Alle inzendingen over stil genot

Soms is het zo stil Dat je helemaal niks hoort Dat zijn de momenten waar op ik mijn gedachten beantwoord…

als je partner op sterven ligt en het leven aan je voorbij flitst waar sta je dan nog bij stil ? ik schrijf dan jouw laatste gedicht gespitst op een laatste wil…

Een zondagochtend sluipt de kater van mijn buurvrouw moordstil 't lijkt me beter dan doodstil…

onzinnig Lawaai - Maar nu jij er niet Meer bent is het hier Oorverdovend stil rondom, Jij bent immers stiller In de dood dan zij allemaal…

Toen het stil Geworden was Buiten en de Vrieskou alles Dat leven ademde In zich had opgenomen, De knorrende beesten Zonder een mens erin Alleen geluidloos Nog voortbewogen, En ook de gierende Onrust in mijn Zorg'lijk hart Was gaan liggen En zich overgaf Aan de strengende Vorst, was het In dit verstilde Landschap…

Stil maar De regen zal wel vallen als watervallen naar beneden het vuur zal wel branden in het ochtendlicht Het kan niet altijd een feestelijke maaltijd zijn Op de harde aarde die je voelt als je valt Alleen de bladeren zullen je pijn verzachten omdat Zij weten van de jaargetijden Die weer komen zouden…

Stilte In de nacht Gedachten tieren Gevoelens woekeren Jij zit in mijn gedachten Ik mis je Te erg Verdriet steekt de kop op Ik roep je naam Maar je antwoordt niet Het blijft stil Te stil Uitgesproken Luid roept het verdriet Tranen in mijn hart Weerspiegeld in mijn ogen…

Verbouwereerd en triest, hulpeloos en stil. Is onze wereld nu veiliger geworden Ik vraag het me oprecht af.…

Zo stil als een eenzame ui in een godverlaten bos zo stil als een polderlandschap boven zee zo stil als dooie mus in de dakgoot zo stil als een kloostertuin in Egmond Zo stil dat ik je nachtjapon kon horen ritselen zo stil als een regenjas aan een kapstok zo stil als een paradijs van steen zo stil als een roerloos blad Zo stil als een verliefde…

Je zag de bergketen, gestaald in de morgen. En je zag de zee Donker en grijs, die op stranden beukte. Je zag de sterren, in de zwarte lucht. En je beefde, overweldigd als je was. Toen het leek of je hallucineerde Zag je dat boek, zonder kaft, verregend, Dat in het bos lag. En er was daar die fiets, weggeroest, Een speelbal voor de wind.…

nooit gedacht dat het ooit weer zo zou zijn zoals ik wilde dat het nooit meer zou zijn dat spijt me...…

Het maakt me stil, maar mijn god, wat voelt het toch goed...…

In de vleesindustrie lijden de dieren collectief vetgemest, uitgemolken afgeschreven op transport gezet dan wacht hen de slacht dit alles door/voor de mens dierenleed zij hebben geen rechten want de mens bepaalt hun lot het is maar een tipje van de sluier want ook dolfijnen worden gespietst honden en konijnen gevild, zeehonden doodgeknuppeld…

Genoot ik niet toen de lente begon? Genoot ik niet van geuren en kleuren van bloemen beschenen door de voorjaarszon? Genoot ik niet van de plataan? Genoot ik niet van zijn koelte en zwoelte ook als de zon was ondergegaan? Geniet ik nu niet schijnbaar onbewogen?…

Burenhulp Haar echtgenoot Had echt genoten Met buurman’s echtgenote Terwijl zijn echtgenote Echt genoot Met de echtgenoot Van de echtgenote Waarmee haar echtgenoot Echt genoot.…

In barre tijden, heb je meer aan lot- genoten, dan aan land- genoten.…

nooit ben vergeten dat jij je eigen weg weer zou gaan had ik eigenlijk ook kunnen weten En dan ineens is het weer heel stil puur genot van slechts een paar dagen nu weet ik nog niet wat jij wil en ik blijf zitten met heel veel vragen……

een maand lang zonder in huis wordt dat genieten of mis ik het genot van genoten…

jij bent anders maar zo eigen wij passen bij elkaar zoals water en een schip als ik jou zie wijzen dan zijn wij samen daar in een weids armgebaar ik volg je geest zonder haar een stapje voor te zijn voel jouw genot maar ook de pijn jij bent mijn maatje maar er is meer na lang stil liggen in liefde varen wij eindelijk weer…

rode schoentjes gaan luidruchtig over straat stappen met een ferme pas in iedere plas hebben net genoten van een scheve schaats ze blozen nog de hitte van hun kleur verdwalen bijna in de voetengeur de voordeur zit in het complot en is van slot de trap wordt stil gedaan, het rood kijkt elkaar aan niet uitgeveterd…

Zelfs wanneer ik in alle rust loop neemt de tijd mij te pakken en wandelt met mij mee…

Oh, hoe mijn lendenen zachtjes smachten naar kring'len sleets omhuld Oh, hoe ik put uit mijn gedachten mijn handen met genot gevuld Stil edoch verholen bijt mij de maan In bevelen reeds bevolen van donker cellofaan Oh, hoe de bloemen grof verwelken immer dor in net te groen Oh, hore, zij die duiven melken zo dapper en zo koen.…

Stil is het in de vroege morgen, de dauw is nauwelijks aanwezig. De zon scheen al vroeg en er was amper wind. Tijdens mijn natuurwandeling kwam ik zelden mensen tegen. In stilte genoot ik van het mooie natuurlandschap wat weer adembenemend was. Vogels, ganzen, zelfs een Schotse hooglander met een kleine kwam ik tegen.…

Mag wijn misschien gewoon gedronken met plezier ik keur ach wat! ik snuif de geur ik proef, geniet gewoon blijkt "ziel" te zijn de kracht van wijn gefluisterd wijngeest, losse tongen…

zwetsdansen als geliefden op terrassen vol passiehaat en echte liefde voor parelstraat pisstraal de agendadagen vol met hartjeswolken en schapenkolder vreugdheuvel en genotssnik kus me…

mijn priapos staat voorbijbels ik, de heidense godin kan hem tomeloos berijden witte bloemen schuimen voorhistorisch mijn spelonken af dansend met de phallus zal ik uitdagend wijngaarden versieren een uitgestoten roes verslaaft tot blindheid die hem nederslaat mijn enthousiasme in extase negenmaal vergroot orgiastisch ingewijd ik drink…

Ik ken een vrouw die eigenlijk een perzik is, met een zoete mond. Het zijn heerlijke nachten. Ik weet een manier om de aandacht te vragen door ergens te gaan staan en doen of je onzichtbaar bent. Dat kan ik je wel leren, als je wilt. Er is ook een meerval die misschien een zanger is, maar dat gaat mis, ben ik bang, want de winter komt eraan…

Je lichaam ja je lichaam je behaarde onbeschaamde lichaam je zinderend witte lichaam je languit liggende lichaam dat mij aanstaart met gaten en gleuven, met dotsels, kroezen en poezeligs of zich schuilhoudt in mazen en lakens of puilt uit pakken omvatsels, het is almaar je lichaam je lichaam je lonkend luibekkige lichaam je kronkelig wiggende…

Staan aan de afgrond Een druppel valt In de bergkloof naar benee Een appel wordt geraakt Rijp om te schillen Jouw huid als satijn Vingers strelen De glooiingen van jouw lijf Geile zuchten geslaakt Wellustig rillen Jouw poort de hemel Het mooi gewelf Een collectie bergkristal Bij elke stoot bewaakt Een heerlijk trillen Van voedzaam genot…

mijn vader: je kunt me de zak opblazen, de pijp hangt erbij mijn moeder: dat zeg je nu wel, maar daarmee is het plafond niet gewit en zo was er altijd wat in huize Fred pa en ma, bedankt ik heb er echt van genoten…