3664 resultaten.
Déjà Vu
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Een fractie van seconde
door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind
ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid
in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten,
en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt.…
rara
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 176 door de ramen steekt het licht
de kop op
donder door de deuren heen
geen
geluid
boven iedereen uit
de slaap was te kort
net als dood gaan
niet meer maarr
nooit een teken en gebaar
de tijd lief
bedaar
nooit komen twee verhalen samen
amen o driedelig
?
het soort pret ogen door de kier van leven
heen kijken
geen dans is lila…
Vreemde dingen
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.104 Er was haar niks vreemd,
je kon
over alles met haar praten,
en toch
kreeg men langzaamaan
in de gaten,
dat ze vreemd werd.
Er was haar niks vreemd,
maar ze is nu
dermate vervreemd,
dat men
nergens meer
met haar over kan praten,
ondanks dat niets
haar vreemd was!…
liefdesgeficht nr. 2
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 294 vreemd
toen ik laatst je graf bezocht
om je foto los te wrikken,
bleek daar een struik te staan.
ik sloeg bleek uit toen ik vernam
dat je was weggegaan om mij te zoeken.
ik ben dus rap naar huis gegaan
en zit nu ontdaan op je te wachten.
overdag schrijf ik wacht,
maar het zijn die nachten ...…
[ Doe het maar uit angst ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 23 Doe het maar uit angst:
verwelkom vreemdelingen –
in je eigen huis.…
Het Beloofde Land
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 35 Niet in een getto, woestenij of krottenstad
geboren zijn is een feit, geen gunst:
niemand hoeft mij te vermanen
omdat ik niet zelf de akker ontgon
de wegen niet plaveide en fruit eet
van bomen die ik niet heb geplant
Wel in een getto woestenij of krottenstad
geboren zijn is een feit, geen schuld:
niemand hoeft mij te vermanen
omdat ik…
Vreemd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 165 Ze kijken naar me
ze denken daar is iets mis
ja dat gezicht en die houding
is zo anders als ik me niet vergis
Nog maar even kijken
want het is toch vreemd zoals het gaat
die ogen prikken in mijn rug
als ik de omgeving verlaat
Mij bekruipt het gevoel
dat mensen het niet begrijpen
zou ze dronken zijn
toch maar ontwijken
Voor de buitenwereld…
[ Een vreemdeling kwam ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Een vreemdeling kwam
voorbij: wij keken, hij ging –
waar wij niet durven.…
Volle maan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 huilen naar de volle maan
als wolven in het bos
het gemoed raakt in de war
door haar zachte glans
tel tot tien als je wat zegt
maan maakt vreemd loslippig
stap niet in een heksenkring
zij zal je ontvoeren
sprookjes worden waar
in een volle maannacht
.…
Schemerige kamers
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Ik loop door het dorp
De zon schijnt, de wind waait
een beetje door mijn haren
De luiken zijn gesloten
met kieren dun als naalden
met lange smalle ogen
Mijn schaduw valt nergens
binnen, er zijn er geen
in de schemerige kamers
waar het licht grauw
verdoezelt wat er gaande is
en wat de consequenties zijn
van ieders doen en laten
De…
Vreemde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 75 Maar hee vreemde, ik weet dat ik je ken
zelfs met mijn ogen dicht.
zal ik je uit duizenden herkennen
puur omdat jij mijn pad verlicht…
het hete geel glooit afgrond
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.254 het hete geel
glooit afgrond
oplichtend in het zwart
schemer drukt
de warmte dieper
eenzaam in het hart
tast met vingers
naar het duister
blinder dan de nacht
pakt en zal niet
kijken omdat zonlicht
nooit de avond wacht
morgen bloeit
het rotten in het
sterven van vandaag
laat de uren
gaan, lange dagen
doden langzaamaan…
DE ZWANE
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.745 En kalm in hare avondlust
bij 't zoet gesching* der mane
ligt langzaam drijvend op het meer
de dromerige Zwane.
De dichterlijke vogel mint
het maagdelijke water,
en baadt wellustig, spiegelt, drinkt,
aanhoort het lief geklater.…
zwaan
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 588 een stijgende zwaan
naar witte hemelwolken
het water rimpelt…
Zwaan
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.101 Een zwaan drijft mij voorbij
zo’n grote witte, trotse zwaan.
Langzaam zweeft zij over het water
richting de horizon waar de stralen
van de zon in de diepte verdwijnen.
Eenden kijken trots de zwaan na
“het is er één van ons,” zie je ze denken.
We kropen dezelfde dag uit het ei
dat schept een band, een drijvende band.…
Zwaan
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 592 Hoe zij krakend omhoog opnieuw
de zwaartekracht overwon
oploste in het diffuse licht
van de opgaande zon
een offer van aarde en water
aan de wolken en de lucht
een beeld van een plek
die wiegend achterbleef
Waarheen zij gaat, op zoek naar wie
naar wat zin geeft aan bestaan
gedempt in oren met watten gevuld
en het kloppen van het hart…
zwanen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 242 drijvend spiegelbeeld
hooghartige sierlijkheid
slechts oog voor elkaar
als beiden de mooiste zijn
waar moet je anders kijken…
Zwaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 568 bij het meer
die ene keer
een zwaan dobberde kalm
het water zo glad als een spiegel
de volle maan scheen
de wolken versluierden de maan
de wereld was stilletjes aan het vergaan
maar die zwaan
die blijft eeuwig
in mijn herinnering
bestaan…
De zwaan
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 125 En dromerig zie ik haar gaan,
Deze schone, zelfbewuste witte zwaan.…
als zwanen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 307 je ogen dansen
wimpers
op en neer
ik klap met tranen
reik mijn nek
en meer…
ZWAAN
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 194 Daarin varend als een zwaan
trek ik achter me een baan
waarin rustige gedachten
met een trage golfslag wiegelen.
Zo stil zal ik altijd drijven
over gladde, effen grachten.
Het onwezenlijke gaan
door die spiegel doet me aan
als een droom, die vele nachten
me bezocht, maar nooit wou blijven.…
DE ZWAAN
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 174 De zwaan
Zachtjes dobberend over het meer,
wit en halsreikend.
Opvallend tussen het groen
van het riet.
Ondergaande zon in de schemering.
Een rustig geheel.
Een stilleven
in deze wondere wereld gegeven.…
De Zwaan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 253 Een kind loopt langs de waterkant
verzonken in gedachten
terwijl ze naar de zwanen kijkt
wat staat haar ooit te wachten?
De eendjes vechten om het brood
ze werpt ze nog wat toe
zouden eendjes zwanen worden
en zouden ze weten hoe?…
als zwanen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 118 je ogen dansen
wimpers
op en neer
ik klap met tranen
reik mijn nek
en meer…
zwaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 in duister de ringvaart
gracieus en schoon
ligt de kop gevouwen
op wit en rein het lijf
majestueus de zwaan
als is zij dromend
haar charme lonkend
lokt zij mij te komen
tot rond de ogen zwart
gelijk in pilotenbril gezet
dominant haar ogen vuren
afstand of ik vlieg je aan
zwijgend dreigend talend
zelfbewust zo verdedigt zij
als een…
de zwanen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 de zwanen
de trieste zwanen
vissen in rimpelingen
van grijs water
rank en licht
buigen ze
het verdriet
de grote zijden
vleugels ruisen
als een weerslag
van wat was
voorgoed
geborgen
in het water
evenwijdig de
stille zwaarden
onbeweegbaar
zonder gewicht
toch voornaam
peilloos roerend
en wiegen op
de donkere spiegel
zo…
De zwaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 Sierlijk glijdt de zwaan
op het rimpelloze meer
zo ontroerend mooi…
DE LIBELLEN
gedicht
3.0 met 6 stemmen 7.580 Waar de zwaan zwemt met vier jongen
over het kleine kratermeer Monticchio
zweven de blauwe libellen Calopterix Virgo.
Waar de vader zwaan de jongen bedreigt
die aan komt rennen om te vissen
vliegen rusteloos de blauwe libellen.…
spiegel met zwaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 122 de zwaan verdrinkt in de spiegel
ontastbaar dunnetjes ook
als het verstand aan verzuchting
ontbreekt het vluchtig broodloos
wordt puur uit het manco zijn
het mankeren van enig gewicht
breekt de zwaan open in de lucht
amper nog een lijn kortstondig
op het water getrokken…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 455 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…