214 resultaten.
Het morgenraam schuift
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.421 Het morgenraam schuift blauw en blinkend
rechthoekig door mijn dromen heen.
Splinters geluid doorboren mij
en blijven steken in mijn hoofd.
De klok slaat waarschuwend alarm
en dreigend rolt de kamer op mij aan.
Terwijl ik wankel op het slappe koord
waarlangs de slaap geschrokken vlucht,
vangen je armen mij beschermend op
en in hun warmte raak…
Op weg naar advent
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 807 Op weg naar advent
zie ik een weg, een waarheid
verzoeningsmoment…
Vrede
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 192 Na zwarte dagen, uren vol van pijn en
vragen, schijnt nu de zon zo vredig sterk.
't is winter en de dagen lengen, en plots
is er weer vrede met heel dit klein bestaan.
Waar ook die vrede plots vandaan, ik kan
alleen maar danken en vanbinnen juichen.
Ineens is iedereen gezegend, ook al zien
de mensen niet hoe ze zo stralen, hoe
ze vredig…
Momentum
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 190 Ik moet door
en mij verzoenen met de schelp die mij past.…
Zuivere Dialogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 388 Wanneer ik jou kwets,
beledig ik niemand.
Wanneer jij mij beledigt,
gebeurt er niets.
Ja, onze trommelvliezen trillen.
Wie ben ik om jou te kunnen oordelen?
Wie ben jij om te zeggen wie ik ben?
Wanneer we ons kunnen bevrijden
van dat eeuwig misverstand,
kan de dialoog beginnen.
Wil jij een dubbele espresso?
Nee, geef mij trappistenbier…
Feline
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 177 De kleuren die jij nalaat aan de horizon
is de herinnering aan onze verzoening
als mijn eerste handgeschreven pleidooi
met als titel de schoonheid van jouw naam.…
Alleen
netgedicht
3.0 met 88 stemmen 15.174 Bedroefd verteer ik lange nachten
tranen sluipen in mijn dromen
die mij niets dan stilte brachten
en in lange rijen komen
ik denk aan hoe gedachten
zich verzoenen in een baan
en in lange slierten wachten
om nog eens door mijn hoofd te gaan
Niets dan leegte en verlangen
niets geeft aan mijn pijn gehoor
slechts weemoedige gezangen
klinken…
Luchtkasteel (addendum)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 493 Laat ons als
volwassen mensen, groot zijn
in de daden die wij dagelijks
(moeten) verrichten
Laten wij klein zijn
in het grote en
daarentegen groots in het kleine
Laat ons communiceren
bovendien, minstens zo belangrijk
dus; respecteren
(Verzoening)…
Anna
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.089 Ze droomden van een kind dat kwam verzoenen
wat eeuwenlang al onverzoenlijk scheen.
Doordat zij aan haar hoop was trouw gebleven
– al vonden anderen dit ongerijmd –
werden de scherven van haar jong gebroken leven
in één ondeelbaar ogenblik gelijmd.…
De schittering op het water
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 501 De droefheid van de rouwenden,
het afscheid dat er nooit was,
de ruzie die toch niet gezocht werd,
de vriendschap verbroken of nooit gegroeid,
de weigering tot verzoening,
kinderen in pijn en onbegrepen,
waarom toch dit allemaal?…
dood?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 480 de architect had geen liefde getekend
had dus ook niet berekend
dat er wolken zullen komen
op zolder
wolken als gewichten
grijs grauwe waterketels
wie tilt ons om te wegen
wie voert ons door het blauw
wie waakt er voor het ogenblik
als ons afgestorven ik
beurtelings hatend
en zich verzoenend
steeds wakend en in dromen
nooit meer voorbij…
Incommunicatie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 248 Hoe jij luisterde
in jou geen
betuttelaar of
excommunicatie je
sprak over kruis
van verzoening
door het bloed
ik over solidair zijn
door navolging
op dezelfde reis
sloegen we
andere wegen in
vonden herkenning
in Zijn woorden
van horen zeggen
een zekerweter en
de twijfelaar
we sloegen bruggen
het voelde goed
door de bron
die…
verdoopt
gedicht
3.0 met 3 stemmen 1.615 .
--------------------------
uit: 'Verzoenen', 2014.…
verankeren
gedicht
3.0 met 1 stemmen 1.665 .
--------------------------
uit: 'Verzoenen', 2014.…
Ruzie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Deze stilte is geen gewone stilte, deze stilte
is een doodse stilte nu jij in een ander bed ligt
zou ik je een verzoenend ontbijtje moeten
brengen met een lepeltje liefde maar ik
doe het niet lig veel te lekker in mijn eigen
boze sopje gaar te koken eindelijk ruimte
waarom moet ik altijd de eerste zijn
hé, ik hoor je lopen, kom je…naar…
liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 211 Jaarringen overleven verlovingsringen
makkelijker dan bruggen,
die oevers moeten verzoenen.
De liefde…
Ze komt in vele vormen en wordt op rare manieren
bejubeld en verzegeld.
Maar wat is er nu mis met een gedicht?
Dat rijmt ook op dicht,
maar is veel minder gesloten
dan de dwaasheid van slot en grendel.…
Alles is daar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 194 Alles is daar maar we weten het niet:
de verzoening in het glimlachen naar elkaar,
de omhelzing in de mooie kaart,
de zwaluw in de lente.
Alles is daar maar we weten het niet:
de woorden van het gedicht in het hart van de dromer,
de belofte in het verlangen van het hart,
de zomer in het juichen van de lente.…
Zo jammer
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 164 Je ging ervan uit dat
Had wel verwacht
Wist niet wat
Dacht …
Was nooit jouw bedoeling
Voelde je er ook niet prettig bij
Wilde juist verzoening
Wou juist niet mij …
Zo jammer dat
Je een andere indruk wekt
Want écht schat
Heel veel respect
Slachtoffer van dit leven
Overkomt het je allemaal
Vooroordelen blijven aan je kleven
Een jammerlijk…
de kunst van repareren
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 102 toon de littekens
toon de sporen van de breuk
laat de wonden zien
verbind de barsten
bedek de wonden met goud
herstel de schoonheid
littekens van lood
heel ze met goud of zilver
heling van de breuk
sporen van wonden
dragen bij aan de schoonheid
verzoenen is mooi
met wat kapot is
de kunst van repareren
van al wat stuk is…
Jaren later
gedicht
3.0 met 116 stemmen 62.095 Zo zacht zijn je ogen
dat ze mij verzoenen
met je weggaan, sneller
en onverwachter dan je komst.
------------------------------
uit: 'Tegen de wind in', 19662.…
jij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.260 Op zoek naar redenen
voor wat er gebeurd is
probeer ik me te verzoenen
met het verleden
ook al is dat niet mogelijk.
Want jou moeten afgeven
is het ergste
wat me ooit is overkomen.
Ik zal jou
dan ook nooit vergeten.
Je blijft in mijn hart
voor eeuwig en altijd.…
In Communicatie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 241 Hoe jij luisterde
in jou geen
betuttelaar of
excommunicatie jij
sprak over kruis
van verzoening
door het bloed
ik over solidair zijn
in lijden en pijn
door navolging
op dezelfde reis
sloegen we
andere wegen in
vonden herkenning
in Zijn woorden
van horen zeggen
een zekerweter en
de twijfelaar
we sloegen bruggen…
Afloop
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 87 Hoeveel gebaren zullen er
ooit zijn gemaakt
die verzoening willen bewerken
en wat is er dan
van het merendeel overgebleven
dan verkeerd begrip?…
In Communicatie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 Hoe jij luisterde
in jou geen
betuttelaar of
excommunicatie jij
sprak over kruis
van verzoening
door het bloed
ik over solidair zijn
in lijden en pijn
door navolging
op dezelfde reis
sloegen we
andere wegen in
vonden herkenning
in Zijn woorden
van horen zeggen
een zekerweter en
de twijfelaar
we sloegen bruggen…
Placebo's
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 220 Het is gezond,
om jezelf te relativeren.
Het wordt lachwekkend,
om te leren overdrijven.
Het werkt ontspannend,
om angst op te wekken,
die je gisteren voelde.
Dezelfde angst te voelen,
terwijl je vrolijk bent.
We kunnen onszelf leren lachen,
wanneer we ons angstig voelen,
en in spiegels durven kijken,
totdat ons lachen ons nader,
dan…
impotent
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 779 maagdelijkheid beschrijven;
op innerlijke schoonheid
heb ik toch geen vat
vandaag raak ik je niet aan
wil turen naar jouw blanke vel
waar hoeken voor rondingen staan
en ik mijn pen als impotent voorstel
zo vindt de inkt niet zijn weg
het bevruchtend werk te doen
heden lijk ik van de leg
het beste is, dat ik mij
met de onthouding verzoen…
aan een lieve stem
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.942 Wij weten de verbloeming
De verzoening met onwetendheid
De weg is de bestemming
En het onder-weg de zaligheid
De woorden zijn geen taal
Die een vertaling is
De beleving een verhaal
Over wat de waarheid is
Een gesprek als een gedachte
Die één mens nooit heeft gedacht
De prikkeling het zachte
Leidlicht in
de nacht…
meiboomdansjes
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 270 een spel van kinderen
van de lente, ze zijn jong
of oud, het maakt niet uit
hun lint is toch het enige
dat wappert rond de boom
een nieuwe ongekende lente
een uitgesneeuwde menigte
en te verfijnen muziek
vormen beelden van vreugde
verwachting, zelfs verwondering
van noen tot middernacht
geselt verzoening de harten
van afgestorven wintergeesten…
Tussen avondrood en morgengroen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 449 de nacht wacht niet
kust slechts de randen
van het avondrood
om blozend aan
te vangen
langs die randen loop ik
de dag nog wat te rekken
tot onverbiddelijk het licht
tot schemering zal doven
kleuren verzoenen zich
met elkaar, rode klaprozen
verkleden zich in het zwart
en nestelen zich in het
grijsblauwe decor
ik zie de vergrijzing…
De blonde vlechtjes van mijn nichtje
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 217 De blonde vlechtjes van mijn nichtje
verzoenen me met dit bestaan;
ik kan nu simpel en eenvoudig
weer met een glimlach verder gaan:
Ik weet dat zij geluk zal kennen,
maar ook het lijden wordt haar deel.…