Alle inzendingen over vreemd gevoel veel b

Ik loop door het dorp De zon schijnt, de wind waait een beetje door mijn haren De luiken zijn gesloten met kieren dun als naalden met lange smalle ogen Mijn schaduw valt nergens binnen, er zijn er geen in de schemerige kamers waar het licht grauw verdoezelt wat er gaande is en wat de consequenties zijn van ieders doen en laten De…

Maar hee vreemde, ik weet dat ik je ken zelfs met mijn ogen dicht. zal ik je uit duizenden herkennen puur omdat jij mijn pad verlicht…

het hete geel glooit afgrond oplichtend in het zwart schemer drukt de warmte dieper eenzaam in het hart tast met vingers naar het duister blinder dan de nacht pakt en zal niet kijken omdat zonlicht nooit de avond wacht morgen bloeit het rotten in het sterven van vandaag laat de uren gaan, lange dagen doden langzaamaan…

Men moet de mooie dingen mooi laten zij heeft een vriend, ik ben getrouwd men moet de mooie dingen mooi laten voor een avontuur ben ik te oud Dat neemt niet weg dat ik haar erg leuk vind 's morgens aan de koffie is zij mijn zonnetje ze heeft een rok met buidelzak daar zou ik graag in willen zitten Zij scoort nauwgezet rattenagressies ik…

De b is kil, dik en onverschillig, ik moet denken aan een bepaald soort regen uit een bepaald soort grijze en laaghangende hemel en aan kleine, mismaakte engelen en een tot stikkens toe benauwde god op een ijzeren hobbelpaard, maar ik wil niet denken, ik wil weten, ik wil weten hoe ik mij omdraai…

Licht toegeknepen ogen volle zon op kalme zee wil vechtlust vol vermogen Kom maar op en ga maar mee Ik zie dat je weet waar we heengaan Ik weet dat je ziet waarvandaan…

"Bliksems" brulde Baby in de babbelbox: "De brede vloerplanken zijn van beukenhout, daar ben ik niet blij mee." Boven de blauwe box braadde buurvrouw bijna een biljoen betonnen bakvisjes, die met hun blotebillengezichtjes bij iedereen blijdschap op het gezicht brachten.…

aan b omdat zij meekijkt niets is zoals het lijkt geen blik zo rijk zo diep en lang zo slim maar o zo bang jij begrijpt het blake enzo pope en dood steeg en het rood de zon en jeugd mijn lichaam en ziel staan bloot maar nooit meer jong zoals het ooit was nooit meer terug jij en ik kijken soms even om…

Er was iets... in de lucht, de wind en het verwaaien, van al dat belangrijk scheen. Ik kon goed loslaten. Er was iets, in de wolken die voorbij dreven... verweven met mijn ziel! Er was ook iets, in het leiding ontvangen en nemen. Er was iets, met de zon, het Licht rondom bomen, het leven en de dood. En er was altijd iets: met vlinders!…

Gedachteloze woorden raken dieper dan doordachte, weloverwogene, ze snijden door het zachte web dat onzichtbaar de vertrouwde dingen bindt. Vastknopen kan dan niet. Geen goed woord dat ik vind. Ik voel me dwaas - en even dwaas is alles weer terecht als je gedachteloos 'dag liefje' zegt. --------------------------- uit: ' Tirade', nr. 200…

Ogen schijnbaar onbewogen plengt mijn lichaam bij iedere stap en iedere noot een druppel En laaft daarmee telkens volstrekt ademloos de bodem van mijn verlangen Onder dit muzieklandschap lijken alle bomen en elke steen daar voor de eeuwigheid Ooit hoop ik jou alhier te vinden op Fellini's strand voor een laatste ronde en een…

Vreemde dag ik bloos en geef een lach naar een mooie dame stop even mijn adem kijk naar de lucht en hoor dat ze zucht ik droom dat ze me mag het is een vreemde dag ik drijf verder in mijn droom drijvend zonder schroom een welkomend gevoel zou ze weten wie ik bedoel kan ze het zien in de lucht proevend van die zucht kijkend naar het licht…

Om van A naar B Te komen is voor Een slak nog geen Vanzelfsprekendheid, Want er zijn onderweg Onnoemelijk veel Hindernissen die met Het tempo van een slak Genomen moeten worden, Tegen de tijd dat ik In B ben aangekomen is, Als ik om me heen kijk, De halve wereld verwoest, Een bevolkingsgroep uitgeroeid - Het enige dat…

Andere stad, vreemd bed De slaap wil maar niet komen Laat. En bedenk me net waarvan ik wil gaan dromen Ik ga dromen van je kussen Fijn gevoel, zo heerlijk zacht En bedenk me ondertussen Had ik het nu maar meegebracht…

Zwemmen in een modderpoel, is en blijft een vreemd gevoel Bevredigend is het niet. Het is alleen rommel wat je ziet. Zal het ooit een inhoud krijgen? Of moet ik maar gewoon zwijgen? ©Schrijfster: Anja Maria Vogel-Vereijken 2007…

boterhammen met kaas en worst salami en wat fruit en volle melk als ik het zo uitvoerig opschrijf heb ik toch een vreemd gevoel dat het schering en inslag is hongersnood ver van mijn bed…

Spelend met taal bouw ik aan mijn gevoel dan maak ik een wereld die ik het beste ken Wil iemand bij me stilstaan dan voel ik me een kind dat buiten spelen mag nog even zonder tijd Is het dan vreemd dat ik dit gedicht zie als een cadeau voor jou en mij gemaakt?…

samen beklimmen zij het toneel d'een met woordenstrijd d'ander met gevoelige snaren dan gebeuren er vreemde zaken zonder dat zij elkaar verstaan verklanken zij ieder vanuit eigen hoek de emotie van het leven en reken maar dat zij het publiek en elkaar iets geven.…

Ik ben geen mens die drukte wenst toch wil ik wel wat geluid op dit soort vreemde dagen. Ik voel de angst en vrees omdat je het gewoonweg niet weet. Het gevoel is in verwarring een mix van vreugde met het gevoel dat het niet klikt.…

Ik zal ze blijven zien hun geur en tint om zelf te overleven, gebeiteld in de gewonnen strijd van licht uit de greep van ongetelde uren. Vragend zout in wonden die verzuren, groeven geaderd door de tijd in nasleep van het verlangen om de afkomst te bewijzen. Gekaderd in gedroomde miniaturen, ondergedompeld in talent en vaardigheid…

de hoofdletter B van Beren Bokken Bevers Bloemen Blauw en Bont geeft body aan kleine Boomklevers op rug of buik gelegd ziet menigeen terstond Borsten Billen dikke kont zo mooi wellustig afgerond nee echt de B hangt en zit er niet mee het maakt hem niet veel uit wat men in hem zoals gezegd ook ziet hij vindt alles okay…

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

Volgens mijnheer B. werd hij in de Dagmarkt 's-Gravenhage, Fahrenheitstraat, jaren geleden bevangen door de kou van een diepvrieshaan die hij onder zijn hoed had gedaan Op weg naar buiten sloeg het noodlot toe mijnheer B. viel flauw en de diepvrieshaan deed een laatste ultieme poging te ontsnappen aan zijn vreselijk lot Vanonder de hoed…

Zie 't snelsonnet van Bart Adjudant - ook wel B - "Lichte Gedichtendag twintig twintig twee" Ik groet u edel, Ivo, Frank en B Dat van uw vederlichte dichterszang De wijs niet moge raken in 't gedrang Van kwinkslag, lof der zotheid, lach en wee Ik groet u edel, Ivo, Frank en Bart Lag Middelburg maar in het Groene Hart...…

. ---- ALMELO - Het Openbaar Ministerie (OM) heeft woensdag bij de rechtbank in Almelo nog eens zes jaar celstraf geëist tegen de voortvluchtige Saban B. wegens betrokkenheid bij een steekpartij en twee gevallen van vrouwenhandel.…

Vijftien waren wij, ergens, daar in B een boom waarin gekerfd onze namen. Nooit uitgesproken toen, niet gezegd ik hou van je. Als jij tussendoor wel eens kwam in B was er altijd dat mystieke, een lachend kijken in elkaar, wij liepen onhandig gelukkig te zijn.…

het Slavernijmonument waarmee de dichter meteen stilvalt tot de geest hem weer verlicht zoals met B in het Oosterpark…

er waren eens twee tuinkabouters zij hadden malkander zo lief ze droomden van bloemen en bijtjes foei, zij had een rode muts bah, hij had een blauwe wat je zegt, foute boel hij woonde in 2 B, zij in not 2 B twee buurten met haat en doodslag waar velen gingen "scherven" Gnomeo & Juliet zochten asiel in het land van de paarse mutsen…