9317 resultaten.
Bij mijn graf
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 556 Laat bij mijn graf geen traan om mij,
Ik ging niet dood. Ik ben nu vrij.…
Graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 288 Daar lig je dan, in een houten kist,
oh als je toch eens wist,
wat een mensen er voor je zijn.
Gezien toen je ziek was, neen,
geen mens, maar nu, staat het vol.
Te weten dat de kist zo zakken zal,
tik ik nog eventjes op het gelakte hout,
om je zo te laten weten,
dat ik van je hield en hou.
Daar ga je dan, de lift komt in beweging,…
Graf
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 285 (Kruis II)
De steen
die eerst het graf had
afgesloten
verzegeld
was verwijderd en de
tombe was verlaten, leeg
Hoe is het toch mogelijk
dat Hij zichzelf heeft bevrijd...?
Zowel fysiek als geestelijk
tot het uiterste getart
heeft Hij
met het vergeven
van schuld, ieder-
een verward...!…
Aan een graf
gedicht
4.0 met 13 stemmen 8.408 'k Sta aan je graf als jij eens aan mijn wieg.
Moeder, vrees niet dat ik bij dit verzonken
handjevol as mij om het vuur bedrieg.
Ik ween, als jij toen, om de vrije vonken,
de bij, het kind, de vlinder en de vlieg,
die in het licht van puur geluk verblonken.…
HET GRAF
poëzie
4.0 met 2 stemmen 465 Ruis zachtkens om dit graf, verkoelende avondwinden!
Verwaai de sluimrende asse niet
Van hem, die jaren kampte om luttel heils te vinden,
Van hem, wie de aard' niets schonk dan bitter zielsverdriet!…
Graf
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.005 Aan Berta
Bij Gordonsbaai voor de duisternis
heeft ze kinderlijk gegist
waar de leliebloem kon zijn
die haar hart geneest van pijn.
Zoekende raken haar handen
aan het onkruid op de stranden
wordt haar iris zacht en blind
waait haar droom weg op de wind
hurkt ze roerloos vastgerankt
toegedekt door wier en zand.
Vertaling: Gerrit…
Bij mijn graf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 Vandaag sta ik bij mijn graf,
waarin ik eens zal rusten,
onder oude dennebomen.
De zon schijnt door de takken.
Het is hier stil.
Als tiener stond ik hier ook,
toen opa ter aarde werd besteld.
Dezelfde bomen waren getuige.
Vader en moeder stonden stil,
bij eenzelfde moment als nu.
Als opa ben ik nu zo oud als opa.…
Eenzaam vertrek
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.380 Als vergeten staan de koffiekopjes
Op een verlaten tafel
De stoelen schuin weggeschoven
Een half uitgedrukte sigaret kringelt
De stoet is halverwege
Linten verwaaien verward
Zojuist gedolven graf omkranst
Met losgelaten bloemen, bedolven
Witte kist, voor altijd gemist
Een lege kamer borrelt na…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.409 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.383 Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.
Alleen de grote zonnen hangen
Als feller kaarsen in die schijn:
De ziel herdenkt haar lang verlangen
In niets-verlangend zalig zijn:
Alsof van achter diepe slippen
Haar dolend tasten eindlijk vond
Met hare…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.332 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.766 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.145 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.653 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.559 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 95 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
Grafbloemen
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.377 Dàt is 't graf waar ik 't liefst in verzinken wil.
1896…
tijdloos Westerbork
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 ik heb namen opgevangen
en met stilte gerespecteerd, hun
klanken zijn op sterren
neergelegd
de zwarte lijnen rond een scherp symbool
beschrijven nu wat wreedheid zegt
daar schijnen ze
in weerwil van verdwijnen
door een koude hand
is er een mond die werkelijke
vrede ziet?
in de adem van verdriet ruist
elke naam opnieuw
het zijn…
Wanneer ik ga " vergeten "
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 227 Zou 'k je herkennen
wanneer ik dementeer,
zou 'k je accepteren
wanneer ik " vergeet"
zou 'k je nog zoenen,
als ik je niet meer " ken"
of zou alles blijven
als voorheen?
Zou 'k je nog omarmen
wanneer we elkaar zien,
of zou ik je voorbij kijken,
misschien?…
Voor ik vergeet
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 378 Voordat de dagen komen,
dat ik het vergeet.
Ik het jou niet meer kan zeggen,
omdat ik het niet meer weet...
ik jou vergeet.
Dus moet ik het nu zeggen.
Nu ik nog uit kan leggen, wat er wordt bedoeld.
Mijn gedachten nog kan sturen,
om te zeggen wat mijn hart nog voelt.…
4 mei Herdenken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Op deze dag
Stappen we in de Auschwitz trein
Beleven verschrikkingen en pijn
Dompelen onder in verdriet
Dat niemand ziet
Verloren mensen komen tot leven
De vrijheid werd ons gegeven
Verbinding voor altijd met het heden
Pijn in het hart door het verleden
Als pleister op de wonde
Wordt verbinding gevonden
Twee minuten stil in het hele…
boven het graf
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 ik graaf een
graf voor het
wegstervende woord
de doorgestreepte zin
een graf voor
schots en scheve
verlangens en de
tranen met tuiten
voor het gebrek
aan lucide dromen
aan taal en het teveel
aan menselijk tekort
boven het graf
laten moed en
hoop zich
onvermoeibaar horen…
Dump je kind bij de jeugdzorg
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 213 Heel wat aso’s zien een kind als last
dat hun leven onderplast
Ontbijt van chips en smarties
in een lucht van bier en wiet
Gillen, vechten, altijd problemen
Dat kind kent ouderliefde niet
Dump ‘t bij de jeugdzorg
op kosten van de staat
Ga door met liederlijk leven
tot je vroeg seniel deez´ aard verlaat
Met voortplanting van ellende…
Maatstaf?
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 52 niets verwijt
hun grootse gelofte tot aan het graf,
die het ultieme afscheid bood.…
Naar het land van vliegers en vlinders
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 447 Lieve mama, laat je tranen
niet langer vallen in je schoot
misschien word ik niet zoals
je ooit verwachtte groot
maar ik ben mijn vlieger achterna
naar waar bloemen mij omringen
en vlinders met hun vleugels
de mooiste liedjes voor mij zingen...
Lieve mama, ook al lijk ik ver
ik hou je in de gaten
want jij, mijn lieve mama,
kan ik nooit…
De typiste
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 561 Het keyboard lonkt bij aankomst
en geniet van haar eerste slag
en als een volleerd musicus
begint zij deze dag
Haar vingers beroeren vloeiend
de toetsen der poëzie
en langzaam verandert haar aanslag
in een eigen symfonie
Nog voor het avondvallen
heeft zij haar lied gespeeld
maar helaas voor deze kunstenaar
wordt geen roem of glorie toebedeeld…
Duivenmelker
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 378 Een nieuwe dag is aangebroken
de doffer zit op zijn stok
totdat hij door zijn baasje
wordt meegenomen naar een hok
Wanneer hij in het hokje kijkt
ziet hij zijn lieve 'duivin'
en na een stief kwartiertje
krijgt de doffer échte zin
Maar nog voordat hij kan toeslaan
haalt zijn baas hem daar vandaan
opgesloten in een rieten mand
waarin hij…
Op de melodie van engelen
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 761 Jouw passie geeft het ritme aan
je handen het refrein
met je mond laat je stille woorden
zelfsprekend voor mij zijn
Samen zingen we het hoogste lied
een eersteklas duet
jij geeft de maat, ik volg
met gepaste tegenzet
In liefde voor elkaar geschapen
de mooiste tonen om ons heen
op de melodie van engelen
smelten wij van twee naar…
Lachen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 421 Ik voel de kriebels in mijn buik
het borrelt nu naar boven
en dat het niet besmettelijk is
kan ik je niet beloven
Een eerste hi borrelt in mij op
en ook de ha komt er al aan
maar ook een ho, een he, een hu
zitten nu al bovenaan
En daar komt de eerste ha ha ha
en alles schudt nu mee
Het is niet meer te stoppen
deze eindeloze schaterzee…
De Grieken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 108 De Grieken,
wie weet, hebben we er ooit
een zonnige provincie bij
en dansen we avond aan avond
en zij aan zij
de Sirtaki tot we dronken zijn
en we de financiële pijn
allang weer vergeten zijn...…