dicht uw adem geurt naar dieren - maar dan wel jaren…

De amazone Anky die voor ze kon praten Al hinnikte…

Nou hebben we potdorie net beloofd Toch trainers naar Afghanistan te sturen We zouden het op hoog niveau bezuren Maar hebben ons voor niks zo uitgesloofd Want ook al was ie jarig, de premier We doen bij de G20 niet meer mee. ---- Nadat Balkenende vier keer aan mocht schuiven, is Nederland niet uitgenodigd voor de komende…

aarden aan hun wil vast te klampen door de geest van de toekomt begeleid in de delta’s van het waterlanden, en over opvangkampen verspreid, soms ongewild in stad en dorpen, beknotte omgang, in scholen uit hun haard en steden geworpen met ziel en lijf in het verband, in alle goedbedoelde gewesten wordt de stem van ruimhartigheid soms wel…

Blauwe verlangens verf de zon aan de hemel groen gras rond het huis groener dan bij de buurman een wolk schuift voor de zon. Koppel-teken Liefde trekt sporen mijn hart timmert aan de weg zaagsel van weemoed. Red haiku Blote klaprozen dansen in de zomernacht traag en onstuimig. Zevende hemel Strijkend langs haar dij tot aan…

Kees krabt met een spijker in zijn g*t.…

Na 30 jaar (g)astronomisch kruisen, vaak met een Belg aan de fornuizen, steeg het ruimteveer thans een laatste keer met 30 gare Belgische muizen ...…

'k Was thuis en Dacht dat ik droomde 'k Was daar en Zei tegen mijzelf: Voor áltijd Nooít meer eenzelfde N-E-G-E-N - E-L-F…

Het tikken van de klok zo hard met een zachte g glijdt de tijd uit stille uren soms verhaalt hij van vroeger zij kijkt hem vragend aan en wacht nog wat op later dat niet komen gaat…

ik heb dezelfde tere trekken van mijn moeder, die zij van haar moeder had geërfd : dezelfde blonde noorse haren, dezelfde vergeet-mij-nietjes blauwe ogen waarin ik de fjorden weerspiegeld zie dezelfde speelse glimlach om mijn schalkse mond.…

Onbemind door de wereld met wat vrome woorden vast gespijkerd maar Onmachtig om hem vast te houden Gouden kalveren bonte koe boe boe 't is genoeg geweest G...........nog aan toe.…

toen ik haar kuste niet op de mond maar op haar buste blies een vleugje lucht gelijk een zucht 'wel te ruste' ------------------------------------------------------------------- Uit de bundel 'voor jou, van mij' van Josefien en Wim Niesten.…

de moed die ik vandaag verloor vind ik morgen vast wel weer!…

Ik ken je wel, maar toch ook niet Ik zou je beter willen kennen maar dat kost tijd, en die heb jij niet om onze gevoelens te verkennen...…

Verdrietig laat je de lijn los, terwijl Jij weet dat dit niet had gemoeten Hoopvol, en tegelijk vol van schaamte Gekerfde tekens in verwoeste aarde, die Omgeploegd ons verdriet doet toenemen Geplaveide wegen werden jouw deel 't Verdriet verstomde, weggestopt In een woud van verlangen naar niets Alles dat niet voldeed aan jouw criteria Werd…

ik ben blij dat jij er bent en dat je naast me staat dat je naar me luistert ook wanneer het minder gaat dank je wel voor al je steun je warmte en je trouw dat jij voor mij de vriend wil zijn die ik wil zijn voor jou…

wanneer tranen de laatste dag begroeten jij nooit meer jij zult zijn dan zullen woorden gevangen door de wind golvend zacht fluisteren als stil lispelende klanken vaar wel…

tot het verleden hoort een laatste diepe ademtocht de afstand wordt al groot wat doet het ook terzake het is het eind van de wereld niet al werd de laatste weerstand gebroken door de onafgebroken schreeuw in mij een opflakkerende herinnering al is niemand aansprakelijk het is niet eerlijk de pijn gaat niet meer voorbij al de rest wel…

(Wil wel nog zeggen, dat ik hoop dat Nederland het WK wint!)…

bram vermeulen zingt: dood ben je pas als je bent vergeten. op de nieuwjaarsreceptie van vooruit ging conner voluit over de tong en getuigden partijgenoten dat zij hem warm in hun hart en armen blijven sluiten. wat leeft er bij de partijtop? wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…

De regel is dus wel degelijk: als het kalf verdronken is, dempt men de put. Bron: Doelstellingen coalitieakkoord bereikt- Zuid- Holland bespaart € 25 miljoen met minder taken en personeel!…