714 resultaten.
Over de kluts.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 181 Je moet er steeds voor waken
de kluts niet kwijt te raken.
Het is helemaal niet goed
als je niet meer weet wat je doet,
of weet hoe het moet.
Verlies liever je “guts”
dan je kluts.…
Onder 't helder koele laken
poëzie
3.0 met 5 stemmen 667 Onder 't helder koele laken,
Waar ik op de sluimer wacht,
Lig ik tussen droom en waken
Voor de drempel van de nacht.…
Lage landen bang voor 1000-jarige storm
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 295 Op dijk en muren
waken walkuren
met goedendag en kokende pek.…
Blaffen zonder onraad
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 925 Eigenlijk wisten wij dit wel; dit blaffen
Van hem, het had geen zin, hij zou
Vergeefs waken over huis en haard.…
Lentekriebels...
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 234 de dooi zet langzaam in
ik glij van wak naar wak
ik volg mijn ijle adem
die als een etherische gids
mij voorgaat op mijn pad
de natte sneeuw trekt
zoutkringen op mijn laarzen
de witberijmde daken
geven mondjesmaat
hun laatste pannen vrij
straks dartel ik
kalverblij in een klavergroene weide
trap wild gaten in de voorjaarslucht
‘k…
Lijn 3
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 434 Ons luie waken.
Lijn 3 ergens in de verte.
Je naam.
Het rommelig zoeken
naar je onderbroek.
Het missen dat met
je weggaan komt.…
STILTE...hoezo?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 Stil
ligt het landschap
als voor het oprapen
Stil
ligt het landschap
in vroeg zonlicht
Aan zomen
de wilgen,geknot
waaks..maar zwijgzaam
Wij
zijn het
die niet slapen.…
De tweespalt
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 44 waar roze valt
in de tweespalt
van waken en
verder dromen
zijn dimensies
hun grenzen kwijt
er is niemand
die kijkt of past
op overtreding
allen zijn gelijk
op het prilste uur
van de nieuwe dag
als de nacht zijn
beelden in licht
heeft zien sterven
is de keuze vrij
tussen dromen
en werkelijkheid
meteen een wankel
moment…
Kennis zonder macht
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 514 Ze zag een kennis bij het wak.
Hij pochte op z'n winterpak
en zei: 'Jouw pak is dun en oud;
je hebt het vast behoorlijk koud.
Mijn pak zit warm, al is het guur.
Je hebt ook geen benul, hoe duur.'
Ze wierp hem diep tot bij de vissen,
om haar kennis op te frissen.
De etensbel der vissen klonk,
zodat de man niet eens verdronk.…
Paradijselijke bogen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 gewichtloos
tussen waken
en slapen
wist jouw lach
nog net even
de hemel te raken
krulden
je lippen in
paradijselijke
bogen die
sensueel iets
fijntjes beloofden
oogwimpers
trilden op de
slag van je hart
konen kleurden
jouw jeugdige teint
lichtroze zacht
ik kende de
vele dimensies
die wij moesten
gaan maar jij had
dat…
Mijn moeder
hartenkreet
4.0 met 43 stemmen 3.872 geven van liefde
Stond zij daar aan mijn dageraad
Mijn eerste echte geliefde
Kijk je wel uit jongen,
is nog mijn dagelijkse boodschap
Teder bedoeld en ongedwongen
ben jij mijn wakend gezelschap
Het leven gaat met vallen en opstaan
Bepaald door de beslissingen die wij maken
Jij bent altijd met mijn lot begaan
Wil het liefst iedere seconde waken…
Ego vigilabo*
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.655 Doch, binnen mij, zo leeft er licht en sprake;
doch binnen mij, zo hoort en spreekt er Een,
die duisternissen, dag, noch dood, noch ander zake
belet en doen: omving mij staal en steen,
die binnenkomt bij mij, alleen
en zegt, of ook hij vonde in slape mij: 'Ik wake.'
----------------------------------------------------
* Ik zal waken…
Ik wacht bij haar
gedicht
3.0 met 17 stemmen 8.330 Ik wacht bij haar
en maak haar laken glad.
De grind die in haar adem brak
is van het nachtpad weggejaagd.
Ik ontzeg mij elke scharnier,
ik leg vertraagd mijn wanten af
en schik gevallen beelden
tot de droogte van haar slaap
mij weer in hoeken zet
en zij van ver haar lenden draait
en schaduw maakt uit draad die gloeit.
--------…
Mijn laatste reis
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.855 Weet dat ik er altijd ben om over jullie te waken.
En met de wind af en toe aan te raken...
HET GA JULLIE GOED…
Een schaduw van vriendschap
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 3.766 De vriendschap zou hij
dragen
als een klok
die hem zou vertellen wanneer
dromen hem
weer in de steek
zouden laten
en ik op hem zou
mogen wachten
en
waken
over wat nog steeds
zijn eigen schaduw was.…
Wentelen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 131 tussen dromen en waken
raakt mijn hand niets
terwijl de voet al aardt
flarden van illusies
bespelen dag en nacht
zo wentel ik als mens
eeuwenlang in dromen
leven en dood zijn een vorm
van dezelfde energie…
lieve Anna
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 968 heb jij ook soms nachten
dat de slaap niet wil komen
dat alles, zo onbelangrijk voorbij
blijft spoken
alles blijft malen in schaduwen
op het behang
heb jij dat ook Anna en ben je
ook bang
dat er geen vrede valt te ontdekken
in de vlekken op het plafond
hoor jij het zuchten
treden kraken
lieve Anna soms is een ochtend
niet eens meer…
Gij, die ik zoet te slapen leide
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.634 Want waarom slapen, waar de wake
meer heerlijks dan de droom belooft?...
- Kind van mijn vreze en van mijn haken:
leg zoet uw kake aan mijne kake,
leg 't hoofdje naast mijn kommer-hoofd...…
Gestorven
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.570 Eerste wake.
Laat mij alleen,
Verstoor de stilte niet;
Ik kan uw woorden,
Kan uw troost niet horen!
Als holle klanken kloppen zij me in de oren;
Als klanken tergend luid. - 'k Wil met mijn groot verdriet.
Dat niemand kan verstaan als ik, alleen zijn... 'k Heb
Zó veel verloren!
Niemand die weet
Wat zij mij is geweest.…
Sponsae aeternae
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.605 Een prins, te vroeg ontwaakt in wintermorgen,
Dwaalt als een vreemde door zijn kille huis
Tussen de trage slaven die bezorgen
Huns here dag met onbeheerd gedruis, -
Zo moet ik waken tot gij wederkomt
En u nog eens in mensenaanschijn momt.
-------------------------------------------
Sponsae aeternae - Aan de eeuwige bruid…
De Noorderzon
gedicht
3.0 met 15 stemmen 5.084 In de nacht,
duizenden slapen,
maar duizenden liggen ook wakker,
staren naar het plafond,
draaien zich om,
maken aanstalten,
draaien zich nog eens om,
maken nieuwe aanstalten,
staan op,
gluren tussen gordijnen door -
het is donker,
geen ster die valt of zelfs maar flonkert -
gaan weer naar bed.
gaan woelen,
vallen tegen de ochtend
in…
Sonnet
gedicht
0.0 met 1 stemmen 2.805 Met de zaag
maakten we een vierkant wak, groot
Op de terugweg zei niemand veel
behalve mijn vrouw die zich afvroeg
of het wel fair was een weerloos
Ik bracht in het midden dat ik van
tevoren gezegd had tot veel in staat
te zijn maar dat de komst van een
---------------------
uit: Pr0pria Cures…
ELFSTEDENVOCHT
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 287 De waarheid komt nu boven drijven
gaat het gebeuren ja of nee, wat is wijs
groot de spanning, al die getrainde lijven
is het 'dik' genoeg niet teveel wakken in het ijs?…
Op deze kruising
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 399 Het is vroeg in de morgen
Als mijn gevoel mij laat ontwaken
Op het moment dat mijn dromen
Nog steeds haar zuchten slaken
Zo ontmoeten ze elkaar
Dromen en waken verweven
Het gevoel wat is geboren is waar
In mijn hart is het om het even
Deze kruising van ontmoeten
Is mijn vaste afspreekpunt
Waar ik je graag wil begroeten
Op de…
De moraal van de dageraad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 145 de dageraad is al eindeloos beschreven
en de vogels doen het in hun eigen ode iedere dag
maar vanmorgen hoorde ik het anders - even
en het vervulde mijn slaperig hart met een gulle lach
de haan kraaide al vroeg
maar het bleef donker en stil
totdat de dag
de nacht echt ontsloeg ...
de vreugde van de kleine vogeltjes
spatte in een keer los…
IJsheiligen
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 275 Je hebt ze die niet vatbaar zijn voor wakken.
Hoe dun het ijs ook is, ze blijven glijden.
Daar gaan ze; arrogant en onbescheiden.
Om ginder nog wat lekkers mee te pakken.
Ze weten dat ze met hun vette lijven
Toch altijd wel weer boven komen drijven…
Zomaar op een zomernacht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.394 ach tevergeefs de slaap betrachtend -
(hoor, hoe troostend
is het tikken van de
zomerregen op het
raam in lood
en het geluid van
wind
in de bladerrijke bomen) -
denk ik: o wat dacht ik
toen de zomerstormen mij
nieuwsgierig en verschrikt
door 't witte huis
zonder gordijnen deden dwalen
en de muren witgekalkt nog
witter ware door de…
DODENWAKE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.151 Als jij mijn grootste liefde bent overleden
bent heengegaan en ogenschijnlijk ook niet
waak ik alle donkere nachten bij je
Ik blijf aan je zij
en deel wat er maar te delen valt
Mijn ogen blijven wijd geopend
grote ogen die jou willen zien
ik straal, er valt nog zo veel te delen
Als ik je heb begraven
dan ga ik slapen
3 maanden lang…
Welterusten.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 185 Ik zal bij je waken
met de sterren en de maan.
Ik zal de angst verjagen,
geen vrees zal er bestaan.
Ik zal bij je blijven
tot aan de ochtend toe.
De angst zal je niet grijpen.
Slaap zacht, doe je ogen toe.
En morgen zal je opstaan
met een glimlach om je mond.
En we zullen verder gaan,
verder naar de horizon.…
EEN DODE.
poëzie
5.0 met 3 stemmen 944 De nacht zal ik hier bij u waken,
nu alle snaren sidd'rend braken
van uw vermoeide hartsviool,
nu gij ligt stil en uitgetogen,
met neergelaten wimperogen
en van uw mond breekt niet meer uit
het cello diepe klaaggeluid.
Hoe vèr-verstorven stil is 't thans...…