Alle inzendingen over zij verteert op reke

Kolderiek periodiek (nr.19 uit een reeks van 100) Vraagt de ene tandeloze aan de andere: " Kauw jij of kauw ik?"…

Kolderiek periodiek (nr.28 uit een reeks van 100) Bij het voorspellen van de elfstedentocht begaf de commissie zich op glad ijs...…

De komst van kennis brengt het mysterie om laat mij onnozel aan geheimen pluizen om de rek te testen van lenige geheimen.…

Hoe kan ik het ontastbare doorgronden als de fles, onbereikbaar in schrift mijn inhoud verteert. Zelfs de vlam die onderhuids het wezen raakt is slechts een weinige beroering van het blad, waar ze woont; de ziel van het ongekende. Ik droom de beeltenis van pen en streek en kader zijn betekenis.…

Als voortvretend vuur Verteert het binnenin Woorden zonder zin. Ongehoord blijft sprekend Beloften nooit verrekend. Uitgesproken en gehoord Wekt het woord in elkander Leven en licht ontloken Aan liefde, taal als geen ander.…

Rek zonder rekken - De lucht tikt in april. Ik ben geen zandloper en geen stolp. Ik ben je dochter. Stil. ------------------------------------- Meandermagazine 431, juni 2012.…

Kolderiek periodiek (nr. 4 uit een reeks van 100) Een zaal vol slapende mannen vormt het Snurker mannenkoor...…

Kolderiek periodiek (nr. 20 uit een reeks van 100) Nadat de man zijn gehoorapparaat had ingedaan hoorde hij het in Keulen donderen...…

Kolderiek periodiek (nr.21 uit een reeks van 100) Uitzicht vanuit de trein: “ Door de bomen zie ik Den Bosch niet meer.”…

Kolderiek periodiek (nr. 25 uit een reeks van 100) Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, Welke kapper bij welke klant?…

Kolderiek periodiek (nr. 32 uit een reeks van 100) Zegt de een: ”Ik ben een schorpioen van sterrenbeeld”, Zegt de ander: ”Dan heb je een ernstig probleem!”…

De eenzame ziel Verteert rusteloos De impressie der dorre natuur. De roerende hand Bestrijkt in ijle trekken Het droge paneel. De vaste verf wekt In gulden beeld Het tafereel der gouden bloem. De zonnebloem Tast de eeuwigheid.…

Liefde, met al zijn begeerte en lust Niet verteert als vuur in de sneeuw Een liefde, ongeblust Kreunend, spelend: een zucht en een schreeuw.…

Uitbranden verwarmt niet verteert tot een hoopje as terwijl je nog hoopt dat wat ooit was terug zal keren als een vrolijk lied blijkt dezelfde melodie heel anders te klinken Helemaal opnieuw moet je het lied weer leren zingen noot voor noot maar o de toonladders en het lange alfabet wat zijn ze moeilijk…

heiligheid van het leven valt wel mee als je jong bent volwassenen zijn zo bang om het in gevaar te brengen maar de grenzen liggen verder dan hun zorgen zeggen als je maar elastisch blijft niet ondood als een heilige volgens verwachtingen vegeteert, maar verteert…

Wat je niet hebt gehad of gedaan trekt vooral als de rek uit de tijd is gegaan en je bestaan is gereduceerd tot de vraag wil ik sterven zoals ik nu leef…

Kolderiek periodiek (nr.10 uit een reeks van 100) De deelnemers konden zich nog voor het einde van de maand inschrijven voor de 5 kilometer buikloop...…

Kolderiek periodiek (nr.13 uit een reeks van 100) Zoon (verspreekt zich) tot zijn moeder: “ Haal jij de gebakken moeflons uit de oven?”…

Kolderiek periodiek (nr.15 uit een reeks van 100) Persoon 1:” Is dat koffie verkeerd?” Persoon 2:” Nee, dat is expres zo!”…

Kolderiek periodiek (nr. 36 uit een reeks van 100) Waar de welpen met hun akela ook zochten, er viel in velden en wegen niets te verkennen...…

Het zijn gitzwarte ze glimmen ze glanzen ze dralen zo uit de hoogte zo van wat wil je ze grazen ze talmen het eerst ze buigen ze neigen ze rekken ze strekken zo nobel als steeds…

Bij raden Reken je op genade, Maar dat is voor het net vissen. Hoe je het ook wendt of keert Je zit gewoon te vaak verkeerd.…

Rekke en kalfjes lessen hun dorst. Wat nadert? Moeder verstopt zich achter struiken; haar kleintjes blijven nieuwsgierig staan kijken.…

voordat het liefdesvuur je verteert Vlucht!…

Waar ik heen moest gaan was ik al vergeten, waar ik uit bestond, daar kom ik net vandaan, de tijd verteert de was, zo broos als het geweten, uren kruipen in mijn hoofd, het licht schijnt gaandeweg wat minder, er druipen seconden op het zand, kaarsvet verdwijnt tussen de vingers van een uitgestoken hand dan wordt de vlam gedoofd…

De kostelijke spijzen die u verteert, veranderen in drollen. Verteerd worden en verteren. Uw lijf en leden zullen eens vergaan. Stof tot stof. As tot as. Als mest zult u wederkeren. Uit mest bent u ontstaan. Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk. Wat zij schrijven en lezers willen lezen, blijft onsterfelijk bestaan.…

Het sterke meisje groeit op in Friesland. Haar geest ontvangt ondernemende krachten van het strijdlustig bloeiende Drachten. Bestemming roept naar het hart van Nederland. In een lieflijk dal bij de heuvelrand van Utrechts grond mag een winkel wachten op wonderbare toekomst, zal trachten geneeskracht te scheppen, door sieraad omrand. Kloeke…

in het vuur ziet een mens hoe het leven vlam vat en woedend hitte verteert in as legt wat gloeiend rood aan vuisten murw sloeg en verlangen smeedde de rook geeft signalen van rijk vergiste tijden de geuren verdampen in de weidse lucht uitspansel van beloftes dromen die daden wekken…

Het wordt tijd om mijn meesterwerk te maken voordat de put begint leeg te geraken waar zal het over gaan over de liefde, nee dat heb ik al eens gedaan over dat oude kleed vol oude woorden als je het uitklopt, als je dat al doet dan verteert het onder je handen.…

Een tanige tandarts in Rekken Behandelt het liefst rotte bekken Hij zegt: in mijn stoel Werk ik echt met gevoel En zo kom ik het best aan mijn trekken…