Alle inzendingen over spreken is...

Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan nu ik je zoeken moet in sporen je volgend op een afstand, steeds erop bedacht mij niet te verraden - spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten. Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig. Ik heb een leven gevonden nu en hier.…

Onbescheiden Onbescheiden ben ik graag met eten De koektrommel die is altijd leeg In mijn droom was ik het ooit vergeten Met mijn mond vol filodeeg Plechtte ik Bea toe te spreken: “Mag ik u even onderbreken? Geef mij uw Majestueuze hand en ik neem uw Koninklijke arm! …Bij wijze van spreken”…

die ik niet stel Ik zou iets kunnen zeggen Over je schitterende ogen Je schoonheid, je verschijning Je prachtige haar, je lach En verwoorden hoe lief je bent Maar kijk mijn ogen spreken Ik hou van je…

Buiten mijn moedertaal en die der nachtegalen wist ik naar diepe zin geen klare talen en vaak heb ik bedroefd naar ’t wonderboek gekeken waarin geschreven stond wat andere landen spreken.…

Of zal ik spreken over tijden van geweest, toen zeden, officieel geknepen, vleselijk gerief ontkenden, terwijl nu als norm moet gelden, geilheid van geest en dorheid van ziel. Of zal ik spreken over ziekte en verdriet; over eindigheid; over het doodgaan; over afscheid moeten nemen van zo geliefde dingen, al wil je het niet.…

zo ver weg en toch dichtbij spreken wij digitaal de letters vormen woorden de zinnen ons verhaal bij toeval iemand tegenkomen virtueel op straat even binnen koekeloeren vragen of het gaat hersenspinsels spreken kunnen tikken wat je wil met deze mogelijkheid krijgt niemand ons ooit stil…

Niet de vrouw met Franse naam maar Hollands en kortaf ik spreek je, lief ik spreek je Ik houd van je zoals je was en word: warm, ongekend van ieder graf tot elke wieg…

als een bom sloeg hij in emoties spreek voor zich lopen zonder een woord te kunnen spreken dwalen in je eigen wereld waar in alles nu anders blijkt te zijn dan je dacht even hart en diep zuchtend en de rook blijkt verdwijnen gedurende in de tijd blijkt allemaal niet zo slecht als de rook verdwenen is…

Oudjes bij elkaar spreken graag over vroeger, ze praten het goed…

hoe spreek je het uit? wie het weet mag het zeggen – herfstorm of herfst-storm…

Spelers spreken. Schrijvers lezen. Ik ben een gedicht.…

Vijgen uit één stuk wel bij wijze van spreken meer dan een genot…

zonder één woord te spreken sprak hij maar zei niets over zijn tong die werd uitgerukt…

als liefde al vonkt maar woorden nog niet vallen spreken ogen taal…

lippen begeven ogen spreken uit zichzelf in besloten leed…

Wanneer ogen de taal van de mond spreken zal het vloeken verdwijnen!…

Je lippen zwijgen Je ogen spreken Je bent niet verbaal Ik moet het hebben van je lichaamstaal Ik hoop dat ik die goed vertaal !…

Spreek je woorden of schrijf ze neer morgen zijn ze oud en verkleurd stuur ze dan maar mee met de wind. Waarom zou je de zinnen nog bewaren als ze niet worden gelezen en begrepen woorden geen gehoor meer zullen vinden. Laten we nu maar luisteren en lezen niets meer wissen dan zal de nieuwe morgen zijn begrip en kleur niet verliezen.…

praat en spreek…

Als woorden konden dromen gedichten konden spreken werden letters weer bomen op het dood papier Als bomen konden spreken letters konden dromen levende woorden leken was het bos al hier Nu wacht ik nog op zinnen die ik kan toevertrouwen aan de beelden van binnen op kringloop dichtpapier…

Spreek als je kunt. Drie vuurpotten in de open lucht, als het ware in de lucht. Even was ik bang. Alles verdween voor mijn ogen als een brandende grashelling. Ik moest mijn handen warmen in een leeg hoofd... Uit nacht en rook stegen maanschijven. Daar liep je, ik dacht dat ik je hoorde huiveren.…

Vindt ge daar dan geen gebreken, kunt ge vrij van het mijne spreken.…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

spreek uit nood in weke woorden die de regels van de dromen stoorden met gekleurde beelden in de zon waarmee ik uit de lage leegte klom…

Een onderhuids verlangen zoals mijn ziel beaamt spreek ik de nachtwakers aan op hun gedrag Ergens hoor ik gekissebis en even verderop spreken diepe oergeluiden de genoegens van het duo spel Wij zijn mens gelijk aan elkander De dromen zijn gestorven de stigma’s in mijn handen houd ik vanaf nu verborgen…

nog spreken mij de stenen toe als ik ze raak in voeg en groef hun bestaan is langs ons heengegaan we hebben ze niet eens zien staan in woord en beeld ligt alles opgeslagen alleen bezitten wij geen reproductiegave maar in voelen spreken alle talen komen herinneringen onze kleur en warmte halen…

Woorden raken niet ogen spreken hart en ziel als de liefde leeft…

ik spreek over mijn lippen maar wat is dan de zin van het woord als het niet wordt gehoord rest mij een oorverdovende stilte…

De man heft het glas, bevende handen spreken een trieste waarheid…

Spreken is zilver vloeken is lood toch heeft de mensheid aan beiden een broertje dood.…