Alle inzendingen over vrij en ontrouw

Oh vrij zo vergankelijk, even bij het ochtendwaken. Vluchtig ijl je voorbij in het samen zijn, in wij! Och vrijheid dans nog even vrij nog zo heel even met mij!…

wat moet ik nou zo met jou jij denkt veel aan mij jij bent niet vrij hoe gaat dit verder kan jij je redden?…

Een zware last van mijn schouders, ontzettend blij Heftige periode doorsparteld, weer helemaal vrij. Nooit werd me een rozentuin beloofd, daarom niet getreurd Slim en dapper mijn conclusies getrokken uit wat is gebeurd. Ik bedank voor een saai, eentonig stilstaand beekje Levend op automatische piloot moet plantaarig voelen, weet je?…

je hebt een sterke drang naar vrijheid - dat te doen wat je verkiest - elke dag weer nieuw ontdekken zodat je morgen niet verliest je wenst vandaag te leven want gisteren moet soms worden schoongeveegd misschien is daarna morgen een dag die ooit eens minder weegt je krijgt als die dag van morgen samenkomt met de vrijheidswens van heden…

Een paar weken vrij, voor alle hard werkende mensen Een paar weken nergens aan denken, alleen aan pret Een paar weken luieren zijn de meest gehoorde wensen Een paar weken, van de baas een lang verlet Een paar weken niet werken, geen heilig moeten Een paar weken geen wekker, geen pakje brood Een paar weken geen gesappel geen tussendoortje Een…

Turend naar de vloedlijn zie ik brede golven voor eeuwig op dit land kapot slaan en de frisse wind ongrijpbaar licht als lucht door de haren gaan In de verte aan de oneindige horizon ver verwijderd van het achterland snellen schepen als stippen, met vlag en wimpel en in hun kielzog slechts een traag spoor, naar een overkant…

Vrij zijn de vogels zo begrensd is de mens, maar niet in fantasie…

Daar, waar we dachten meer dan onsterfelijk te zijn, daar, waar we wisten er altijd voor elkaar te zijn, daar, waar we zeker wisten, wij worden bij elkaar 300 jaar, oké, een beetje overdreven we wel, daar, waar we een stilzwijgende afspraak maakten, moet jij nu verzaken, daar waar ik boos was, verbolgen en nog heel wat gevoelens…

Niets is sterker dan het gevoel van vrijheid.…

Hij danst en zingt en fluit het leven vrolijk tegemoet In regen hagel zonneschijn, zijn weer is altijd goed Geen hoe en wat of wie dan ook strooit in zijn eten roet Hij leeft zijn dagen opgewekt met zwier en licht van voet Aan arbeid heeft hij niet slechts één, maar menig broertje dood Hij rotzooit hier en daar wat aan en komt zo aan zijn brood…

De neus in vergeelde levensscripts, controle van boekenkaften vaak door anderen geschreven, scenario’s die misschien nooit echt hebben bestaan, ingekleurd door een onvervalst gevoel, niet gewaardeerd door de kleuren in hun onsterfelijke dynamiek waarin alle tinten inkt nog slecht willen drogen, verdriet en hoop als het wordt gedoogd…

En nu is het genoeg geweest Hier eenzaam in de kast Waar ’t leven mij niet past En de leugen niet geneest De vinger op de zere plek Is anders zijn dan anderen Maar zonder dat mijn ziel vertrekt Zal mij dat nooit veranderen Ik kom eruit, een trotse zoon En veeg voorgoed mijn waarheid schoon…

Je bent maar op één plaats vrij dat is in uw eigen hart. Het wordt dan nog gekwetst door emoties en pijn. Je moet daar ook van bevrijd worden Maar je hebt nog uw geest Die nooit vrij zal zijn, want we lopen te piekeren Altijd opnieuw, voor onbenulligheden. Laat de toekomst vrijheid schenken.…

het vrij zijn…

Vrij als een vogel, over het water. Ik ben geen stille, maar een prater. Ik wil hier niet zijn, ik wil het verlaten. Laat me gaan, vrij over de straten…

ze zou vrij willen zijn als een vogel in de lucht haar problemen willen bekijken in vogelvlucht ze zou niet meer gevangen willen zijn in haar gedachten niet meer alles willen doen wat ze van haar verwachten ze zou zichzelf willen leren tevreden te zijn met alles wat er is niet meer te verlangen naar datgene wat ze mist ze zou…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…

Hij pelt neerlands taal schift fel geel van wit draagt een hoed van vilt waar geen vorm in zit snijdt scherpe bochten in kromme zinnen weet altijd puntig aandacht te winnen eenzaam aan de top hekelt hij ontrouw nekt met grove streken ieder nieuw gebouw maar alles buiten kijf was hij geen alfa betje dan vast een lekker wijf…

Vrijheid Betekent Niets Vrij zijn Betekent al Helemaal niets Alleen wat Je er mee Doet Telt Idee tijdens de avonddienst in de Open Hof in Groningen ontsproten aan het filosofisch ingestelde brein van een van de bezoekers van de dagopvang.…

Ik ben vrij Ik vrij met Ben Mijn vrouw vroeg Waarom vrij jij met hem en niet met mij? Toen ik zei Met hem voel ik mij vrij En kan ik zijn Man zijn Want vrij is dat ik ben Ben vroeg aan mij Waarom vrij jij niet met haar?…

Een vogel zie ik landen in de tuin. Of zou het dalen zijn? Hij doet dat omdat hij bij ons wil leren. Wat wij met vallen en opstaan doen. Zijn en onze natuur verkennen. Daarna vervolgt hij gewoon zijn weg. Zijn natuurlijke vrijheid tegemoet. Op weg naar alle openheid. Of zou dat stijgen zijn?…

Boze woorden galmen nog na Jij zwijgt in een onredelijke stilte Jij geniet in een zichtbaar zwelgen Deze ruzie over ontrouw Ik stik in een ongelofelijk verdriet Ik walg in een zichtbare afgunst Stilte in moordend zwijgen Jij kust in een genadeloze affaire Jij lacht in een zichtbaar genot Boze woorden zijn gezegd Ik ween in een…

o ja, zij liep over het ruwe zij proefde het bittere kruid de aarde sprak geen woord van welkom een relatie was een branden niet van verlangen maar dat van het vuur der ontrouw de aarde sprak geen woord zonnekind, je zoekt op plaatsen waar geen liefde is, geen paleis jouw noden zijn van kristal pure liefde, het hogere al richt je liefdespijlen…

Ik, die de sagen over diens ontrouw in de schaduw voorlas... Zorgeloos? Vandaag sabbel je opnieuw op die grasspriet, onderbreekt je blote voet weer steeds de lectuur, laat ik je haast hoorbaar zeggen: -Voorzichtig! Ja, zo is het goed.…

Een oog, een mond van het gewone ontsteld; de vrije expressie, een uiting zonder geweld. Het bulderen uit buiken ontluistert het gezag. De echo van de lach schalt over de wereld. Geen plaats ter wereld ontrouw aan zijn gezag. Een clown, een marionet in een wereld van geweld. een mens in de massa die het ons anders verteld.…

totaal gespleten immense pijn ik was vergeten wat het is om alleen te zijn koude nacht van binnen leeg niemand wacht groot gemis en jij die zweeg woorden stil mijn hart verscheurd ijzig kil vol droefenis na wat is gebeurd jij bleef maar liegen was steeds ontrouw opnieuw bedriegen ontsteltenis en geen berouw verloren dromen…

van jouw zondvloed is voor mij onpeilbaar, de stroom te sterk en het moment triggert de tijd ver voorbij onze afstand we liepen in lege ruimtes ontvreemdden de zwaartekracht vermenigvuldigden onze handen en kaatsten de dagen erna terug in het boeket dat verloren in het veld vormloos van de dood werd verlost god was eentonig god was ontrouw…

Rood verleidelijk was ooit de liefde die nimmer verzadigde, maar ooit verslond; het hart dat spoedig huwde, maar ontrouw werd aan wat het ooit bond. Met rode ogen van het tranen drogen om het bedrog na het bezonken rood, breekt de ketting zich in losse kralen van bloedrood, bloedeloos tot lijkbleek dood.…

Op haar na getemd zie ik in jou een wild beest dat ik wil nemen.…

Rijd ik nu alleen, met het noodweer aan de kant licht jij in me op.…