Alle inzendingen over tred

Een ouder Iemand Tegemoet kan treden Die net als jij Zich inzet Voor de Kwetsbaren In de samenleving - Voor zover die Nog bestaat.…

In het helderste licht in die prachtdroom zag ik jou nog altijd aankomen, naar me toe treden slechts met één enkel gevoel overeenkomstig met één enkele reden: vrede!…

Zijn gang was soepel Zijn tred was veerkrachtig Zijn juk was licht Al wat Hij droeg was liefde. En alsmaar deelde Hij daarvan uit. Hij werd lichter dan licht En zo ontsnapte Hij aan de zwaartekracht.…

Of zijn ze misschien Te waar om dat in te zien En wij ze daarom met voeten treden? Het is een vaststaand feit Ieder heeft zijn eigen waarheid…

bruggen nog te gaan voor de overkant in zicht komt treden nog te klimmen voor we boven water aangeland zijn doden nog te tellen voordat het virus eindelijk zelf sterft…

Bewegingloos ligt de bulderende lach aan de voet van de trap met 7 treden. Vormloos, vitaliteit voortijdig gebroken, val als dieptepunt van een ongeluksdag. Vleesgeworden gemoedelijkheid ontwricht. Vervreemdend stil, onzekere hospitaalgang. Besef van tragedie breekt traag door. Resteren laatste adem, huilende gezichten.…

Nu dat wij naar buiten treden vredigen in het nieuwe heden nu hangt de lucht vol van waaiende lichte dingen, onbeladene ademen kostelijk gedragen op vlakgestrekene windvlagen, wazen, half beschaduwde lanen aan weerskanten van zijden vanen, rozerode kreukbehangen in rimpelingen en met gangen van blije bewegingen, een mist bezijen…

Twintig treden, vijf voet loop ik af, het duister in van begraven geheimen aan de rand van de oase Twintig treden, vijf voet loop ik in de opgraving naast de ondiepe greppel die ooit vijver was Ontdekt vanuit de hemel vaag aangestipt in het zand door afwijkende meetwaarden van de ondergrond Het licht weer in waar een man op de wortels…

Kanaliseer me niet, ik zal me woest verweren tegen kille grenzen van beton en buiten oevers treden obstakels zullen meegesleurd langs dode vastelanden, want ik ben een boreling van grillige levenszeeën…

Ik weet nog dat je mijn hand pakte en hoe zwaar die werd stenen dragen was ik niet gewend waarom, vroeg ik me af maar zweeg de last tot meer pas toen je verder liep begreep ik het je tred was lichter…

er is een jaar voorbijgegaan waarin het toch niet ging met strijd wat eer behaald maar bloedloos of met tegenzin er tussen in verknal de boze geest die is geweest treed in het nieuwe jaar maak dat tot feest…

Ik loop van boven naar beneden Van beneden naar boven een trede tegelijk Dit is de spil van m'n koninkrijk Ik kijk naar boven dan weer naar beneden Ik ben tevreden over mijn kleine koninkrijk.…

‘k Sta aan de grens van zijn verheerlijkt heden, Maar wie durft ongeroepen verder treden?…

Men hoopt uit een vergeten ver verleden Een stukje van de sluier op te lichten Van wat de Marokkanen toen verrichtten Door als verzetsheld dapper op te treden Maar weet je, Amsterdammers, hoe je scoort? Geef leuk wat lesjes hier, in Feyenoord!…

dit, nu nog klein van stuk, dit vers groeit woord voor woord tot iets moois totdat het aanzwelt tot een afdalend zinnentrapje een afgang van wel tien treden; nu zijn we toch echt wel beneden…

ze komen je halen je weet, je wacht ze nemen je mee je geeft je over ze lopen naar beneden ik hoor je droeve, aarzelende tred ze plaatsen je in een auto ik zie je tengere, weerloze rug…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…

Soms zie ik in gedachten op een lange ijzertrap Die wentelend omhoog gaat naar Elysisch wonderwel Mijzelf op treden treden als een gave oesterschelp Ik voel hoe in verborgenheid in mij de parels rijpen Langzaam puur ik korrels zand die landen op mijn tong En in het duister oergeweld van weekdierengedachten Dring ik langzaam dieper door tot…

Waar moet het met de welvaartsstaat naar toe Nu er geen hond meer valt te overreden Om als geleidehond in dienst de treden? Ook honden zijn hier liever lui dan moe. Het schijnt zelfs dat er nu al honden zijn Met meer dan twintig blinden aan één lijn.…

Al is door Pieter van den Hoogenband Ook dit keer weer verdienstelijk gezwommen En heeft hij zelfs het podium beklommen, Toch treurt nu het verwende vaderland: In Sidney stond hij op de hoogste trede, In Fukuoka werd hij hoogstens tweede.…

een man loopt door de straat wat een leuke man wat een soepele tred wat een schrandere blik wat een mooie grijsblauwe ogen ik word er misselijk van ik moet iets doen ik moet hem stoppen ik moet hem vragen ik roep "man" en zie hij kijkt naar me om…

En de Jan Pen die niet was overleden Diende toen als corrector op te treden.…

Jij stille fluister die mijn zinnen wekt, jij warme luister die mijn treden rekt, bent de roep van boven die mijn wereld kleurt, leert mij gestaag geloven dat dit echt gebeurt……

Je zit als een rots, je loopt met de tred van het water, zachter en harder dan steen, alleen en verbonden als nooit meer alleen.…

groene weg klimt omhoog alsof hij er iets tegen in had kunnen brengen toch is er een duidelijke grens tot waar het treden mag gestaag leunt de zijtak vertrouwd op de zwaartekracht kussen bladeren bijna de grond…

Ze startten al zo’n halve eeuw geleden Iconen van een rockend tijdsgewricht Mick’s achterkleinkind zag het levenslicht Voor hij dan toch bij Pinkpop op kwam treden En voor hun leeftijd meer dan energiek Bedienden zij gedreven hun publiek…

ik sta aan de vloedlijn waar zonnestralen hen omarmen die het ontberen wolken krullen er beduidend anders zo streelt de wind lieflijk zorgen uit de gezichten van zodat hun tred lichter zal zijn dan toen ze kwamen…

Ik weet het zeker, hij verheugt zich al Om op te treden als Prins Carnaval.…

Waarom uit het vormloze Dat nu op je wacht Naar buiten treden Vanuit de aarde Met de leem aan je handen Vormgeven aan wat mens Of dier kan zijn, maar In ieder geval Schepping is die Zonder gedachte, Zonder idee, Onder het gevoel van Je handen ontstaat…

Er is een rechtse rechter overleden Die in het Hooggerechtshof doorslag gaf Hij hielp veel Barack-wetten naar hun graf Die wil dus een vervanger aan doen treden Die de Senaat niet al te veel laat merken Dat hij het komend jaar braaf mee zal werken…