Alle inzendingen over 'n Parel

het hout om alsmaar hogerop te klimmen Geperst geduwd verwrongen om te sterven met de vreemde adem in mijn longen zuur tot aan het stervensuur In de tuin van mijn buurman komt de muur tot leven in de milde geur van seringen waar ze engelen horen zingen Rillend vlucht ik in mijn onschuld verdriet en eenzaamheid met een mand vol parels…

ik zag hoe hij de parels ving zijn aandacht hing aan woorden uit jouw mond hij reeg ze tot een snoer dat glansde en danste in zijn flitsende licht jouw dicht schreef zijn verhaal je liet hem duiken in het groenblauw van de zee hij opende je oesters en nam de parels mee om ze te tonen aan een groot publiek nog zijn de goven rustig…

Ochtend mist Daarin wij lopen Een web vol parels voorbij gelopen…

Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet En de ziel, de ziel geniet Schreeuw het niet van hoge daken Dit is heilig en mystiek Dit betreft occulte zaken Oesters kunnen parels maken Niemand, niemand die het ziet Tot aan het verbaasd ontwaken Om wat binnen is geschied Introvert, kosmopoliet Laat de alchemie u raken Niemand,…

klaar is je liefde een parel van morgendauw op een lindeblad pinkt er in mijn oog een traan voel ik je in dauw vergaan…

Zuiver lieftallige parel groeit zacht genietend gedragen door de waterfee in onmetelijke diepten van mijn liefdeszee.…

Zuiver lieftallige parel groeit zacht genietend gedragen door de waterfee in onmetelijke diepten van mijn liefdeszee.…

ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen het was eens mijn gift de hoop voor ons samen woorden zijn stil de zinnen gebroken de magie is vandaag uit mijn teksten vervlogen neem maar mijn handen de hardheid verloren ze vergaten jouw diepte in een oppervlakkig bekoren ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen ik geef je de…

ik rijg een ketting van gestolde tranen en hang hem om mijn hals de spiegel kijkt mij aan en vraagt vilein: die parels zijn die vals ?…

Zoals een ander in de lente dicht met bloemen in een vaas pluk jij letters over lente en zet boeketten in een vers zo schik jij onvergank’lijke pracht in klanken in telkens weer een verse vaas…

Als ik het nieuws van vanochtend weer zie proza met pravda geen grein poëzie krijg ik de kriebels en overal jeuk en zin om te emigreren misschien naar Portugal misschien met jou maar hoe dan ook naar een warmer land waar men sans problème zonder blikken of blozen ongezien heel gewoon z'n kont nog kan keren naar een land zonder…

straten en stegen meegeteld Men heeft hem nu opgewaardeerd, geplaatst in 't Groene Boekje, maar ergens in een hoekje weet ik er één te staan die weigert zich te conformeren aan wetten die de Hoge Heren over hem uit hebben gesmeerd Die paardebloem, onaangepast aan onze nieuwe spelling, verdedigt daar de stelling: 'ik ben uniek, nou N!…

pas op! ze breekt als je haar aanraakt zachtjes! en niet te hard kijken want dan zal ze trillen als een dunne bloem bij plotselinge wind laat haar maar gewoon en vraag haar niet gelukkig te zijn wees blij om haar schoonheid al kan ze zelf niet meekijken…

je bent blond - het hele domme mensenras rent honderd meters in seconden zwemt het schandaal over reist per spoetnik naar de maan en gaat per beatnik naar de bliksem bouwt bolle bouwsels waanzin en schrijft gigliotheken vol – maar jij bent blond en daarenboven dient geconstateerd dat je blauwe robijnen…

Dik neergehaald vernederd, helaas Mezelf vergeten opgeboeid verteerd Maf Geen aanverwanten tevens werkend met personeel Zware koopverslaving Dik nep Ridder op gouden paard Mijn ondergang Kinderlijke tevens schone mensen Dankbare prooien Heb je dan ook dik misbruik van gemaakt Smerig Oogjes nu wijd open Verbazing tevens diepe spijt Tijdverspilling…

van alles wat op je pad maar toch ook weer niets al is niets ook weer iets iets om mee bezig te zijn iets om vast te houden los te laten, weg te stoppen iets wat nietszeggend kan zijn of juist veelbelovend vooruitstrevend & springlevend iets om voor op te staan iets om te laten gaan zodat er niets overbljft want ook niets is iets…

ik heb de parel zien glanzen nat van je tranen het was eens mijn gift de hoop voor ons samen woorden zijn stil zinnen gebroken de magie is vandaag uit mijn teksten vervlogen neem maar mijn handen de hardheid verloren ze vergaten jouw diepte in oppervlakkig bekoren heb de parel zien glanzen nat van je tranen ik geef je weer zon…

Een snoer van planeten, de parels rond je nek reflecteren de maan.…

Zie de zachte glinstering van de waterdruppel op het frisgroene lotusblad ze is als een parelende traan van vreugde en verdriet en verbeeldt hoe lief ik jou had.…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

lippen pruilen in denkbeeldig zoet met ogen dicht licht.... voel ik mij dansend op wolken glijdend van regenbogen miljoenen gekleurde parels velden vol bloemen wang op wang…

Wanneer hij ogen sluit ziet hij haar in verte geknield met gevouwen vleugels breekbaar teer een blauwe nachtelijke glans geeft haar een magische teint en zij drinkt uit de bron van leven druppels helder als kristal parelen langs lippen naar beneden zij lacht tevreden zo'n ongekend gevoel hij versnelt zijn pas wil zijn elfje vangen…

ligt en twijfel in de angsten z'n speelkameraadjes vindt wanneer je hand de lijn tekent als gebaar van hemelse barmhartigheid langs mijn nek tot boven mijn hart en jij zegt lief kom dichterbij, geloof me, het is zo over.…

het was nog lang geen winter de herfst nauwelijks start voorbij maar het avondrood dat lonkte als het vuur tussen jou en mij we zochten bei' de warmte op in de luwte van voorwinters nacht waar de zon in kim verdronk de herfst nog werkte aan haar pracht van talrijk' duizendkleurige bladeren lichtend als parel'n in schuwe zon die bij…

Met sprankelende ogen in een woordloos sprekend gezicht, omringd door intense kleuren, kwam jij voorbij, openend wat was gedicht, waardoor de wereld ander aanzien kreeg, jij parels tot een ketting reeg De ketting was nog niet compleet toen kleuren ineens gingen vervagen door opkomende flarden mist Parels stuiterden om mij heen…

De wereld verkeert In diepe stille slaap Druilerige dauw Sijpelt nat door Loom, ze dwarrelen Mijn gedachten Voor jou wil'k rijgen Een parelsnoer Eén parel voor vertrouwen Nog eentje voor de trouw Eén parel voor de passie Eentje voor; ik hou van jou In het struikgewas Achter mijn gordijnen Door mijn lief geopend In een royale wenk…

Geef dan, bij een plaag, die parel aan Veluwse zwijnen!…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

dat ik niet méér voor je ben dan een storend stofje in je oog, dat in enkele knipperingen weggespoeld wordt door traanvocht dat geen tranen is laat tranen parelen in mijn ooghoeken, die geen krokodillentranen zijn…

Ik scheidde; onverstand was allerwegen, van al mijn parels werd niet één geregen. De dwazen! honderd dingen, nooit beseft en nooit bereikt, zijn in mij doodgezwegen.…