182 resultaten.
zwitserland
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.383 De sneeuw siert de rotsen,
je zou denken, dat zelfs
de wolken zouden botsen.
Deze vleien zich zacht,
tegen hun flank.
Het is een samensmelting,
van muziek zonder klank.
Op die hoogte, in die zuivere lucht,
is het lekker genieten,
van een deugddoende vrucht.…
Winterimpressie
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 571 koude windvlagen
witte,grijze,zwarte wolken
vliedden dooreen
voorbij
voorbij
de zee bruist, roept
haar eindeloze energie
het strand schoongespoeld
leeg
leeg
volle regenboog siert
de bewegingsvolle hemel
bijzondere kleuren
energie
energie
we genieten van dit hondenweer
dit natuurspel
laadt onze batterijen op
en meer
en meer…
Roosvenster
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 138 een roestig ornament
op een witgekalkte muur
getuige van verlating
van een eens bedrijvige cultuur
doorstaan het donderen der kanonnen
gesmolten ijzer blinkt
als bloedstaal druipend nu geronnen
nog uit haar hart het doodslied klinkt
waar in de Notre Dame uw zuster
haar glazen stralen nog immer schenkt
siert uw vergane pracht bewuster…
Hoe kan het...
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 930 al is het pas een jaar
Intussen, kijk je me totaal onschuldig aan
De Gruffalo blijft onbewogen
op je schoot
Ik geef niet op, al weet ik dat wanneer je straks
mijn schetsboek siert
al niet meer lijkt
want je verandert met de dag
verandert met het uur…
ijsmeer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 548 van sterven of een flakkering
geen doven onder naaktheid
hemel biddend smekend
geen koude taiga strekt zich
uit onder haar weemoed
het meer weerspiegelt slechts
sneeuwvlokken uit het hart
haar trillen is niet dat
van het riet aan de poel
waar bedorven water kleeft
aan de klauwen van de hebber
meer dat van de snaar
die oude violen siert…
Waanweten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 517 stille dagen, aarzelen
door de zwangere zomer
velen hebben ons al verlaten
naar verre nieuwe oorden
fonkelende nachten
waar sterren schuiven
wetend dat Orion dra
de avondhemel siert
deuren van najaarsdagen
zal ontgrendelen met
eendere troosteloze uren
en een huiverend klagen
stilte niet te verdragen
dagen niet te vertragen
en zomers…
Boulevard impressie in Cannes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 539 het jurkje waait wat op
moedervlek siert haar linkerdijbeen
opvallend fraaie, slanke, lange benen
nog niet door de zon gekleurd
groot contrast met de
vuurrode nagels van de tenen
staat stil om zich heen te kijken
hand beschermend boven haar ogen
haar blik zweeft over het strand
zwaait opeens enthousiast en
glimlachte even tegen mij
daarna…
De scheidsrechter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 343 Onbevooroordeeld is
hij; en hij siert zich met de
titel neutraal. Onaantastbaar
is hij, want zijn zenuwen zijn
van staal. Onbesproken is hij
in wat hij zegt in voetbaltaal.
Hij dirigeert de kansen van
het spel; onderdrukt agressie
en voetbalrel. De scheidsrechter
beschikt over autoriteit; het is
een onmiskenbaar gegeven.…
Speelt geraamte
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 417 je lacht tanden bloot
en langs je kaken
laait het hellevuur
kraait uit een
verdoemde schoot
je eerste uur
trapt de hemel
in het aardse slijk
brandt emoties af
speelt geraamte
met je eigen lijk
in de hel van vel
slechts een handvol
dorre zielen siert
je droef bestaan
want je ego blaast
slechts echo’s kan
dit leven niet meer…
Bella Odonata
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 Je bent zo mooi Odonata
Je zwarte kaarsrechte ranke lijfje
gespikkeld en gestreept
en om het uiteinde van je staart
siert jou de blauwe band
en dan die doorzichtige vleugels
weefsel van flinterdunne kristallen draden
waar de zon doorheen schijnt
in een kader had ik je willen vangen
met maagdelijk witte bloempjes
zodat je onderdeel zou…
doodshoofdvlinder
gedicht
3.0 met 32 stemmen 14.661 de rups kruipt over loof en doorn
korte sprieten keuren alles
wat haar maag verdraagt
tot zij uit haar jas groeit
kaken malen in het pantser van de kop
zij hult zich in een rode pop
vier vleugels van geel en grijsbruin
loodsen haar voorbij een bries
een inktvlek siert de pijlstaart
zij warrelt rond een lamp
strijkt neer met kleefklauwen…
Overgang
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 419 Een glimlach siert mijn gezicht
omdat dit beter is dan leven
al was leven een groots feest
de kanker maakte alles, van mij, kapot.…
muis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 eerst siert hij
in beschuiten gebak
dat in roze of blauw
de geboorte kondigt
van het nieuwe leven
dat harten stromen doet
later boezemt hij
in schuur of kelder
zich warm nestelend
tot angst en afkeer
als hij honger stillend
ons de stuipen jaagt
nu trippelt hij
driftig heen en weer
muis aan muis gevangen
in knuis en kolenschop…
Macho #uno
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 62 Zie ook het gave, weldoordachte, humorvolle, bol van ironie staande, schertsende supersnelsonnet van Theo Danes dat vandaag onze site siert, vormt mijn inspiratiebron voor onderstaand gedachtenspinsel
En dan die feestjes van die hoogbejaarde
Met Marokkaanse sloeries
in het duister
Nog hoort men langs zijn doodskist het gefluister
Dat…
Waterkant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 209 Ik zit hier langs de waterkant
de nevel siert het bos
ik gooi steentjes in het water
laat mijn gedachten los.
De schoonheid van dit groene woud
brengt mij tot ontroering
en merk dat de natuur mij aanzet
tot ontvoering, want..…
Zandkastelen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 729 Zandkastelen bouwen
in het warme zand
water
vult de kerkers
een vlag siert het bestaan
Wit schuim
treedt statig binnen
buigende schelpen
transpirerend zand
ontluisterende stilte
Een straaltje zon
verlicht de toren
de golven komen
vesting van oranje
klaar voor ontvangst
Langzaam ruisend
ongeduldig, steeds luider
explosief…
Zweet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 arbeid van de nacht
voelt het vochtig aan, de sokken
door het lopen in de bakkerij
de geur van vers gebakken brood
vult de ruimte met voldoening
zweet loopt van jouw voorhoofd
je hebt gewerkt om mensen
van een ontbijt te voorzien
jouw lichaam is moe
zweet omdat het zomer is
het ruikt zowaar naar kattenpis
zweet omdat je moe bent
het siert…
Verbannen realiteit
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 478 Een hemelse glimlach
siert een bleek, grauw gelaat
vochtige ogen staren in een
denkbeeldige wereld vol
dromen, beelden en kleuren
steeds langer
zoeken wanhopige vingers
krampachtig houvast
in de bevrediging
die het vergeten voedt
het verlangen om oneindigheid
maakt de geest
krankzinnig
verhitte gevoelens branden
in gepijnigde…
WOUD VAN DE DOOD
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 263 Ik loop geheel ontbloot
Over zandige paden
Door een droge sloot
Langs kadavers vol maden
Het bruine, droge gras
Is reeds lang verdord
Een uitgedroogde plas
Bewaakt een verlaten fort
Een oneervolle naam
Siert dit dorre oord
Een twijfelachtige faam
Waar de natuur wreed ontspoort
Het woud van de dood
Een woestijn vol ellende
Die elke…
Reis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 2.456 Ochtendnevel, halve huizen
halve schapen
Rode zon kleurt het water
Ganzen ondernemen een vroege tocht
Een verre bestemming
doch vermaak
kleurenfoto siert
de krant
Eerste halte, boerendorp
frisse gezichten
geur van de ochtend
7 fietsen in de vouw
Laatste halte in zicht
mensen ontwaken
boeken slaan dicht
mystiek neemt plaats
voor…
ongetemde zeefeeks
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 306 walsend ongetemd ons weeuwke
laag de stem droef haar lied
‘flirtueel echt liefde is er niet’
baltsend onderwijl als spreeuwke
schitt’rend in de zonnegloed
laaiend helder lichter
‘neuk nooit een dichter
zelfs eb is hem nog vloed’
de zeegodin van al ‘t zoute water
siert niet meer met pomponnetjes
onzijdig haar zin’lijke japonnetjes
in…
SNELDICHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 893 Wij danken God, dat Hij, voor braven en voor bozen,
Met schone rozen siert de wrede doornestruik.
2.
,,Voor allen Vrijheid!…
Toren
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 894 Hoog en veilig
zware sloten blokkeren de deuren
Loop langzaam op je tenen
houd moed
Neem alle treden in je op
Rust ontstaat, vertrouwen groeit
Stap voor stap ga je een treedje lager
warme gevoelens ontstaan
Dan siert een lichte kier de donkere deur
onwennig bij een nieuwe bezoeker
wordt het weer koud en onrustig
De deur valt terug in het…
De Bloedhond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 808 In tijden dat de rouw
zijn modderschuit versiert
speelt zijn ego hooglijk op
en om zijn tanden siert
een valse glimlach zijn gezicht
vol van kwade trouw.
Zijn ogen lichten op als
zijn neus ruikt een verdriet
en als de bel geklonken heeft
staat hij op en schiet
zijn zwarte schoenen aan
en danst een slome dodenwals.…
Terwijl mijn hart
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 2.219 Zo dierbaar maar ongrijpbaar
Ben jij mijn lieve schat
Een schaduw in mijn hart
Heb je zo lief gehad
Zoveel tederheid gevoeld
Ik kon alleen nog zweven
Nu diep gevallen gebroken
Treurnis siert mijn leven
Mijn vlinders zijn verdwaasd
Fladderen wezenloos in het rond
En herinneren me telkens weer
Aan de liefde die ons eens bond
Ik voel…
Begonia
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 443 Een sterke bloem en vol van vreugde,
ze vraagt zo weinig en bloeit luid;
ze siert de hoven, de terrassen
en vindt wel duizend kleuren uit.
Begonia, zo vol van klanken
met i en a en o daarin,
je zingt en danst en wil graag leven
en bergt daarin een diepe zin.…
De Wilde Hyacint
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 915 wild van smaak en vooral oogstrelend
verflauwt de streekverwant sterk in oorsprong,
bescheidenheid siert het omschreven karakter
voedzaam geurend aan de middelen van bestaan,
de velden verstrooid met andere soorten,
bestoven door hun ontelbare geliefden..…
Ode aan een dichter
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 287 op een hoogte
planken met tafel en stoel bekleed
zit hij
met woorden
in zijn wereld
haast roerloos
slechts zijn lippen bewegen
de ogen schuiven in stille gang
achter glas in korset
hij zucht zijn gedicht
naar oplopende treden
in de schaduw
voetstappen verwijderd
van beschijnend licht
een karaf siert
zijn verstilde mimiek…
Van de zee.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 648 Jij bent de zee
Ik ben het zand
Jouw golven
Sterven
Op mijn strand
Jij bent
Het witte schuim
Dat mijn lichaam siert
Ik ben het zand
Dat keer op keer
Jouw welkom viert
Van de zee
Een tedere streling
Die hart en ziel
Vervoert
Van de zee
De hoogste golf
Die mij steeds
Tot tranen roert
Ik ben het zand
Jij bent de zee…
HEI DA LIEVE DREUPEL WATER
poëzie
4.0 met 14 stemmen 2.432 Rood en blauw en groen en geluw,
peers en purperwendigheid
siert, in onderling gespeel, uw
pinkelende uitwendigheid!
Hei da, heldere lichtkrystalle,
diamanten waterding,
moet ge op de aarde nedervallen
uit is ‘t met uw flonkering!…