165 resultaten.
moederziel alleen
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 797 moederziel alleen
gedragen door de wind
wachtend op een steen
zit een eenzaam kind
dagen niets gegeten
van honger bijna dood
trachtend te vergeten
de smaak van brood
vluchtend voor 't geweld
van soldaten met geweren
zit hier nu deze held
langzaam weg te teren
Door God en mens verlaten
niemand die hem mist
zijn hulpgeroep mag niet…
tranen
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.021 zo ik mij afwend en niet verlaag
mijn tranen wellen ongevraagd
zilte verraders van intens verdriet
wilde voorkomen dat jij mij zo ziet
want koud berekend van geen weet
verwijt jij aanschouwelijk leed
verstik ik mij niet meer werend
stil vluchtend in mij zelf kerend
als de strijd gestreden en ik berust
verlaat jij mij verminkt bedrogen…
Ranzige kwartiermaker
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 750 Het is een warme dag
en geen plaats vrij op
mijn favoriet terras
Ik bel neefje Windy die
terrasgasten verrast met
zijn meurende geuren
Vuisten balt tegen zijn
zelf verzonnen bron
'een mest uitrijdende boer'
Hij waait het terras leeg
rent als de ‘onschuld’ met
vluchtende gasten mee
Dan zit deze egoist al op
z’n terras…
de andere wang kwam snel
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 751 de klap was onverwacht
echo's joegen
vluchtend door de nacht
ramen trilden
kinderen rilden
in hun slaap gewekt
nog niet gebekt
vlogen vogels van
hun nachtelijke stek
stilte eiste duidelijkheid
voor pijn die volgde
op geslagen zijn
de andere wang kwam snel
nu davert het geweld
van openlijke ruzie en de hel
maar met die hitte…
Verdriet
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.668 Mijn tranen zitten vast
Achter lange tralies
Verstopt achter de muren
Vluchtend voor de pijn
Mijn verdriet is weg
Niet meer goed te vinden
Verblind door stralend daglicht
Bang om vrij te zijn
Mijn lach is ver te zoeken
Als regen in een droogte
Niet bang om soms te neppen
Dus doet er ook niet toe
Leef onder grote bomen
Schuil ik voor…
Van dood hout
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 ik zag takken breken
wist ze van dood hout
vluchtend voor de wind
die ze jaren wiegde
in het groen als kind
nog weerspanden zij
al buitelend zijn kracht
caprioolden op de vlagen
maar grondden roemloos
tussen het gevallen blad
waar klein grut
zijn onzichtbare bestaan
krioelde in het donker van
de nacht en volle maan
om blad en takken…
witgatje
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 229 het schor ziet dor
slikplaten sudderen
na weer een vloed
zeekraal is scheutig
op overgangsplaatsen
paaltjes markeren de
grens, wit bescheten
bieden zij plaats aan
vluchtige bezoekers
zon zaait weer armoe
de bodem zal scheuren
onder vluchtend gekrijs
steltlopers priemen en
drillen de bodem leeg
tonen hun stuit, brutaal
is hun uitzicht…
Als de dood en gladiolen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 162 Geloof mij
op de zondagochtend
na een halve croissant
aan kruimels in mijn haar
zijn het jouw ogen
en handen, niet
en toch gelaakt
als een oor en ooggetuige
al vluchtend
gelijk met de dood
maar onafgemaakt
noem me niet meer
als laatste te lispelen
in mijn oor of gelijk
aan het afgelegen naspoor
van verdoolde kruimels
van…
Het water extra zout
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 103 Net als de houding
van de hooggeplaatsten,
is het water zo:
te zout,
blijven levens achter,
nooit gevonden,
nooit een plek om te gedenken,
nooit een leven
te mogen krijgen,
net als de houding van hen:
die denken te weten
te kunnen spelen met een leven,
zo zout,
net zo zout was: en is het water
waarin al die vluchtende levens…
Oorlogskans
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 73 haar naam
was Sanderina
ja
schonk haar
fiets aan
een vluchtende
Joodse man
hoera
bracht verzetskrantjes
rond met
haar oudste
kind slepend
in de
kinderwagen 40/45
mijn DNA
was werkend
als kindermeisje
Joods echtpaar
en enig
kind Maud
vader hiervan
sloot angstvallig
vlug de
overgordijnen dicht
vanwege het
kletteren…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
Rijk van liefde
netgedicht
3.0 met 44 stemmen 19.517 In het land van gedachten
Tussen het woekerkruid
Bloeit een stilverliefje
Zeldzaam naar verluidt
In de zee van dromen
Voorbij de onzinbaai
Zwemmen scholen zachtstrelen
En een enkele passiehaai
In de rivier van verwarring
Vluchtend voor een brand
Zwemt een eenzame verlangnek
Naar de overkant
In de melodie van gevoelens
Niet verkrijgbaar…
Adembenemend
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.442 We lopen 's ochtends vroeg
geruisloos door het bos
zien 'n glimp van 'n konijn,
hert en vos
en zélfs 'n vluchtend zwijn.
De opkomende zon
stuurt gouden stralen
door de bomenkruin
't bladerdek in herfst-tooi
van oranje tot roestbruin.
In de stilte hoor je
af en toe een krak
van een verdorde tak
en geurt de adem
van het bos.…
in slenterende voornemens
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 530 het donkert deze dagen
grijze nevels slingeren door de stad
langs de gevels sluipen mensen
ineen gedoken op weg naar het nieuwe jaar
vluchtend voor het
oude wat afgedaan is
barrevoets door de sneeuw
maar tintelend aangezet tot iets nieuws
in de fletse straatverlichting
worstelend in een drang
om iets goeds te doen
in slenterende voornemens…
Oktoberbos
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 867 jij , juist jij
vertelde het geheim
van de spin en haar web
van het espenblad
dat wachtte tot het langzaam
ochtend zou worden
of van de herfstwilg
kronkelend door zijn
verloren geboorterecht
jij, juist jij
die een warme golf opende
in mijn verward geloof
laat mijn ogen weer
verzanden in tranen
van vluchtende bomen
in ijzige…
Duikvlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 210 Vluchtend voor een zwaar geweten,
verlichtte ik kansloos de pijn.
Wat wogen mijn woorden toch licht.
Het waren pluimen van een gier
die schijnbaar krijsend van plezier
zijn geest in een duikvlucht ontwricht.
De waanzin gold als een despoot
die 't goede inruilde voor 't kwaad.…
De wortel van gespletenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 ik rol voorzichtig
het papyrus uit
breekbaar na zo lange tijd
letters fluisteren betekenis
vloeien rimpelend
ineen tot muren water
in de doorgang
trekken karavanen langs
vluchtend voor egyptes slang
het is hun laatste gang
na vele plagen
daagt het beloofde land
maar de wortel
van gespletenheid
raken zij niet meer kwijt
de vloek…
Verloren uren
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 225 Voor de geboorte van het morgenrood
zijn ze al onbereikbaar
de verloren uren
door dovemansoren verkwist
want luisterend naar fluisterstemmen
in lange gedachtennachten
die leiden naar het koude noorden
als rijen ganzen steeds vluchtend
om echte warmte te vermijden
verlangen naar onbevangen tijden
waarin emoties niet te diepgaand
de dagen…
Zonder noorden komt niemand thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 Zolang je nog maar weet
waar het noorden is
de weg omhoog
Vluchtend beland je
in het verhaal van een ander
weven zich draden over elkaar
vormend een grillig patroon
zoekend een nieuw bestaan
uit onverwerkt verleden
in het heden van
wie wegtrok met de noorderzon
ontladen door een hert
ontvouwend je a-vier
ontwapent zich
de hartstocht…
Meneer de president, wordt nou wakker!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 105 Idioterie, heeft nooit iemand geholpen
dat doet het nu evenmin
al die slachtoffers en vluchtende mensen
wat heeft het in vredesnaam voor zin?
Zorg niet dat men je gaat haten
dat kleine beetje mens wat -het nog niet doet
hou op met je te verlaten
op kogels, doden en land veroveren.
Stop de oorlog want er is er geen:
die winnaars kent!…
voor de dood of het leven
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 3.607 Voortgekomen uit jouw schoot,
zo zacht en zo geborgen
Als kind op diezelfde schoot,
luisterend naar je lieve stem
over Donald of Pietje Bell
Erin vluchtend voor de dood
of het leven of mijn angst
Altijd had jij ruimte in je over
voor mij waar ik veilig was
In jou kon ik krachten kweken
Door alle rollen die je speelde,
van Zwarte Piet…
Zo kort slechts zijn we hier
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 360 Zo kort slechts zijn we hier,
vluchtend voor angst en vragen,
voor duisternis en pijn, voor chaos en
vertwijfeling, voor zinloosheid,
dat delen we met allen.…
bij het breken van de bast
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 425 wij dekselse dwaze dichters
schrijven op basten van bomen
het gewin van hart en zin
vloeken op wat wij minnen
het zwerven diep van binnen
voor wat het vluchtend licht zo raakt
stellen wij ons onsterfelijk op
alsof naaktheid nooit heeft gestaakt
langs smalle wegen in galop
welk uur is het dat wij vrezen
als sluimerend de dageraad ontwaakt…
Verborgen angsten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 350 mijn dood die ter lande
werd geplecht toen ’t zwijgen
me verried en boze tongen
het lichaam wilden vierendelen
doch slechts in daad want
het gericht die mij van ’t leven
wou onthechten sprak geen vonnis
over mij als parvenu die het sterven
aanbad met orgieën en iconen
maar nu het vroeger mij bereikt
striemt de wind grote gaten
in mijn vluchtende…
Verdiepingen
gedicht
2.0 met 15 stemmen 4.557 En op de achtergrond een prettig
kwetterkoor van vogeltjes, de naklank
van een schot, midden in de roos (of kraakbeen
van een vluchtend dier), een juichend stadion
plus het voortdurend beuken van de golven
op de rotsen.…
Nooit meer alleen
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 871 Het gevoel als ik in jouw ogen kijk
is alsof ik in puur genot verdwijn
ik voel mij dan schathemelrijk
en wil voor altijd bij jou zijn
Het gevoel van grenzeloos vertrouwen
warmte, pure liefde en eerlijkheid
alsof wij samen onze wereld bouwen
vluchtend in zoveel zeeën van tijd
Ik ruik in zwoele dromen jouw geur
de passie dendert dwars door…
olifant
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 132 zoals mensen paadjes maken
nam ook de olifant de kortste weg
toen wild als varkens hij zag komen
op ivoren jacht een mensentroep
niets ontziend de massa vluchtend
met daarin kostbaar opgebaard
het porselein dat werd gespaard
plette hij de kast tot gruizelement
alsof hij zich excuseren wilde
nog trompetterde hij luid
voor beleefdheid…
Vluchten waar je bij bent
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 685 Totale controle over,
Hetgeen ik in me voel,
Zo ben ik een vluchtende rover,
Met een lamgeslagen doel...
Hopend dat ik het ooit verleer,
Ben ik moe tot op het bot,
Uitgeput soms val ik neer,
En ben gewoon kapot..…
Tijger
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.042 De schaduw lengt haar lange tong
likt gretig naar het vluchtend licht
dat voor het gulzig donker dicht
behoedzaam kruipt langs roversjong
Het duister dat haar lijn verdrong
haalt vloeiend uit naar `t evenwicht
dat gloeiend groen een glooien richt
op smaragd bestreken horizon
Een schim schicht schaduw als een speer
klauwt krassen nacht als…
Enigma
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.510 zenit zal dolen
een door zonnewind bevruchte cel
oertempel levenswel
toegang tot een andere tijd
vertragingssleutel
tot de eeuwigheid
Carnac, Stonehenge
mysterieuze, magische kracht
tellurische stroom
kruispunten in
een verdroomde droom
megalieten die
betoverd staan te zwijgen
voor eeuwig
misschien een krachtveld
om vluchtende…