Netgedichten

netgedicht (nr. 73.908):

het laatste contact

Licht lichter en lichter
Dicht dichter en dichter
het luwen traag en trager
nog een paar laatste seconden
die eeuwigheid worden
de hersenen de uitval
elektronen die in de kern vallen
de waarnemingshorizon
eeuwig vallend
het massief zwart gat
de genade die pijnloze dood wordt
raakt nog aan de neuronen
het laatste contact met
de verzuchtingen van de geest

... E=mc² Hoe groter de massa hoe meer energie het vergt om tot de lichtsnelheid te komen. Hoe dichter bij de lichtsnelheid hoe groter de massa wordt. Hoe groter de massa wordt, hoe trager de tijd verstrijkt. Hoe groter de pijn of emotie hoe trager de tijd verstrijkt. Zoals een ster die in een zwart gat valt in een eeuwigheid uitgesmeerd wordt op de waarnemingshorizon, steeds meer energie krijgt en uiteindelijk het merendeel ontsnapt als plasma om geboorte te geven aan nieuwe sterren. Eens voorbij de waarnemingshorizon verdwijnt ook de alle informatie. Informatie kan niet meer terugkeren. Idem dito geldt dat voor de dood. Als men het hersencentrum voor religie stimuleert in het lab, kan men een aanwezigheid oproepen. Misschien is er ook een hersencentrum voor het omgaan met het sterven.
De geest heeft het vermogen heeft zichzelf te bedriegen. Het pijnlijke wordt nooit zo erg dat het onmenselijk ondraaglijk wordt. De hersenen hebben het vermogen zichzelf te bedriegen en de laatste seconden voor het licht uitgaat, de hersenen alle registers openen en een multiversum baren aan gunsten dit leven. (Dit laatste is speculatie van mijnentwege) Hoewel er soms gewag gemaakt wordt van een tunnel van licht bij de schijndood. En zo is voorlopig alles nog dogma, want er is nog niemand van de dood teruggekeerd.
Neuronen of zenuwcellen zijn verantwoordelijk voor ons denkvermogen ...

Schrijver: Emiel Warswater, 12 april 2021

Emiel.Warswater

outlook.be

Geplaatst in de categorie: lichaam

dood

pijn

bedrog

3.0 met 1 stemmen

152

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 13 april 2021; Dag Joseline. Dank je voor de lezing. Het is speculatie inderdaad, maar recente ontwikkelingen in de neurologie spreken van een grote plasticiteit van de hersenen, het vermogen van de hersenen om zich aan te passen aan fysiologische veranderingen. Het is in ieder geval veelbelovend. En inderdaad ga ik akkoord wat betreft de draagkracht van eenieder.

Naam:: J.Bakx
Datum:: 12 april 2021; Dag Emiel. Ik laat Einstein buiten beschouwing omdat ik daar onvoldoende van weet. Kom iets moois tegen in de eerste twee regels en in de laatste twee regels. In je toelichting schrijf je: het pijnlijke wordt nooit zo erg dat het onmenselijke ondraaglijk wordt. Daar ben ik minder zeker van. Ik denk dat de mens veel aankan maar er zijn grenzen aan en verschillen in de draagkracht van eenieder. We keep in touch!

Geef je reactie op deze inzending: