Alle inzendingen over vuur OR zwaard OR draken

Enkel de gek wijkt niet voor zijn venijn De tong die zich in steekvlammen vertakt En toch heeft hij gelijk Want als je een naald door zijn schubben prikt Lost hij als een plastic pop Tot er van dat belachelijk lijf Van klauw tot getande kam Niets rest dan een prop…

een slang met arendsklauwen komt uit de tuin gekropen vette klissen in zijn nek ik hang te hijgen in de touwen een gevorkte tong kietelt mijn hielen vleermuisvleugels vouwen open als een waaier van vliezen ik sta maar wat te stuntelen wil met fladderende armen weglopen net binnen jouw bereik vind je het wijwatervat druppels sissen…

dollende draken spelen met mijn gedachten hun tongen vurig gespleten likkend in de verholen hoeken van mijn brein zo zonnig zoenend bloembladeren verstrooiend richten ze hun spleetogen op de diepten van mijn ziel daar waar ze willen zijn pianonoten gezang klinkt daar niet bekeken wil ik worden driftig speel ik door hun hete adem strijkt…

Heeft neer gevleid Ontwaar ik een lange Houten trap die naar De diepte leidt - Mateloze diepte Die misschien wel De dood kan zijn, Of anders een nieuw Leven na mijn Vorige, dat zojuist Is afgelopen - Voorzichtig daal ik De ladder af waar ik Na een tijd die Oneindig lijkt te duren Gezelschap krijg van Een grote vurige draak…

IJzig snijden de jaren Van zoeken naar oevers Van het voortschrijden De splijtende handen Krassen in snedes In vlakken van toen Op golven gedragen Door niemand aanschouwd Blaast hij zijn adem Zijn lokroep weerklinkt Galmt in de nacht Nimue! Nimue!…

IJzig snijden de jaren Van zoeken naar oevers Van het voortschrijden De splijtende handen Krassen in snedes In vlakken van toen Op golven gedragen Door niemand aanschouwd Blaast hij zijn adem Zijn lokroep weerklinkt Galmt in de nacht Nimue! Nimue!…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Geen Phoenix, geen Draken waren rond, - vuur spuwend Of ‘t juist ontstegen- In de groeiende duisternis van je wezen. De vleugels die kriebelen tegen de wanden Van je bolle buik Zijn van vroege vlinders die de zomer brengen In de lente van je leven.…

Ik ben de buigende boom de nachtkijker die aan haar voeten ligt terwijl ze met haar zwaard een vuur van ongebonden passie spreekt. Het bloed stijgt en de hemel zwijgt waarlangs de vogels ijlen in het verre licht.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

ik wacht ze op langzaam kruipen ze langs de muren omhoog slangen als draken die kronkelen en sissen met giftige tong mijn hart bonkt iedere nacht weer weet ik dat ze komen ik tem ze met woorden voer ze een verhaaltje ik vecht met de draak mijn ogen worden zwaar in het ochtendlicht slangen-draken gekooid op de muur ik laat ze…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Samen lagen we ver achterover in onze stoelen, kijkend naar de lucht, naast me zegt de kleine, kijk: daar is de wolk een draak met fantasie kom je een eind. Kijk zeg ik, als de zon even weg is kijkend naar boven, daar zie ik een hond nee joh, Oma da's mijn draak van zonet.…

Ik wil mij niet herinneren wanneer het zwaard me treft en ik onthoofd in het licht verdwaal * zoals het vuur me bestrijkt als de sterren naar me staren en ik onnoemelijk nog veel lijd van die voorbije jaren kan ik pas loslaten als het duister me omringt en schaduwen één zijn met mijn gedachten ?…

het vlammend zwaard staat roestend naast de open haard het vuur van sagen en legenden is gedoofd door de dagelijkse tv-ellende de namaakheroïek van de massa media verkent in plastic zijn gebied verdwenen zijn de heksen op de waag sprookjes spelen niet de baas het schermpje regisseert jouw leven want jij bestaat alleen als je…

Iets besluipt me, Een gevleugelde draak die grolt in de schemer. Geritsel in het riet de lage maan die in een muil straalt. Het verbaast me hoe ik gezapig naar de dampende tong staar, hoe mijn spotlach verdubbelt. Onberoerd door zijn afzichtelijk tumult. Hij blaast vuurtongen naar de diepte slijk glanst aan de schubben.…

dwars door lucht verlangen mensen kijken blauw ontvangen licht verdragen en de ogen zwijgen stil vaarwel……

Tussen de tegels Groeit een zondaar Die abuis en veel te rap Met doek en sjaal tot groen groeit En groter dan een reuzenstap Met vuist en hand op tafel slaat, Zo geeft hij toch zijn hand. Getrokken uit noodzaak Ligt nu een drakentand. Die met plezier de kegels raakt, Van dit benepen land.…

nu alle nachten in bombast alsmaar je slaap belagen herken je ze van toen de monsterlijke draken…

Zwaard van dood en verderf Tevens van roem en eer... Nu geheel verlaten, op de plek wat slagveld was Vele mensen afgeslacht, door het zwaard.. Ver van huis, mensenlevens verborgen Maar zwaard en aarde, ademen de verschrikkingen.. Voor immer…

het drakenei gloeit in het woestijnzand Rode draak groeit krakend verbreekt het vurige wezen een weerbarstige wand zie, hoe vleugels zich vanzelf spreiden in gekende gebaren kinderen en dichters kunnen nog vliegen op rode draken…

Je wilt nog even, heel even te vuur en te zwaard een prachtige kerstroos of klimop aan de zijgevel zijn. Ook aan het einde van dit jaar toasten en een krachtige afdronk samen ervaren als het nog kan verrekijker of het theekopje wezen. Duidelijk wel het werkwoord in een oudere volzin maar ook een roze blos op onze wangen zijn.…

Hij zei er is maar een receptuur Smeed het met inwendig vuur.…

Roze lupine steekt in kelkenpracht de draak met digitalis…

De missie van Merlijn was zijn zwaard - zij had beloftes aan zichzelf aanvaard - het vuur bleef smeulen - als stralende sterren aan een gitzwarte hemel - om als een orkaan telkens weer op te laaien - een worsteling met integriteit en loyaliteit - het juiste moment is vaak moeilijk te bepalen - bang om te verliezen luisterden ze naar de stilte…

Zwijgend voeden we cilinders met het vuur van vlammende tongen. We worden elkaar tot draak, een rode boei die is afgeslagen. We weten niets, we zijn. Wij blijven nu bijeen.…

Ik vuur een wolk uit wijde kaken over vloeden van zonnedauw of sterrenglans die altoos zou gloeien in `t hart dat ik wil raken Zodat ik bekoorlijk blijf haken aan kant en keurig immer trouw ook recht door zee, ik hou van jou spuwde ik honderd, duizend draken En dat is prima, zijn mijn zaken als ik het daarbij laten kon lees: rekening mocht…