Alle inzendingen over roze wolk

Op een roze wolk gevonden in toevalligheid. Liefde, eindeloze warmte, jawoord tot de eeuwigheid. Beschermende handen, die de kou van de wereld weerstonden. Deze handen, gebald, de liefde stukgeslagen, de woede, in enkele seconden. Jouw eens zo liefdevolle ogen, verlangend gericht op zijn hele wezen.…

Negen maanden bij me, ik heb zo naar je uitgekeken, maar de mooie roze wolk is een grijze wolk gebleken. Het leven gaat weer verder, elke dag maar weer, maar mijn gedachten zijn bij jou, telkens, keer op keer. Hoe zou je er uit hebben gezien, hoe zou je zijn geweest? Jou niet kunnen vasthouden mis ik toch het meest !…

Bang om op de roze wolken te vliegen. Nooit meer in mijn veilige haven kunnen aanleggen. Altijd stoere verhalen moeten zeggen. Tegenover jou hoef ik niet meer te liegen. Ik ben bang dat mensen van me houden, bang om mijn muren te laten zakken. Genadeloos begon jij mijn bos om te kappen.…

wolken vleugels Van vergetelheid, milde ochtenddauw bedroefde ontwaken Ontwaken uit nachten van rouw op ivoren vleugels in het Hemelblauw, de zegen van muziekregen stroomt bruist in Oren een fontein verkwikt de dorstige tong totdat de maan Weer gaat staken omdat de zon niet meer onder wil gaan.…

wolk in de lucht Heeft de mist weten te verdrijven Jij lieve Romy, ons meisje, ons kind Jij hebt ons doen verblijden Welkom meisje hier op aarde We plukken weg de laatste 'pluisjes' Veilig aanbeland in onze armen schat Eindelijk tijd voor beschuit met muisjes..…

Je was een heerser over mijn gevoelens sprak mijn ziel in schoonheid aan jij gaf mij het summum aan genoegens en liet me over roze wolken gaan. jij was door mij gekozen uit zo velen op een avond, bijzonder en onverwacht. Het lot was ons beiden heel genegen al had ik het zelf een beetje bijgebracht.…

Luchten zijn niet altijd grijs als onder hen roze wolken worden geboren. Voeten gaan in rijen vooruit. Maar soms klinkt tussen hen een nieuwe stem heel luid. Op een plein spelen kinderen een spel, die voor de eeuwigheid lijken te zijn geboren. Het hinkelen haast hen wel, omdat er geen tijd mag worden verloren.…

Mijn gevoel Daar sta ik dan, met m'n grote bek overtuigd van eigen kracht, mij maken ze niet gek Maar dan gebeurt het toch, heel stiekem en heel snel de boog ineens ontspannen en het suizen van die pijl Een doffe plof, een roze wolk en die warmte ineens slapeloosheid, weinig honger, hoe komt dat toch opeens?…

Juist in die stilte Van altaar tot rustplaats, In grijs-roze wolken, Gekleed en verwoord. Je leven eindigde zoals je het leefde: Snel en onbeheerst. Met brandend karkas, Gillend lichaam; Als in een droom Heel snel vergeten. Je nooit iets verweten. Jij was hoe je was. Bloemen langs de straat. En je hield niet eens van bloemen.…

Als een veertje, zo licht Als een bloemblaadje, zo fijn Zweef ik op de wolken En wil ik voor altijd bij je zijn Ga met me mee Gedragen door de wind Samen vliegen boven de zee Genietend als een kind…

Nadat ‘t zaadje zich genesteld had, kwam daar voor ‘t eerst te zien Dat ook kleuren zich manifesteren in bloemen want: wie heeft ooit een roze klaproos gezien?…

Een zee van roze Als wolken bij avondrood Flamingo's aan zee…

Ik droomde van de zon hij was een gladde bol van bloedkoraal en werd toen op mijn smeken een gespierde jongeling in strak zwart trainingspak met glanzend rode haren. Het was onder een perenboom dat hij mij toen besprong: een zalige ervaring.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

Ik hing aan je lippen met je prachtige verhalen over sterrenhemel en planeten met gesloten ogen uren aan jouw zijde gezeten maar toen mijn ogen open gingen zag jij mij geheel niet staan en ik zei met een hemelse stem “ach vent, loop naar de maan”…

Van leer gevlochten Verbonden met de ander Blije blik toen ze het kochten Liefde voor elkander Een roze wolk zichtbaar Mooi gebonden om de hand Hunkerend naar elkaar Een lach, zeer charmant Een herinnering aan de brug De eerste zoen Heldhaftig op elkaars rug Klavertje vier, zo groen Kusjes op het bandje Nooit meer in de was Handje in…

Ik denk niet veel vandaag, maar wat ik denk, denk ik aan jou, aan jouw ogen licht zacht stralend, geef me een blik. Want, ik voel niet veel vandaag, maar wat ik voel, is voor jou. Het is warm gloeiend, en teder, vloeit het door je handen heen. Ik weet wat wachten is, ik weet wat smachten is, weet, wat ik mis. Niet veel vandaag…

Dan een grijze wolk.…

Ik wou dat ik jou kon vertellen Waarom sterren konden stralen Waarom mensen konden blozen Onder wolken, uit het zicht Wij vliegen hoog aan hen voorbij hier Op dit hemelbed van rozen Over wolken die voorbij gaan Over huizen zonder licht Jij hebt jouw wereld opgetild Op wolken die jou zullen dragen En zo zul jij in voorbij gaan Dragen wat…

in de avondzon kerf ik onze namen en open mijn handen til jou over de wolken heen om neer te leggen in een bed van rozen met 160 kaarsen die jouw schaduw dansen…

Roze is de bloem en groen het nieuwe blad. De bloesem van de lente als in een wolk gevat. Teer in het morgenlicht zo'n takje heel erg fijn. Geniet dus van dit jaargetij al is het bloempje nog zo klein.…

wolken zeilen in hoog tempo aan ons voorbij geplengde druppels leunen op vers ontpopte knoppen zolang de zwaartekracht zich nog geen meester maakt kleurt de bloesem roze ©Lady Love…

ondergedompeld in ’n liefdevol leven wandel je op wolken iedere dag opnieuw om vruchten te plukken doordrenkt van schoonheid kleuren de dagen meer roze evenals jouw wangen om te zoenen zo mooi…

laat me maar wandelen in het zand op blote voeten witte, hoge wolken, zelfs de roze, zijn niets voor mij waar ik kan wortelen in stevige aarde ook al geurt het niet altijd fris de wind neem ik er wel bij laat mijn armen maar reiken naar kantjes rozen ijskristallen in mijn schoot zouden me niet lang bekoren waar…

Hier Mevrouw, kijk, ik heb ze Weet u, ik heb ook zo'n meisje maar ze is ziek, ze heeft koorts en koude voeten, we hebben geen geld om schoenen te kopen, en ineens had ze deze roze schoentjes aan!…

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Nog even lonkt het zonneoog door d’ uitgeplozen wolken. Roze lippen dimmen de koperen wimperstralen in rosse wenkbrauwharen. Nog even schiet het zonneoog felle schichten die doven in wolkenslierten vol roze zalmen en flitsende Lichten. Geruisloos glijdt het zonneoog diep in d’aarde en dooft.…

Fijn, dat ik even bij u boven mag zijn neen, niet om nu al voorgoed te blijven ik wil graag weten wat u ziet als u naar de aarde kijkt ik kan me er geen enkele voorstelling van maken ik kon bedenken, dat alles heel erg klein zou zijn maar zo miniem heb ik zeker nooit gedacht hoe kan u in Godsnaam aan iedereen aandacht schenken het is een rollende…

de winter ging aan wijdopen in het nachtland van afwezige rozen in het water tot ijs versteend behangen met dichterswoorden stond hij die ik liefhad ik was zonder gewicht toen ik op mijn tenen de zwarte lucht streelde en zijn stilte liet rusten in de wind wolken schreven ijsvogels op zijn schouders en lieten sneeuw dalen…

Je kunt blozende rozen plukken op de maan wollen wolken weven in golvende zee zonnegoud naar aarde dragen of de wind om adem vragen wanneer je dichter bent maar geen enkel woord beschrijft de diepte van 't gevoel…