Alle inzendingen over sprong OR val

Lof voor de teler die vergeten groente eer bewijst Die man verdient een lintje maar ik lust geen chichorei Daarnaast staan kleffe schorseneren ook niet op mijn lijst Geef mij maar boontjes op een bedje van gestoomde rijst En om het af te maken in de vaas een bosje prei…

Hier sprongen zij naar beneden als lemmingen in de val opgejaagde vogelvrijen opgesteld in twintig rijen rakelings langs koude keien duizend in het getal Gekwelde zielen dreven zo de stroom af naar een grot alwaar de laatste sterveling nog een keer aan het leven hing alwaar de laatste enkeling zich schikte in zijn lot In de grot van…

strand Met vallen en opstaan heb ik geleefd Ben blij dat ik het heb beleefd Het uitstrooien in de zee Mijn zelf gewenste val naar benee Nu mag ik weer opnieuw beginnen Als klevend zand onder voetzolen.…

Psst! Winkelier! Je mag geen drank verkopen Ik ben hier om je stiekem te betrappen Het lijkt of ik iets uit je shop ga gappen Maar door mij gaat juist je winkel beter lopen Ik knijp wat oogjes dicht tot aan half zes En jij geeft mij in ruil een goede fles…

is het de draagkracht van een droom die me verder stuwt naar de horizon het idee van een mogelijke val verzacht in het zicht van een wolkeloze einder waarin ik mijn woorden bodemloos kan laten verzinken of is het een fata morgana de eeuwige illusie van een dichter die me verleidt.…

De laatste sprong was niet toereikend om je leven te verlengen toch sprong je hoger dan ik dromen kon daar zie ik je weer van ster tot ster voorbij leven en dood leven, leven, leven ik wens je in vrijheid en in vrede.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Jij sprong in de rode Buick benzinezuiperd van naam en faam jij ging graag mee naar de zee of zo maar rijdend door de kleuren van de geestgronden achter de duinen van Noordwijkerhout, uitwaaien met jouw rode, lange, gekrulde haren Op de radio speelde Chuck Berry ‘No Particular Place To Go’ mee Wat zong jij vals en ik iets minder toch werden…

de kolos, zonder angst en met alle kracht En het musje spreidde zijn vlerkjes en lachte zich de driedubbele hik Maar door de knal van olifants val kwam er een geweldige lawine Puin bedolf onze kleine bal En daarom zit er nu een mussenvrouw te grienen…

ik mis de wereld in de sprong die ik waag, niet toereikend zijn mijn redenen die ik prevel wanneer de zon mijn hart bereikt ik zend mijn vragen naar dove oren ' k zie een vals gelaat achter het scherm dat mij weerkaatst, ik ben een toehoorder van de stoutste dromen droog mijn naaktheid af met het spel aan mijn geslacht, kus mijn tederheid…

Zieke kangoeroe zijn gezondheidstoestand gaat met sprongen vooruit…

mijn horloge sprong van me af als een vis en dook in het water.…

ik sprong in het gat tussen toppen van bomen en toen was er lucht…

bel mij zei iemand dacht aan die vijverkikker die maar weer wat sprong…

Aan een parachute zweef ik de dag in, ik sprong -- uit mijn hoge droom.…

Stap voor stap Kom je dichterbij Even lijk je te aarzelen Maar dat moment is snel voorbij Sprong voor sprong Beland je in mijn armen Om voor korte duur Mijn hartje te verwarmen Want na een snelle vlucht Verdween je uit mijn leven Onze liefde, ons geluk Het was maar voor heel even…

Laat je vallen in de diepte en kijk niet meer om...…

ik zal je wel krijgen zover dat je naar me toespringt als een kikker en dan wij elkaar omhelzen maar wat moet een kikker met mij en ik met zo'n groene glibber? ach, ik zal wel weer naar het water verlangen..of.. vanwege springneigingen?…

Z'n misnoegen was groot en de vlo kleurde rood, nam een aanloop en sprong uit z'n vel.…

Was zo graag samen gevallen maar iedereen viel apart was zo raag samen gevallen maar iedereen viel apart alleen wij was zo graag samengevallen maar iedereen viel apart alleen wij sprongen naar de sterren. ------------------------------------- uit: 'Nieuwe Sterrenbeelden', 2008.…

Vlo, verre vlo, sinds jij de show verliet zweeg het orkest in het theater stil, mist zonder oorzaak en gevolg de wil de weg de wet van dans en levenslied (ach vlo, ik weet jij schuilt in het gordijn; daar zijn ook harlekijn, pierrot en maan- licht schijnt op rodica en dodica, die treuren om de trekharmonica, daar reikt een slinken dodezwarte…

haar kuiten gruist, glimmend brokaat Zeewater dat hij op haar navel morst Zijn afdruk bij de hare, finaal De luchtspiegeling: een strandhuisje Met een dak oranje zonnevuur De houtgeur van de zomerstede Stoffig licht kierend op haar figuur Zuchtende planken, mousserend vocht Een fles crémant van lippen zondig Zeven sprongen…

Volgende keer beter - of was één sprong meer dan zat? --------------------------- uit: 'Witte adel', 1991.…

Verzachten kan nooit pijn zijn ook als de ziel een huid is ook als de ziel van huis is en in zee springt Koester bij nacht en ontij de zachte sprong.…

Toen eindelijk de mist optrok doemde diepte voorbij de rand van het ravijn magnetisch peilloos sprongen ze samen zwevend als Icarus naar de zon in de verse hoop dat deze keer hun nieuwe vleugels niet zouden smelten…

ik mijd de dag als bomen de lucht bekleden enkel met kale takken die snijden dan door luchtige dromen en doen vooruitzichten wezenloos knakken ik mijd de nacht als bij volle maan alles helder schijnt maar de zon achter de einder is geslacht en in de oceaan verdwijnt ik mijd de dag en de nacht een etmaal lang spring over het…

worden wie we zijn klinkt wijs ik raak er niet uit of in want vandaag is lentesneeuw in mijn ziel veranderd in ijs oude versleten gedragspatronen duizendmaal dolgedraaide CD wekt me tot nieuw in de wereld van springlevend kom kleine paasgele pracht bloemboeketjes, aardekracht maak alles zacht en wacht dan word ik weer wie ik ben…

grijs kleurt de lucht in een aangesloten dikke wolkenmassa de eerste regendruppels vallen reeds op de tengere gestalte bij de brug ze haalt nog eenmaal diep en amechtig adem grauw kleurt het water van de stinkende stadsgracht onder haar terwijl regendruppels kringen laten ontstaan op het kalme wateroppervlak waar dode bladeren stil op…

hun trotse dag vergaapt zich aan uit de pen gelopen inspiraties begraaft de aardse vuilnis achter zich laaft zich aan het oorsprong van het alfabet in het stof gebeten lettersplinters van de ziel-sprong in elk gespiegeld gedicht.…