36461 resultaten.
Strijd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
138 Ik heb met woorden gevochten
als was het met de degen
kom ik nu gedichten tegen
sla ik het boek even open
dom van mij om toch te gaan lezen
ik weet hoe het gaan zal
ik struikel al over het eerste woord
poëzie lezen is soms als schermen
poëzie schrijven daarentegen
is als dansen op je eigen bal.…
Privénieuws
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
95 Wat nieuwslezers gaan lezen,
moeten ze zelf maar zien.
Wat feiten zijn. Wat niet.
Wie slachtoffers worden.
Wie daders zijn.
Schending van privacy is nieuws,
dat nieuwsmakers zelf schrijven,
maar als lezers zelf niet lezen.
Of verstaan.…
Verloren en gevonden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
636 Ik was die wilde schrijven omdat
ik niet meer eenzaam was
en wilde wachten.
Dankbaar zal ik ze vinden.
Want ze zijn van mij
gebleven en de stilte
zal ze niet meer terug
vragen zolang ik
blijf schrijven
en de tijd en de dood
blijven lezen.…
Ongevraagd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
188 Ongevraagd begint ieder mens zijn leven.
Leeftijd is heel kort en duurt maar even.
Dat zijn feiten als dichte open deuren.
Ondertussen nemen mensen elkaar de maat,
alsof ze onsterfelijk verder mogen leven.
Angst regeert als wortel van ons kwaad.
Poëzie lezen en gedichten schrijven.
Zo geven dichters hun leven zin.
Waarom hier?…
Lied van goud
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
100 Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn
Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn
Laat mij u verzoeken u die redactie zijt
woorden van leven verzoeken
bepaald wat geschreven blijft
Over deze songtekst:
Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…
Bricks & clicks
snelsonnet
4.0 met 1 stemmen
226 Een koortje zong White Christmas op het plein
Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken
Een handjevol publiek slechts in de zaken
Die in het centrum nog in leven zijn
Maar door de wijken zwermde ondertussen
Een legertje pakketbezorgersbussen…
tot leven lezen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
51 een deur opent zich
in funeaire tijden
ik blaas nieuw leven
in mijn oude huid
draag ik fabels en feiten
en tralies tegelijk
nu ik amper weet
opent stilte de ramen
naar een verre blik
ik open boeken
die aan de wereld knagen
zelfs aan mijn gelijk…
Voor k,uit een droom
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
981 Wanneer wij samen komen
op dat pad
waar de bomen scheef zijn gegroeid
en als oud romeins bouwwerk gebogen gaat
over ons twee
pas dan
besef ik het doel
van mijn droom
het is geen eind
het is tijd
om te leren
leven
lezen en schrijven
verder weg kijken
dat is geen einde
dat het begin
van een nieuw verhaal
......…
lieve lezer
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
490 je staat nu even
wat te lezen
maar weet je wat
zo leuk zou wezen
zet jouw gedachten
eens op papier
en hang het dan
een keertje hier
als ik zelf even
niet kan schrijven
zal er toch altijd
wat te lezen blijven
dus maak een ander
deelgenoot
van je gedichtjes
klein of groot
ik kijk reikhalzend
uit naar het moment
dat
ik…
Spandoek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
416 Maar niemand om het
vast te houden, niemand
om het voor te lezen.’
‘Gelukkig niet!’ hoor
ik haar denken, maar niemand
om dat op te schrijven.’…
Geletterd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
412 Ik heb een boek gelezen
Er stond van alles in
Dat zal wel steeds zo wezen
Wat letters aan ´t begin
En verderop alweer
Tot aan de laatste zin
Dat lezen deed geen zeer
Dit schrijven des te meer…
Therapie
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen
1.838 Zoals een zwaan een v trekt
over water
zal ik schrijven,
in trage cadans, beetje zen.
Met woorden nog aangevroren in mijn pen.
Om langzaam van jou te genezen
moet ik je lezen.…
Worldpoet 546
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
162 Omdat ik leerde lezen, leerde schrijven
zal ik evenwel door: voorlezen van mijn pennenvruchten
de mooie, zuivere boodschap doen blijven.
Ik zal landen aaneensmeden
mensen doen denken
hun geweten weten te wenken
voor slechts één ding:
liefdevol leven in dit
allesomvattende leven om ons heen.…
boekenlegger 2003
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
929 het kind in mij
blijft lezen
om de verbeelding
van het woord
heeft dan telkens
weer te vrezen
dat het lezend
wordt gestoord
dus de legger
heeft het nodig
om te wijzen
waar het las
of
waar de schrijver
was gebleven
toen hij aan
het schrijven was…
Een gedicht..
netgedicht
3.0 met 39 stemmen
312 jij hebt
niets te vrezen
ook als mijn
handen beven
zal jij iedere dag
een gedicht van
mij kunnen lezen
met altijd iets
dat wij als nieuw
samen kunnen delen
soms zijn de
woorden bekend
maar de context
zal jou nooit vervelen
dus neem
mijn hand
raak de vingers
die ik je reik dan
gaan wij wel ieder
op eigen wijze de
tekst al…
Vloeiden uiteen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
61 nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden…
Schuin schrift
netgedicht
4.0 met 31 stemmen
31 het zand
schreef met
de hand
van de wind
mijn woorden
in het zand
globaal
geef ik de
pagina’s aan
nog zonder
inhoud die ik
al zag staan
maakte veel
werk van
hoofdletters
en danste de
kleine scenes
in schuin schrift
door de
getijden
werden de
bladzijden
weer keurig
gewist
de avondzon
dook rood ook
de wind legde…
Een illuster plot
netgedicht
4.0 met 23 stemmen
47 het
allemaal uit
waar je
handen zinnen
maken in de
hoofdstukken
van je armen
boekt je gelaat
een illuster plot
snel
lezende ogen
vangen bot
synchroniciteit is
niet te integreren
als chaos
voertaal blijft
pas als de
delen zich
puzzelend naar
het eind begeven
is de epiloog ook
door de gewone mens
in lichaamstaal te lezen…
Mijn schrijven
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
143 geëtaleerd aan een
wereld die lezen al
vroeg heeft geleerd…
Waardevol
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
347 Lezen, genieten
van fijne woorden
in tedere verzen verweven.
Schrijven, ja graag
zin en liefdevol
invulling mogen geven.
Iedere letter een nieuw begin
van een voor mij waardevolle zin.…
Schriftelijk sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
112 ik schreef met
mijn donkere pen
schaduwde lichte letters
met een krullig accent
wist mij in
contrasten te verbergen
verboden emoties liet
ik zo schriftelijk sterven
in cursief kon ik mij
niet staande houden
op mijn verlegen aard
wilde niemand bouwen
nooit heb ik
iets onderstreept
de nadruk moest liggen
bij degene die het leest…
Een witte duif
netgedicht
2.0 met 5 stemmen
111 ik stuur
mijn boodschap
met de wind
een witte duif
draagt letters
die jij zo kleurrijk vindt
storm en regen
trotserend laveert
zij op instinct
opgetogen
rol jij de boodschap
uit van boven
in zinnen mag
ik jou op afstand
nog steeds beminnen
ik zie je lach
weet dat jij mijn
kaartje hebt verwacht…
Sluimerende branie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
230 Het vermoeden in mijn vingers reageerde
met overdreven drift;
als zouden zij kunnen spreken,
om al hun overtuigingskracht aan te wenden
en zich te richten
naar brabbelende monden en samenzweerderige gehoorgangen.
... en zie,
ik was alweer aan het schrijven
in een hallucinante bezwering.…
edoch, edoch
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
228 hij is een gebruiker
misbruiker als het moet
een fnuiker af en toe
van zijn talent en
hij weet wel dat het went
het weten, het vergeten
het voelen en het woelen
doorheen de tijd
hij is een oele
al beseft hij telkens
hij zijn hoofd ter ruste legt
dat de wereld die hij kent
enkel ontkenning kan betekenen
buiten, daar ligt alles
klaar om…
(Woorden)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
313 Zo heb ik dan
zeven woorden geschreven
Daar is het niet bij gebleven
Ik schrapte de eerste vier
Die waren hier niet nodig
En je begrijpt het al
zeven als getal
was nu ook overbodig
Woorden geschreven
Daar kan ik mee leven
Maar moest het zijn
dat “geschreven” je stoort
Houd het dan
bij dat ene woord…
Een eenvoudig surrogaat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
90 wat in zwart
geschreven staat
de woordstatus heeft gehaald
om op papier te komen
is niet het gewone leven
maar een eenvoudig surrogaat
een betonskelet
de slaapkamer zonder bed
of hoe een bos met gekapte bomen
nog ooit van lente en zomer kan dromen
jij bent mijn lezer en de zinnen stylist
creëert met witregels kleuren in dit gedicht…
Adem warmte in woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
95 ik heb gewikt
en gewogen
kijkend van
beneden naar boven
nog maskeer ik
mijn onzekerheid
adem warmte in woorden
die niemand wil horen
kleur zinnen
die ego’s nooit
zullen beminnen ondanks
hun bekende edelmoedigheid
heb vaak op
op lange tenen getrapt
in het spoor bijster zijn
maar zonder opzettelijk venijn
open treed ik naar buiten…
Taalgrip
netgedicht
4.0 met 11 stemmen
224 zoveel letters zonder strekking
manke taal zonder moraal
kreten zonder samenhang
egocentrisch klankkabaal
waar zijn ze gebleven
woorden die oprecht verbinden
zin die aangrijpt en beweegt
mens die meedeelt om te delen
niet alleen zijn anus leegt
nauwelijks wordt er nog getaald
naar de voorkeur van de lezer
daar wordt overheen gebraakt…
Mijn alfabet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
79 ik heb
stenen
gevormd tot
mijn alfabet
schik ze
tot woorden
in zinnen van
universeel gebed
kleur strofen
met emotie
voeg witregels toe
in perspectief
licht en
schaduw
zijn in te passen
als contrasten
mijn werkelijkheid
kent vele talen
lezen en schrijven
openen alle verhalen
want tijd heeft
de stenen gespaard
hun geheimen…
Bruisende zinnen
netgedicht
4.0 met 36 stemmen
77 verte kijken
om daar boeken
te lezen over grote
feesten en gebeurens
die in liefde en diepe
treurnis in de hemel
van a-vier emoties
en plezier beleven…