Leysin 1988
De sneeuw dekt de hardheid
der lijnen toe
naar 't blauw van de luchten.
Onhoorbaar in lichtheid
zeskantig verzuchten.
Bij middagzon brekend,
tot water vervloeien,
de boomwortels lavend,
de kruinen doen groeien.
De droom van de stilte
in daden verwevend -
de mens: man en vrouw zijn -
als sneeuw in de bergen
heel schitterend leven.
Uit: Herworteld leven, 1990
Geplaatst in de categorie: liefde