180 resultaten.
het lied der helden
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 544 waar witte anjers
zich langzaam sluiten
de merel zijn lied
als ode schenkt
aan het veld der doden
waar eens de helden
moegestreden
nu in rust
verzuchten in schaduw
van de ondergaande zon
als laatste groet
van weer één dag
waar het gekerm
van menige strijd
vergaat in het ruisen
der fluisterende wind…
herfstsonate in melancholie
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 689 herfst omklemd in zacht geween
o wrede dood, hoe kon je…
het laatste zomerlicht zo verdonkeren
sterven in argeloosheid
sluipend door het struikgewas
waarin schimmen zich terugtrekken
ik ook…
in verzuchting…
Vuile voeten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.072 en elke ochtend ontwaar ik haar
in de sluimer van een steeg
daar verzucht zij in armoedigheid
hoe zij neerwaarts zeeg
"och moedertje moedertje", fluister ik
"zo naakt op vuile voeten
geef deze strijd toch op
om uw lief Heertje te begroeten."
dan glinsteren haar ogen
richt zij zich moeizaam op
haar gekrijs verscheurt de stilte…
antimaterie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 310 Herinneringen
het voorbije leven
en daarvoor
ijl als hoge lucht
azuur en de vlucht
het stuwen
en het dragen
flinterdun
denkbeeld van bijna niets
sierlijke zwaan
boven
alle verdenking
van de wolken
en de bakstenen mens
de nek krommen
om de vergissing
het zware trekken
van verheven verzuchtingen
de mens is wel degelijk daar…
Rode draad
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 539 Na mijn dood zal je begrijpen
hoe het is om jong te zijn
dit besef zal langzaam rijpen
in kalenders van karmijn
ver voorbij de blauwe luchten
die ik voor jou achterlaat
hoor ik je in tijd verzuchten
dat het leven lijzig gaat
eer je toekomt aan beleven
van de dood als hoogverraad
is jouw wade al geweven
vanuit onze rode draad.…
Nu op dit moment
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 196 Ook al schijnt de zon vandaag
geen wolkje aan de lucht,
dan is het nog maar de vraag
of er niet iemand de dag verzucht.
Het is niet altijd wat het lijkt
misschien vriest het wel in harten,
al hebben jij en ik vlinders in de buik
er kampen mensen met smarten.…
XXX - het uitzicht - 1966
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 bar morgenlicht
een gevluchte slaaf schuilt
in de rietkraag
brug in de avondzon
naar nachtelijk duister
gaat rillend water
jc bloemkoolsoep
mijn computer neem het over
kok kom op jac -
terug naar de kust
op de horizon leit emmeloord
verzucht een toren
naar zonsopgang
kiepert de schaal van de maan
de zonsondergang…
een streling van woorden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.120 jouw stem in verlangen
oneindig zacht
alles blijft hangen
tolt om mij heen
een streling van woorden
geschreeuw uit het hart
fluisterende liefde
weergalmt in de nacht
en het duister breekt
verzucht in dromen
de stilte verloor
haar eigenheid
ontwaakt in mijn armen
koester haar zacht
de stem in verlangen
fluistert heel zacht…
'Spielerei"
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 87 Dichten
is vluchten
soms verzuchten
je hart luchten
je op iets
richten
weg van
dat wat is
of was
soms met
je hoofd
dan weer
met je hart
wit-zwart
of juist met
grijzen
jezelf,
de ander,
iemand, iets
de hemel
in prijzen.…
IX -lyceumtijd- 1958
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 157 bordewijk met bint
en literair taalgevoel
gestaafd met de sint
naar de vierde klas
mijn broertje gaat over
ik ga met hoornik
spijbelend van school
het feest der herkenning
met een bloemlezing
op het lyceum
verliefd op juffrouw wiewel
gouvernante frans
hoe schoon is god
gewassen en gemangeld
op de schoolbanken
zondag verzucht…
Beroering?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 Jouw vraag maakte
mij sprakeloos, een
geworpen steen,
beroering als een windvlaag
verzuchting in de struiken
ritselden traag door de
nerven van de bladeren
tintelingen onhoorbaar
slechts rillingen
in kloppende aderen
streek door merg en been
bracht reuring in het water,
stilte was ons allereerste woord
antwoorden komen later…
het laatste contact
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 152 Licht lichter en lichter
Dicht dichter en dichter
het luwen traag en trager
nog een paar laatste seconden
die eeuwigheid worden
de hersenen de uitval
elektronen die in de kern vallen
de waarnemingshorizon
eeuwig vallend
het massief zwart gat
de genade die pijnloze dood wordt
raakt nog aan de neuronen
het laatste contact met
de verzuchtingen…
Open eind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 287 De droom is een verzuchten
van steeds weer nieuwe doelen.
Geen tijd verschilt momenten
die weerloos verder gaan.
De feiten blijven onbekend
voor de hand liggen beelden.
We zijn slechts even mensen
en gaan dan op in eeuwigheid.…
Levensavond
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 264 Wie had ooit gedacht
dat ze op haar levensavond
ze was al in een verzorgingshuis
dat zij nog eens
zou verzuchten
die rot rollater
ik kan niet eens naar hem toe rennen
ze vond immers
nog een extra grote liefde
al was ze dan ook al tachtig
en hij er ver over heen
wie denkt dat zoiets
niet op waarheid
zal berusten
moet maar eens…
De Here zegene u
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 O Heer, verzuchtte ze, dat U mij stoorde
in mijn verlatenheid, ik ben niet meer alleen.
----------------------------------------------
Voor dit gedicht mocht ik op 5 oktober 2009
de zilveren veer ontvangen.…
Donder goden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 118 De dondergoden gaan tekeer,
mocht ook wel na het warme weer,
flitsende lichten verlichten de lucht
terwijl nu bijna iedereen verzucht:
eindelijk een beetje frisse lucht!…
Angst
netgedicht
2.0 met 154 stemmen 15.596 En de angst doet mij ontwaken
Zelfs het vuur voelt niet meer warm
Ik voel het verkrampen van mijn kaken
Ik voel het afgaan van het alarm
En de angst doet mij ontvluchten
Van het vuur, de boze gloed
Zal ik ooit kunnen verzuchten
Vind ik ooit weer eens de moed
En de angst doet mij verslappen
Dooft het vuur tot enkel rook
Ik ben bang, kan…
Leysin 1988
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 343 Onhoorbaar in lichtheid
zeskantig verzuchten.
Bij middagzon brekend,
tot water vervloeien,
de boomwortels lavend,
de kruinen doen groeien.
De droom van de stilte
in daden verwevend -
de mens: man en vrouw zijn -
als sneeuw in de bergen
heel schitterend leven.
Uit: Herworteld leven, 1990…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid dat men DAN verzucht:
Ik wilde dat het wat koeler was...…
Het einde van de avond.
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 3.431 Verzuchtte ik.…
De zomer is voorbij.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 568 Voor even zal de kou verdwijnen,
maar langzaam sluipt in haar bestaan
de winter haast onmerkbaar binnen,
knaagt de tijd zich ongestoord
verder in haar voort,
slaat gaten in haar zinnen
tot ze verzucht: "Ik ben zo moe".
Dan dekt de sneeuw haar toe.…
Zomerse tinten...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 308 Hemels blauwe lucht
stilte mag ontwaken
vanuit het hart
een blij verzucht.
Uit de verborgen cocon
ingetogen smart
vleugels zichtbaar
hernieuwde krachtbron.
Zonnestralen gloed
verwarmt elk wezen
een nieuwe start
ongekende invloed.
De vlinder pracht
grootse verandering
perfecte spiegel
subtiel bedacht.…
GEGEVEN HEERLIJKHEID
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 816 Mantasca saliber
stille vallei
verstoken van water
gapende kloven
adem je stof
in longen,
die smachten
overheersend
een rots
zuchtend
onder genadeloze zon
Nisolgar paflar
tintelende oase
kameleonachtig groen
vertedert
in hunkering
naar beroering,
die rimpeling
veroorzaakt
dorstlessende verzuchting
Malata tunka
gegeven heerlijkheid…
heldenlied
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.106 waar witte anjers
zich langzaam sluiten
de merel zijn lied
als ode schenkt
aan het veld der doden
waar eens de helden
moegestreden
nu in rust
verzuchten in schaduw
van de ondergaande zon
als laatste groet
van weer één dag
waar het gekerm
van menige strijd
vergaat in het ruisen
der fluisterende wind
en de merel ten top
het veld…
Wat is nou een gedicht
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 767 verandert door de tijden
Heb je je geest verouderd gelicht
Dan moet je tegenwoordig lijden
De aandacht voor de Groten aller tijden
Is danig in het poëtisch moeras weggegleden
Heb je de durf om oude technieken te belijden
Dan word je door veel moderne mensen gemeden
Ach, het is niet zo’n grote boodschap die ik breng
Maar menig traantje dat ik verzuchtend…
Hemelbed
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 898 Mijn hemelbed ontvouwde ik
getouwd tussen twee bomen
waarvan ene droeg mijn dromen
en de andere mijn vlucht
Soms wist ik niet in diepe slaap
hoe hoog ik was gekomen
en of ik met de vogels vloog
of stil hing in de lucht
De bomen klommen hoger
en ik klauterde bewogen
met ze mee zo naar de hemel
die ik zo lang had verzucht
Ik plukte hemelrozen…
Vervagende beelden
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 393 zij tuurde gisteren
naar het trieste grijze weer
de koude bleef stil in de lucht hangen
in voorwaartse vlucht
zij steunde op haar armen
verzucht door weemoedige gevoelens
zucht o zucht
ergens binnenin was zij weer kind
ziet zij zichzelf als klein meisje zitten
in vervagende beelden
over oud en nieuwjaar
ging zij terug in de tijd…
Ochtendoperette
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 959 Elke morgen nam hij steevast
na het laatste stukje brood
zijn valse tanden uit zijn mond
al waren het twee castagnetten
die hij klepperde voor haar
met scheve blik die werd ontbloot
tijdens zijn ochtendoperette
die hij spelend zo genoot
Maar zij verzuchtte elke morgen
liever was zij alvast dood
als hij weer over tafel klom
om een beschuitje…
Poetisch aids
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Levende poezie
zuurwrang vruchtloos ontoegankelijk
hoog glanzende culturele poepdoos
beschamend lijkenwaad
rechtstreeks uit diepe zielencultuur
vingerrijk verleden
verzuchtend het nodeloos weten
hoogmoedig steekspel
der gedrochten
de gouden spoelbak verblind
oogwaarschijnlijk
op dwarshout gericht
stinkend het riool indrijft
wetenschappelijk…
Wee, wee, wee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 603 Daar komt een wee
Als een golf op zee
Soms als een orkaan
Alleen op de oceaan
Hevige pijnen verzuchten
Je longen even luchten
Warme waterstromen
Weer een wee gaat komen
Respect en ontzag voor jou
Mijn lieve sterke vrouw
Na een verdoofde poos
Een hele weeënhoos
Uitgeperst, bevrijd en geboren
Is dan eindelijk te horen:
“Wèh, wèh,…