Alle inzendingen over toom

De moordenaar rijdt wel twee kilometer door mensen heen, verpletterend; hun tijd staat stil, vervliegt, de massa krijt en schreit om de meedogenloze mensenvreter: de witte wagen op de dodenboulevard Tom Dumoulin gaf prachtig commentaar…

Hij roert z'n staart 'n zonnig begin met volle terrassen Halverwege een pijnlijk verrassen wind niet in toom en koud de stroom uit 'het Hoge Noorden' Vorst.... laat z'n baard ....weer staan.…

Een elastiekje even verder laat na je tooi te tomen Zusterdruppeltjes heb jij gedept, je lokken los gelaten Met als achteloze groet het water van je voet en een bandje dat niet knelt Zo zijn wij samen.…

zwaaien deed ik nog toen zij de bocht al waren gepasseerd de straat ondanks menig autoblik werd stiller keer op keer en ik alleen de rode lampen naar mijn herinnering serveer of ook de idee dat hen een lange weg wachte zouden zij enkel de tom tom aanhoren en in eigen stilte het afscheid van ons willen verzachten ik ging maar weer…

Boonen's val bevestigt nu excellent wat ex-sprinter Van Poppel al opviel namelijk dat Tom niet honderd procent voortdurend één is met zijn racemobiel triest temeer daar zijn treintje blij klaar stond waar oppositie zich ver van punten bevond…

Die boer verzint maar wat wordt er vermeld Yvon je bent wel blond maar lang niet dom Je hebt vast zelf een oogje op boer Tom.…

Wanneer de merel zingt zie ik je flaneren jouw lijnen als een landschap vormen rivieren in hoopvol verlangen jouw lichaam houdt mijn drift in toom als de vleermuis vliegt koester ik mijn dromen aan jouw boezem jouw lichaamsvormen mediteren mijn gedachten.…

Ranomi, Epke, Dafne, Tom, Jeroen en Abe, Coentje, Johan, Marco, Faas geen achternaam, maar die weet elke dwaas Eerst vijf van nu, vervolgens vijf van toen Geachte lezer, kunt u iets vertellen Van Wim en Jan en Piet en Ruud en Jelle?…

Tom Dumoulin wint volgend jaar de Tour Straks kweekt men op de maan in kassen fruit Qua inkomen gaan wij erop vooruit Nog even, dan staat Dijkhoff aan het roer Een sik krijg ik van die orakelzucht: Het stikt hier al van de gebakken lucht…

. ----------------------------------------- Uit: Recht onder de merels, 1971 van Tom van Deel (1945)…

Ik hou hem pas in toom als de woorden weer verstijven.…

in het oude kladschriftje schrijf ik alle namen van mijn nieuwe dates Tom zegt andere dingen dan Herman, Jan of Fred om maar niet te spreken over Ger en Luuk mijn krabbels zullen helpen verwarring te voorkomen in mijn dromen overhoor ik ‘s nachts mijzelf hun verschillende CV’s…

De Loden Leeuw viel toe aan Tim en Tom Terwijl d’r ook zo’n loden voor Hoyhoy was Maar als ie voor Chantal of Jort of Roy was Dan maalde ik er net zo weinig om De uitslag laat me kouder dan ‘n veenlijk Omdat ik dwars door íeder filmpje heen kijk…

steegjes meer Hij heeft de goede juiste weg inslagen hij zal die rijksweg vinden met nadruk op rijk niet meer armoedig alleen ronddolen Hij weet op kruispunten goed af te slaan hij vreest geen grote rotondes meer weet steeds beter te anticiperen Anticiperen dat moet je soms weer bijleren als een vernieuwde versie van je tom-tom…

de Wereld der Letteren kent ook regels en wetten: wat echt beurt beurt buiten beeld zo was er gister ‘n waar lijk gestorven als dichter onderwijl wandelde 'n tom pouce met sprieten zachte bef onder bestreling de deur uit de neerlandicus had 't nakijken…

het heeft iets van een spin wanneer ze een web van torens bouwt ze klost kanten kathedralen ik rouw maar wat in mijn vrije tijd haal de linkse steken uit mijn trui maak er een wensknoop van uitbundig roerloos zit ik uit mijn bol te gaan lentegedachten toom ik in iedereen slaapt het bruist te stil in huis…

wel dagen kan ik zingen de Vlinderstruik staat op springen, het bloemstuk van mijn dromen staat bijna uit te komen voortdurend kan ik juichen met vreugde mijn lof betuigen, mijn zoete tranen stromen het is niet te ontkomen hij is aan het ontluiken de fleurigste aller struiken, ik ben niet in te tomen straks laat hij vlinders…

koortsachtig in toom verbeten lippen verstrakt tot dunne strepen niet wijkende nagels boren zich in onze handpalmen het zwijgzame verleden ingepakt in koffers met uitgesproken bagage op de granieten vloer…

verder dan vandaag lijkt deze ochtend niet op die van gisteren vooruitlopend op de volle ruimte die nodig is om twijfel in toom te houden later zal iemand begrijpen wat nu onbeschreven als een rolmaat ligt opgerold de dag prijzend in het holst van de avond zo kenmerkend viel het duister niet eerder in laten we nog een stukje lopen…

Het cadeau van d'r snaakse vriend Tom, dat ze kreeg, vond ze tamelijk stom, want hij kwam en zei: 'Ík heb voor jou een glas prik' en hij gaf 'r een vis in een kom. Het geschenk kwam 'r geenszins gelegen: als dierenvriendin was ze tegen het vangen van vis. Ze zei: 'Tom, dit is mis: 'k heb een steek onder water gekregen.'…

ik wilde weg uit grijs ben met wit begonnen maar verdwaalde in het licht heb wat schaduw genomen om de grote vlakken met structuren in te tomen met een handje zwart ben ik gaan contrasteren heb belangrijke accenten gezet scherp is nu de toekomst uitgelijnd tussen zwart en wit leeft heden langzaam grijzend tot verleden…

immer zacht en traag van het zoete bloed zeg maar gerust, óók liefdevol zoals dat slechts een echte minnaar doet het is echter zo, zucht de stervende vlo dat mijn tijd van heengaan is gekomen steeds meer tref ik de verzuurde mens toen ik aan jou was begonnen wist ik het zeker het chagrijn is niet meer in te tomen…

als moeder Gaia chaos wordt en wervelstormen baart die niet zijn in te tomen als wilde stromen raken in de nucleaire kern als gekerm de straten overmant en kinderen onbeschermd tussen vallend puin wezenloos bewegen laat mij dan meer oog dan lichaam zijn alziend goddelijk oog dat de gulzigheid van Gaia doorseint aan het alomvattend…

aan geroken Je hebt 't vuurtje de laatste dagen flink aangestoken Ze achterhaalden jou Een kat in het nauw maakt soms rare sprongen Maar jij met je bovennatuurlijke longen Daarentegen vliegt en knalt door het universum als een malle over het asfalt Je bent in je hum Het "tijdrijders" summum Met de haven in zicht Ben jij gentleman Tom…

hier wordt gedanst hier wordt gesjanst maar wel naar eigen regels hier duldt men geen vlegels die knuppelen in het hoenderhok dan gooit men de deur dicht kippen vluchten in tomen naar hun stok voor vreemde vogels nog niet gezwicht een ei leggen wil nog niet zeggen dat je kan broeden kakelend wil men hier verhoeden doch deze snoeshaan…

ik zocht mijn muze op toen op mijn lievelingspad een eekhoorntje uitgelaten met zijn staart mij groette bij 't scharrelen zonder toom onder een beukenboom ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het wonder zag hoe mijn muze omgetoverd voor mij aan 't scharrelen was op zoek naar inspiratie puur van betovering kreeg ik het lumineus idee…

Langs een lange bomenlaan Een bomenlaan vol bomen Statig naast elkaar geplant Om wind wat in te tomen Rij ik vol gedachten Boom voor boom voorbij Rustig zonder jachten Alsof ik langzaam glij Ik denk aan hoe het vroeger was En hoe ik hier kon komen Vandaag op deze zomerdag Rijdend op een bomenlaan Een bomenlaan vol bomen…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…

Voor Els de Bruin Gedachten stromen Onophoudelijk elke dag 't Kost moeite soms Om ze in te tomen Toch is dat wat ik vermag Hoge pieken, diepe dalen Worden door jou en mij Op werkelijke waarde geschat Om te voorkomen dat ze me vermalen En samen lukt het om de echte Waarde ervan te bepalen zo dat ik - Goddank - verder leven mag…

naar Tom Waits vaag verstaan: de rozen sterven omdat het zo heet is deze maand het is hetzelfde het is niet hetzelfde opnieuw zijn jullie vreemden voor elkaar jij belt me weer je zegt: warm hé? ja, wat een weer de kleuren van je bloemen passen niet bij elkaar man mag ik dat niet zeggen?…