tijdloos Westerbork
ik heb namen opgevangen
en met stilte gerespecteerd, hun
klanken zijn op sterren
neergelegd
de zwarte lijnen rond een scherp symbool
beschrijven nu wat wreedheid zegt
daar schijnen ze
in weerwil van verdwijnen
door een koude hand
is er een mond die werkelijke
vrede ziet?
in de adem van verdriet ruist
elke naam opnieuw
het zijn de open vensters, in
een donkerblauw verschiet
... we zullen niet vergeten ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=tijdloos2
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 januari 2015
Geplaatst in de categorie: emoties
het krijst mij door de ziel.