19459 resultaten.
Mijn bestaan
gedicht
3.0 met 10 stemmen 7.522 Soms word ik wakker, bang
dat ik echt besta.
Angstig tast ik de muren af,
het bed, mijn nek
en zoek mijn gezicht,
maar ik kan het niet vinden.
Trillend sta ik op.
Ik doe het licht aan,
trek mijn onrust aan
en loop alleen
op de sneeuw die mijn hart bedekt.
Alles buiten
is nog steeds zoals het ooit gestapeld is.
Maar de wereld die mij…
Het eerste mislukte begin
gedicht
4.0 met 3 stemmen 11.520 Ze hebben de muur bezet,
de zolder gegijzeld,
het dak vermoord
en het raam dichtgetimmerd.
Ze dwongen het balkon
zijn planten
op de stoep te gooien
en zelfmoord
te plegen.
Ze begroeven de kelder,
ze bevalen de schuur haar rommel achter te laten
en te verdwijnen
en
ik
leef nog.
Ik kook voor mijn vrienden,
koop beltegoed voor mijn woorden…
Zorro zingt voor de regen
gedicht
3.0 met 15 stemmen 4.474 He regen
waarom val je hier?
Ben je blind, egoïstisch, ben je gek?
Waarom open je hier paraplu's
als je daar bloemen kunt openen?
Dorstige zaadjes
wachten op jou
om het donker te verscheuren
en de schaduw te leggen.
Naakte takken,
smeken kachels om nog één dag.
Rivieren
proberen zich de zee te herinneren
en het rood
droogt op handen…
Zwezerik
hartenkreet
5.0 met 9 stemmen 175 Hij bakte zwezerik
zweette ui en zijn bavarois
werd alom geprezen.
Eergister is hij door zijn vrouw vermoord
(en dat is echt waar).
Bij haar arrest schreeuwde ze:
hij kan dan sterren hebben
mij sloeg hij dag en nacht.
Hij werd maar twee- en dertig.…
Portugal
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 265 Gevangen tussen ijle hoop en vrees
Waar Europese macht de kelen dicht knijpt
De crisis als een bosbrand om zich heen grijpt
Leeft middenin het vuur: de Portugees
Een ober in Coimbra telt de flessen
Van zeven dronken Fado-zangeressen…
Veni, Sancte Spiritus
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 188 Zoete verkwikking in de strijd,
koele omhelzing in de hitte,
vreugde en vrede te midden het gewoel.
Tedere blik uit de verte,
zachte muziek op de achtergrond,
geborgenheid zoals in het begin.
Aandrang tot het goede,
moed tot herbeginnen,
zalving tot sterkte en vertrouwen.
Geest die alles leidt,
oorsprong en verwachting,
wijkende horizon…
Doortocht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 Wat je ervan bakte
reist voor altijd
met me mee.…
Een uitgekookte kans
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 327 Zo bakt de een met vuur een welkomsttaart,
bij ’n ander vliegt de angstvlam in de pan.
De ict-branche staat erbij te smullen:
migranten gaan de vacatures vullen.…
limerick 1
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 828 een brunette vol gein in Alphen aan de Rijn
knipt haar gordijn een halve baan te klein
triest zit ze neer
ze weet het niet meer
en gaat uit sjagrijn derhalve aan de wijn…
Kniepertjes
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 212 Vol overgave maakte hij het deeg,
waarmee hij dan ronde koekjes bakte.
De keuken geurde naar zalige zoetheid
en ik kon niet wachten om toe te happen,
maar de lekkernijen moesten eerst nog
afkoelen, voordat ze gegeten konden worden.
Ze werden in een blikken trommel opgestapeld
en we genoten nog lang nadien ervan.…
we spraken niet
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 743 nabijheid
en ik glimlach
het beeld zo broos
in je gelaat
of in dagenverte
wanneer, zo licht, ik naar
buiten kijken mag
heel even
zonder geluid
vond de tijd de zee in jou
en herkende ik het huilen
om al het beminnen
wanneer is liefde eindeloos,
vroeg je, aan het eind van de dag
ik wist het antwoord
en stierf
opnieuw…
internet heeft 2 kanten van het verhaal
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 792 tot op heden vlogen de woorden
mij om de oren als ik weer inspiratie
vond door te schrijven met een pen,
vol betekenis golfde het op het papier.
Dat nu ook al jaren het internet als vast hulpmiddel
wordt gebruikt komt door de korte bochten,
Zonder ook maar een omweg geeft google
Mij de betekenis van eenzelfde woord
Maar de site waar ik…
waar we waren
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 286 vreemd blijft het
om het bed te zien
kussens liggen stil, haast gerangschikt
als museumstukken in een eigenaardig, oud licht
het wordt koud, killer dan buiten
ook dit schrijven kost meer tijd
zoals de weg langs muren
en loze lakens
het doet pijn
wanneer jij beweegt in een veranderde blik
en ik vecht voor eigen recht
de hemel leeft met…
Verzuurd?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 200 Vergeten tijd ligt
achter ons, in angst
baren we het leven,
tussen geboorte en
de eindigheid, we zijn
schipbreukelingen van
de hemel en de diepten
van de zee, we zijn het
ontgonnen land, borelingen
uit de eierstokken van de
zon en maan, de horizon lijkt
verder, zeilen bollen minder,
blouses minder wit, hét
ontbrekende in de volheid…
We zijn overal mijn vriend.
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 840 Toekomt en verleden schuiven nader zonder
gevaar en berouw, het maakt niet uit waar
en wanneer het verval zich dient, want we
zijn nu bij elkaar en overal mijn vriend.…
Het vloeit door ons heen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 de ander vlecht de loten
met lemen wortels in het gras,
nectar vloeit uit kristalen wijsheid
te ademen uit zelfstandigheid
zijn we vrienden in een lot?
zijn we van een gelijk ras?
krom gebogen in z’n denken
waarin hij het meest gedijt?…
Als ik dit huis verlaat
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 366 Wanneer ik je morgen
moet verlaten
ontkleedt me van mijn
angsten als stoffelijk
wezen en leg mij in het
glazen ledikant, waarin ook
jij geboren werd, vertel me
je verhalen als ik ooit
weer naast je wakker word,
zodat ik over je kan waken
in het moment van stille dood
die tijdelijk wordt opgeschort,
laat me meevaren in
jouw…
Het taaiste ijs?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 79 hemel wordt weerspiegelt
en uiteindelijk uit glas blijkt te bestaan
het tart geluk in elk dierbaar moment
waarvoor een naam is gekozen, magisch
licht om de schalen van de wereld te
breken, kroont zichzelf met tederheid
waaruit een nieuw embryo zich met
lauwerkransen presenteert,het taaiste
ijs als dunne vliezen breken zal, zijn
we…
alles wat we deden
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 682 hoe voelt het
om weg te zijn, om nooit meer
gezien te worden
om te weten dat tijd alles zal wissen
en dat je aan de dood om een uitzondering vraagt
is het niet zo
dat door te tellen tot oneindig
alles elkaar aanraakt
zacht of stormachtig
traag en dan weer razendsnel
is er een herinnering
of nog iets van het onbewuste
van wat wij…
We bestaan
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 129 Ieder afzonderlijk individu. Een individuele
regenparaplu voor de grilligheden van het
levensklimaat. Een opmaat van de stuntelaar
die weldra voor zijn mensdom staat.
Een vrouwtje of een mannetje onderweg
tijdens zijn bestaan. Somtijds regen na
de zonneschijn, maar zo nu en dan een
duikelaar na een verwoestende orkaan.
Een vrouwtje of…
de ander zijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 53 de waarheid is
een lekkende sloep
die in de geulen
van zeeën verdwijnt
wijs naar het wolkendek
val neer in het stof
roep goden aan
beschuldig anderen
huiver omdat de
oorlog altijd weer
begint omdat we
de ander verliezen
laten we verhalen delen
en samen reizen
zonder huiver zullen we
weten dat we de ander zijn…
Wij zijn geen vreemden,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 zijn gemaakt en droogt het
ziltste zout van ervaring op het gelaat,
Kijk om je heen, zoals je bent verstaan,
we zijn geen vreemdeling in dit bestaan.…
We zijn zand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 We zijn even.
We noemen het leven.
Het schuurt langszij.
Scheurt het wezen
tot het besef voorbij.
.
We bestaan
tot we vergaan.
Elk verband verkruimelt
tot het laatste restje verstand
naar beneden tuimelt.
We hopen dat er iets is
dat de loper om zal keren.
Maar er is geen meesterhand.
We zijn zand.
.
“Druppels”…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 34 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zoals we zijn?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 25 Uit het ziende oog
van de orkaan
wie hem raken zal
in afzienbare tijd
even een niet
waarneembare
kalmte in een
oorverdovende
stilte van
ingehouden
adem, achter
de on-aardse
schreeuw, verloren
energie komt
in vervoering
barst open, daar
openbaart zich
de onneembare
zwaartekracht uit
de diepzee geboren,
zoals we…
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 37 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
onvoltooid verleden tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 58 we zouden
uit deze nacht springen
alles terugbrengen wat we namen
naast het verdriet wandelen
we zouden
oefenen in hoop
volhardend vol leven zijn
uit de wrakstukken herrijzen
we zouden
naar het licht reiken
een naam geven aan het verdriet
een boot vol liefde zijn
we zouden
een koor van stemmen zijn
leren van onze schimmen
onszelf…
Uitvaart Elisabeth II, TV uit, Leven aan!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 178 Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen
De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur
Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV
Neen ze was geen bekende van die Koningin
Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden
Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen:
Ik ben niet echt Koningsgezind
Ik ben niet gelovig, ook niet goed
Ik wil…
"DREAMNIGHT AT THE POOL": AGO-zwembad Diemen, hartenkreet 2
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 603 "Dreamnight at the pool"
werd voor dochter en vader
"Dreamday met een smoel"
door de clowns en al die lieve mensen
"Do-day" met een verrassingsdoel:
Giulia ging zelfs even lopen
wat een geweldig aards gevoel
Giulia ging ook vrolijk liggen
op de paarden, cool, cool, cool
Giulia ging veel beter zwemmen
in haar wekelijkse zaterdag-pool…
zullen we
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.214 ja we gaan
en verdwenen allebei
in het grijs
- ‘t spoor bracht ons samen -
lieve ogen warmden
winter kou verdween
koffie met geklets
glimmende koontjes
- een schater lachte ons toe -
de verlate kok
bakte wat moois en lekkers
van het vers gesneden vlees
en net gevangen vis
- blikken wisselden met woorden -
tevreden tikte de…