Alle inzendingen over wenken OR trouw OR wolkjes

In ‘t pikdonker aan je denken en jou dan weer voor mij zien Je mooie ogen die mij wenken Kom je weer terug, misschien In ‘t pikdonker van je dromen en hopen dat er wordt geklopt Dat jij de kamer in zult komen en je als m’n lieveling ontpopt In ‘t donker nog van je houden en je zelfs erg intens beminnen Doen of we zo trouwen zouden Ik…

Zachtheid zal de dwingland leiden: In het heiligdom der trouw Heerst onmerkbaar en bescheiden De almacht van de stille vrouw. Haar gebod ruist als een bede, En haar wenken is gebod; Voor haar voeten dauwt het vrede, En haar zonen zegent God!…

bewaakt door de trouwe ridder wiens gehele uitrusting glanzend diep rood ziet ieder kind mag samen met deze bewoners van de Wonderwereld zich op een afbeelding of bewegend beeld laten zetten.…

Het lijkt ver, maar is dichtbij, het lijkt trouw, honds, zeg maar. En "en" eraan vast Is het mooiste woord gemaakt wat er op de wereld bestaat!…

zacht breekt licht gekleurde tonen in het glas een transparante melodie zweeft door de lucht wolkjes muziek lieflijk op hun vlucht langs hoge balken tot de verste lijken op te lossen in de mist van vele lampen die hun schijnsel hemelwaarts richten om gods gezicht aan te lichten…

in naar jou kijken voel ik de koude langzaam wijken ontwapenend in gebaar veel kleine hints een flits van lentekind je adem lacht geen wolkjes meer ogen sprankelen warmer weer de eerste stappen op het fleurig pad toen wit eindelijk gesmolten was…

Toen de wind zijn ware gestalte aannam Ontstond er een hapering in de tijd knipte mislukte momenten weg plakte er vrolijke tijden voor terug En met een adem Een zucht Proefde ik alleen nog donzige wolkjes van geluk…

Ik moet vaak aan je denken Hoewel het denken nooit echt lukt Want wanneer ik aan jou denk Word ik uit mijn gedachtegang gerukt Toch zijn het gedachten die wenken Een teken van het stille geluk En omdat ik ook jou wenk Is mijn brein zo heerlijk stuk…

in de ochtend van haar glorie gaapte ze de euforie in wolkjes weg het had bijna iets werelds dat goddelijke happen van een boterham met pindakaas…

Het is een uniek gevoel net of je op wolkjes zweeft. Een fiere mama, een trotse papa een wezentje zo klein. De start van een nieuw leven het gevoel een echt gezin te zijn. Geniet ten volle van dit mensje hij is echt heel bijzonder. Met handjes, voetjes, vingers en teentjes jullie eigen kleine wonder.…

Of zacht gedommeld in de schâuw Der wolkjes die aan 't hemels blauw Als dunne sluiers dwalen. Daar ruist de vleugelslag door 't hout Der bosduif die haar nestje bouwt; Daar hoor ik de eerste slagen Van 't heerlijk lied dat voor zijn bruid De nachtegaal in 't lommer uit, Om haar zijn min te klagen. Wees, groene wereld!…

terwijl ik sprak over diepte bracht jij me tot ongekende hoogte je liet me daar zwevend hangen in roze wolkjes ongetemd verlangen…

kleurtjes in mijn hart zweven op wolkjes van satijn op mijn hand streelzacht ik wacht…

zilveren regen streelt kussenzacht mijn wangen vliegen wolkjes lief als oproep in hart gevoel stil gevouwen verleden…

Een even beginnen schudt elke boom: een bezinnen dit, een schemeren gevend van eerste denken, met lome vingers gaan zij wenken wenken, wenken, brengen uit een vrezend menen nauw geuit. En lichte dingen, herinneringen lispelen zij, vertrouwelingen, zouden wel willen, willen ­dan dood staan zij in de lucht, de bomen bloot.…

Een even beginnen schudt elke boom: een bezinnen dit, een schemeren gevend van eerste denken, met lome vingers gaan zij wenken wenken, wenken, brengen uit een vrezend menen nauw geuit. En lichte dingen, herinneringen lispelen zij, vertrouwelingen, zouden wel willen, willen – dan dood staan zij in de lucht, de bomen bloot.…

een wasdraad vol droomwitte lakens roze wolkjes in een felblauwe hemel poriën zondoorzeefd hartslag van stilte en vogels en ik mag tuinvrouw zijn…

de jacht open op de witte tornado boem boem tom hield het niet sec bij avocado fijntjes snoof hij bij de sla wat wolkjes sneeuw valt hij niet gelijk beckham onder gewone wetten met mazen voor het klein gebruik in grove netten zodat de metroman door kan gaan voor vlaamse leeuw…

De man begreep d'r stille wenk al snel: de vrouw keek op 'm neer en bleef maar zwijgen. Hij ging maar in z'n eentje op vakantie en vond, dat zij als zwijgend topmodel een sprekend voorbeeld was van arrogantie.…

Het rode hart koolzwarte vegen tere huid Vanuit verte is er onophoudelijk wenken Ik maak alleen als bij of hommel geen geluid Mag ik je deze tere bloem schenken? Beloof je honing... rijke buit.…

Liefde, Onmisbare zachte wenk. Verlangend om uitgenodigd te worden aan tafel. Wil midden onder ons zijn. Liefde, Maakt mens van de mensen. Strijd om het ego is haar vreemd. Liefde, onwankelbaar licht. Haar gratie, boven alle schoonheid verheven.…

natuurlijk wil ik liefhebben niet alleen in lentebloesemtijd maar blijvend door mijn eigen winters heen als mijn adem op het raam in een bloem gevangen wordt of buiten overgaat in wolkjes gipskruid…

Jij gevangen in jouw cocon ik in die van mij, ben ik de groeven in jouw gezicht ontstaan op weg naar waar geen verdriet heersen kan een landschap van ravijnen die bij elke nieuwe regenval rivieren van smart bevatten en ik pieker, pieker me suf zeg jou dat het van vermoeid- heid is, terwijl ik beter weet…

Trouwen zegt slechts sterk te menen, dat deze vriendschap steeds zal trachten, te zijn zoals we liefde dachten...…

Wat trouwen nu precies betekent is een veelgestelde vraag het antwoord lijkt vanzelfsprekend maar blijft in veel gevallen vaag Alles draait vaak om die ene dag maar die duurt slechts even zoals je dadelijk zelf ervaren mag is trouwen de start van een nieuw leven Je vormt nu samen een paar, Jansen, mevrouw en meneer het lijkt nog allemaal…

Ik ken je onvolmaaktheden en jij kent ook de mijne We accepteren eigenaardigheden zowel de grote als de kleine Voelen ons verbonden met elkaar slechts te scheiden door de dood Nooit was mijn liefde voor iemand zo compleet en ook zo groot Ik hoop dat het zo mag blijven geniet intens van jou mijn lief Wil alles met je delen voortaan lief…

de golven breken op de rotsen de wind waait zachtjes wat duinzand omhoog we gaan zitten en kijken samen naar de golven in het water die op het strand net onze tenen raken je kijkt me aan en lacht heel lief je slaat een arm om me heen en de andere hou je voor me er zit een doosje in en zachtjes fluister je in mijn oor wil je met mij trouwen…

verslingerd aan je lippen - verslaafd - verslonden door je ogen - verorberd - verankerd in je hart - veroverd - vergroeid met je wezen - verbonden - verenigd voor eeuwig - versmolten -…

Ze beloven vandaag elkaar de eeuwige trouw, worden in de echt verbonden en dat het wel goed komt met die twee, dat laten die blozende gezichtjes duidelijk zien Hij nerveus, hier en daar wat verschikkend, zij plukt wat aan het boeket, dan komt de ambtenaar en klinkt er muziek, het gaat gebeuren, ze gaan ‘in de echt’.…

blonde in het koren maakten me groot en ontelbaar rijk maar nu ik naar de dagen voor me kijk loop ik eenzaam door de wintervoren en voortgedreven door de herinnering van grote driften en een lange jacht wijst mijn leven nog naar één ding de plek om een eigen stilte te bouwen waarin ik teder en intiem bezing de wintervrouw, de donkere, de trouwe…