Mijn veulens,
Dikwijls komen de
veulens in stilte
dichterbij de haag,
ongeduldig zonder
fourage, willen uit
de omheining, de roep
naar verse klaver naast
eenvoudig haver, uit
de strelende ogen
dromen zij van tijden,
om het bit te vieren
over onbegrensde weiden,
ik berijd hen op de ruggen
van de vrijheid, in één
sprong over hindernissen
van het leven, zonder
barrage met bruisend hart
en nieren, in dartel
bloed druist vuur van
deze slaafse erfgenamen .
“Liberté sans limite” ( Rousseau )
Tekening: Claudio Da Costa (Bra)
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 17 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: vrijheid
Mooi gedicht.