737 resultaten.
Stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 160 Verwondering is stil,
zo stil. Waar de gedachten
stroom verstomt hoor ik
de stilte van verwondering
Ik hoor de tijd van niet Zijn.
Zo'n niet bestaan dat ruimte
even grenzeloos
als overbrugbaar maken kan
hier en daar tegelijk.
Twee werelden waartussen
zinderende stilte
als in de diepste droom.…
Geluk
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 870 Geluk is
een gevoel
van verwondering
dat
op
het
juiste
moment
je hart
beroert…
voyeurisme
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.343 de voyeurs
tussen de struiken
meten jaloezie
en verwondering
in centimeters…
Rivieren van wijsheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 75 Al onze kloppende harten tesamen,
voeden oceanen met wijsheid.
Uit onze hoogstpersoonlijke bron,
stroomt een onrustige rivier.
Aan de oevers mediteren mensen.
Waar water hemels spiegelt.
Waar niemand oordeelt.
Waar de vrede woont.
Waar liefde stroomt.
Draag water naar de zee.
Neem liefde met je mee.…
Wonder
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 2.244 Ik ben verliefd op je,
omdat ik je bewonder
Ik verwonder me gewoon,
je bent ongewoon bijzonder
En moet ik zonder,
dan gaat de zon
voor altijd onder…
Lente
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 146 Het seizoen
van ontluikende
pracht en praal
dat verwondering,
ontroering
en blijheid opwekt
bij ons allemaal…
Van herfst...de magie
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 897 in verwondering.…
Stiller
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 93 Is het ergens
stiller
dan van binnen
er is niemand
die daar praat
verwonderlijk
dat je daar
leert kennen wat je
aan de buitenkant
ontgaat…
Openheid en sterrenstof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Gedachten die ons gevangen houden,
zijn bronnen van angst.
Illusies over onze eigen vrije wil,
zijn hallucinaties.
Mensen dienen egocentrische belangen,
die ons tot slaven maken.
Terwijl...
Terwijl wij uit cellen bestaan,
die ontstonden in oceanen.
Terwijl we hemelse lucht zijn,
die door onze longen stroomt.
Terwijl mensen energie delen…
ZO'N WONDER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 ik zie mijn kleinkind
zich verwonderen
een wonder dat zich
voor mijn ogen ontspint
even laat ik me
afzinken naar de wereld
waarin hij zich nu bevindt
ik zie ons beiden staan
en zie dan van het niet
zo bijster bijzondere
ook dat wat hij nu nog
rekent tot de wonderen
we kijken kijken kijken
elkaar met grote ogen
van verwondering…
nachtwandeling (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.990 heldere sterren
verstillen kleine uren
tot verwondering
verwijzen mens en wereld
naar grenzeloze vrede…
kerstwens
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 3.028 avondlicht, gesproken of gezwegen
of zoiets als geluk
een manier van
reizen
of waar je vliegen kan
in winterwarmte
naar
verwondering…
Steeltje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 107 Wat een grote appel
zegt opa
het moet een taai steeltje
geweest zijn om zo een appel
te dragen
men is nooit te oud
om zich te verwonderen…
Wonderlijke mysteries
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 74 Hoe meer ik me verwonder,
hoe minder ik nog iets mis.…
Blijde spelletjes
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 385 Dan wordt elke ontmoeting
weer een lied van verwondering
in schoonheid en liefde.
Dit lied brengt je
naar je hart van
de blijde spelletjes
met zijn vele
bloeiende bloemen.…
VADERS KRIJTSTREPEN
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.206 Stel ik
in verwondering vast.…
Ondergedompeld in verwondering
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 379 Als mijn ogen
open blijven,
blijven ze gesloten
voor het wonderlijke leven
En als mijn ogen
voor even dicht zijn geweest
worden ze ondergedompeld
in de verwondering van het leven.…
Donnerwetter
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 219 Als ik woonachtig zou zijn in Keulen
Zou het mij niet verwonderen.
Als ik het af en toe.
In Keulen hoorde donderen.
Maar hoorde ik dat gedonder in Berlijn.
Dan zou ik best verwonderd zijn.…
Er dwars doorheen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 460 zomer
en alles wat keert,
de ruzies en de lieve woorden,
de orchidee en de mestvaalt,
de liefde en de haat, -
we zien en horen het,
we maken het mee,
maar dwars doorheen dit alles,
eronder en erboven,
ervan doordrongen en doordrenkt
het zachte suizen van eeuwigheid,
het grote waaien van de geest,
het helder licht van het mededogen,
de verwondering…
een doorschoten schaduw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 het was wel zo
dacht ik even
toen de hal
die ik betrad,
gerand door
schaduw en
zonlicht schreeuwend
door een vierkant venster,
mij overmeesterde
ik stapte
in een wereld
anders dan buiten
niet wetend wat ook
te verwachten
een stenen gebogen hemeldak
en plavuis
in Jugendstill
als grond
van een gevulde leegte
het stilteorgel…
een verbeelding
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 632 het is luisteren naar wat men niet kan horen
zelfs niet met wijd openstaande oren
ik kijk met mijn ogen en zie niet wat ik ervaar
het is de herkenning die ik van binnen bewaar
hoe schilder ik intiem ontwaken
het dansen van nevel over een meer
of het knisperen van gevallen bladeren
als ik ze met mijn voeten bezeer
waar ook nog het herfstfruit…
Levi
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.446 Als je zo bij me zit
en met me praat.
Niet met woorden,
maar met zelfgevormde klanken en gebaren,
streel ik je zachtjes door je blonde haren
en ik vraag me af.....
Wat er mooier is dan dit;
wat er buiten dit bestaat?
Wat ik liever zag of wilde horen,
dan jouw zelfgevormde klanken en gebaren;
dan mijn hand, die streelt
door de mooiste…
Poëet
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 258 Het pad waarover hij zijn stappen zet
ligt afgezonderd
ver van stemmen anders dan de zijne
eenzaamheid is metgezel lijkt het wel
voor al degenen die in eigen zwijgen
niets kunnen verstaan
maar hij ademt verwondering
wanneer een lelie - badend in de maan -
liefdevol het water kust
of het nijgend zware graan
vergoten tranen draagt
van…
uitstel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 ik vraag me af als leven
slechts tijdelijk is
waarom gonst het dan zo
in de bijenkast en krioelt het
in de mierenhoop
ik sta daarbij stil,
in verwondering…
Ongrijpbaar
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 615 Soms verschijnt het
Achter de mist
In een mensenmassa
Diep tussen kreupelhout
Tijdens de synchrone spreeuwenvlucht
Tussen een bloemenzee
Onder schilderslagen
Het
Bombardeert mijn brein
Met verwondering.…
Koninkrijksfeest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Iedere nacht ontvangen wij weer kracht
de nieuwe dag Uw schepping te bewonderen
de wonderen door geen mens bedacht
wij kunnen ons slechts in stilte verwonderen.
Stuur ons de liefde door Uw Geest
waardoor wij enkel op Uw steun vertrouwen
en nodig ons aan ons eind op Uw feest
waar wij in vast geloof op mogen bouwen.…
[ Dat is schaap Hans, ook ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Dat is schaap Hans, ook
Rita's man heet zo, heel gek --
is dat voor een mens!…
Warm Duinlijf
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 139 Rond lig je daar in de herfststilte
Bruin grijs in je volle rust
Schoonheid straal je uit
Jij slokt me op in je paardenpad
Koestert me in je beschutting
Je helmgras verwaait nauwelijks in de zeebries
Ik treed in je wijdsheid verlicht
Verwarmd openend naar je rondingen
Inademend je lucht
Jij laat je strelen door de lodige wolken
Opduikend…
Onder het vee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 318 Het werd zomer
En zonder het
Te willen zat ik
Onder de zwartbonte
Een van de twee
Die mijn ouders
Hadden op hun
Kleine boerderij
Melken moest ik
Leren - ook al wist
Ik niet waarom -
Aarzelend aanrakend
De geaderde warme speen
Waar als ik het goed deed
Warme melk uitkwam -
Angst voor 't grote beest
Overheerste de verwondering…
Een goed besluit
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 70 Ik sta aan de kant
s’morgens vroeg
de waterlelie moe
van haar dag die
is omgegaan heeft
besloten zich
te sluiten
dan gooi ik
doorzichtig
een kiezel
in het water
zodat de kringen
haar doen besluiten
voor mij weer
open te gaan…