Alle inzendingen over sans rancune

Insane thoughts race through my mind One more malicious than the other Deceit and betrayal And red raw jealousy - Livid, lethal - Poisoning what's left Of the sense And devouring the sane There is no escape From this ravenous rage Nowhere to hide From its hideousness…

hing iets om haar nek, ze was een buik- spreekpop, die als een pratend doorgeefluik vertelde over schepen, over dogen het was niet waar, al was geen woord gelogen maar zij genoot alleen het vruchtgebruik van wat geschonken werd uit deze kruik en debiteerde slechts ons onvermogen het zonnetje brak door en zienderogen werd alles helder, het San…

aandachtorgels bij vergaderingen ze hadden dus direct alweer het hoogste woord en waren ze niet door de wet beschermd dan hadden we ze vermoord de kukelekuus sans tête gaan altijd maar weer door zoals een ongeremde kar met lood die van een berg afrijdt en het ravijn in glijdt zouden zij oh Heer in het vervolg gaan zwijgen al is ’t een…

(Groot Dictee der Nederlandse taal 2002) het valt voor reizigers beslist niet mee ze worden vaak sans gêne overvallen door passagiers die met bravoure brallen zij gsm’en luid in de coupé en ook ascetische klavecinisten worden door riedels rauwelijks gestoord laatst is een herrieschopper haast vermoord door stilte eisende avant-gardisten…

Er had niets maar dan ook niets gebaat het donker daalde neer in overvloed “Ze waren met teveel” en ik had losgelaten wat ik vliegerde sans color en het hart nog altijd op de juiste plaats enz. enz.…

tegemoet bij een zomerse zefier roept de verbeelding ahoi, schip ahoi op de pier meeuwentirannie in de straten spraakgebrek sans gêne geld vervloeit in held ruimschoots wolkendraken in beton in overvloed maskers van verkrotting ensor verliest het licht op zijn blazoen vloekt vernieuwend op het bal ‘du rat mort’ er zitten pissers…

Op een zee van vele talen Dobberden we door de stegen Zagen marktlui vis afwegen Dreven we langs glazen schalen Op San Marco aangekomen Door handtamme duiven wadend In het flitslicht zonnebadend Zag ik Byron verzen dromen Nadat we in winkels doken Door vergulde zalen dwaalden Tintoretto’s Paradijs Snelle vaporetti haalden -Zeer verzadigd…

de allereerste keer dat ik je zag ben jij me al opgevallen ik vond je sierlijk en apart ik was meteen voor je gevallen jij bent voor mij heel duidelijk zowel groot als ook heel klein ik weet dat ik op jou kan rekenen je zult er voor mij altijd zijn letters worden zinnen en die worden weer een apart verhaal ik heb jou nodig…

Bliksem velt een gouden ezel boterbloemen vonken, uit de beige regenwolken druppelt glazig zonlicht. Van de heuvels rolt de donder over kromme vijgenbomen over kronkelende stromen op het zinderende dal. In de toren zwiepen klokken eenzaam huilt de westenwind, hagel slacht de oleander op de plaza jankt een hond. Voor een maagd uit glas…

schaamteloos laat je je blad vallen wacht maar volgend jaar bloos je weer en blikken wij…

en jij citeerde de wind die zong voor de zee en hield van de deinende meeuwen en in het duin van je woorden verstopte ik mezelf mateloos onvindbaar verloren.…

sobere communie hipt hij het tafeltje af en vliegt naar een hoge boog van walviskaken daar zit dan op de nok een eremiet hij tuurt de wadden af in duizend eeuwen een streepje dichter bij de grote zon en alle kleur verloor hij in het licht -------------------------------------------------------------- vrijdag 14 december 2001 gedachtenis san…

“Liberté sans limite” ( Rousseau ) Tekening: Claudio Da Costa (Bra)…

In Tokyo en ook in San Francisco. Ik vond er niet wat ik wou vinden. Veel te grote steden zijn het, met lanen die ik niet ken. Waar ik me vandaag bevind, wil ik mijn dagen slijten. Hier, in dit mooie Baarn. In de gemoedelijke Laanstraat. De straat van burgemeester Laan. Hier drink ik mijn dagelijkse koffie.…

Dat kattengejank de hele nacht, verdorie -- het is weer lente!…

Waar ooit de liefde heeft gewoond is evenzo de rancune gauw geboren Hij heeft al vaak de liefde onttroond waar eeuwig liefde werd gezworen Waar geliefden elkander zo minden dat ze wel door ‘t vuur konden gaan Lieden die elkaar konden verslinden om later op voet van oorlog te staan Waar monden woordeloos spraken; twee harten overvloeiden…

Ooit bestelde ik een Heineken-bier op een terras grenzend aan het San Marco-plein, de groene beugelfles was zo uit de tijd, dat ik er extra veel de tijd voor nam. Ik bezocht de kerk, waar Vivaldi het orgel had bespeeld. Hier had hij rondgelopen; zenuwachtig, opgefokt, versteend.…

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het…

half wat is al heel wat wij waren mirakels vast geklit subiet na onze prille partnerhit we verliefden ons per emails lijkt op reizen op de rails: de treinen rijden – sans doute - is het evenwel de juiste route? ze hebben zekere bestemming maar hoe staat de afstemming?…

zee nooit komen meer de prachtgaljoenen haar blik is leeg en ’t lijf verrot en wee de lente als met nachtelijk geluid de donder op de springvloed rijdt; zelfs de verhevene weerloos aan het element waarop zij in de dag afwijzend op neerkijkt hoog over de Piazzetta zwelt de vloed bruist wild naar binnen, verdrinkend alle steegjes en om San…

als kleine en grote liederen die iedereen graag zingt veelvoudig nagemaakt eeuwenoude fonteinen in schoonheid stervend verwond door regen, zon gapend de steen en handvol water ruziënde mussen schoorstenen als pittoreske kleine broertjes van campanili* ambitieus in veelvoud schreeuwend om aandacht bestemming vervreemd het piazza San…

Er was licht die nacht de maan vol, er koerden duiven er was sprake van een onstuitbaar beven Beneden op het kanaal bij het San Marcoplein verstoorde een gondel het trage golven de gondelier roerde zich vooruit Het opende een rij van vragen van waarom nu en waarvoor Een boodschap van de goden van de oude dagen Waarom juist ik hiervoor wakker…

Les Muses, filles du ciel, Sont des soeurs sans jalousie: Elles vivent d'ambrosie, Et non d'absinthe et de fiel. Voltaire. Hemelreine Zanggodinnen, Wie mijn boezem is gewijd! Die bij 't zusterlijk beminnen, Afgunst kent noch minnenijd! Die van gal noch alsembitter, Maar ambroos en nectar leeft!…

'Là où les rochers s'allongent vers l'Océan nous nous reposons dans une vallée verte qui nous a reçu sans réserve, accueillant comme la vie devrait être pour nous tous en nous donnant un Beau Regard sur tout que nous gardons dans le plus-que-parfait' Daar waar de rotsen zich uitstrekken naar de Oceaan rusten wij uit in een groene vallei…

Shropshire Blue et Roquefour Maar voor haar als bedreven bouillabaise-eter Mag de matige mayonaisse best wat beter De sashimi van soja en fijne satijn Smaakt haar als witvissige zalmtonijn De mosselige rouille en gebakken grietfilet Daar doet ze natuurlijk niet aan mee Immers zij verdraagt de Lacrima Christi del Vesuvio Van Feudi di San…

doodstraf Den Haag op tafel brandt een kaarsje de klok tikt secondes weg betraande ogen stil gebed Deathrow San Quentin op een brancard vastgesnoerd met riemen een infuusnaald in zijn arm zijn doodsbed de guards wachten op het telefoontje de klok tikt zijn secondes weg de lethal injectie doet zijn werk de doodstrijd…

Na de gondelvaart en het Heineken biertje bij het San Marco plein ging ik brug op brug af door een stralend Venetië en bij een afstapje naar het water trof ik twee Duitse deernen, die beiden met mij op de foto gingen alsof ik hun geliefde was. Voor even was ik George Clooney met twee beeldschone actrices in een liefdesscène.…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…

San-Francisco, zomer 1988 Sint-Petersburg, nazomer 1997…

Kom, kies een sporter uit de kleurendoos: Manon van Rooijen, Groenendaal of Roos de Jong, Bjorn Blauwhof. ’t Fleurig kleurtheater vervolgt met Fanny Blankers, Debbie Bont, Henk Mostert, Erik Blaauw, Piet Bleeker, San- der Groen, Henk Groener, Gerrit Mintjes, Jan de Rooij, Sjaak Swart, Simone Rozemond, Ruud Geels en al die hockey-Rode Rikken…