Alle inzendingen over OR adem OR werkelijk

De adem die doet leven op het ritme ‘eb en vloed’? Ik spreek Ik ben Maar ben ik werkelijk die stem? Ben ik diegene die jij ziet of toch maar liever niet Een onvervulde verwachting of stijg ik nog in je achting Ben ik wat je wou zijn in je dromen en gedachten Of niet meer of minder dan een ander?…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

de ploeg merkt niet dat de aarde in asfalt overgaat hij ploegt met slechts meer lawaai voort de vis hapt zo lang hij kan naar adem als hij tegen wil en dank op het droge belandt de wanen van de dwaze held botsen op de werkelijkheid niet voor de dolende ridder op de rand van de slaap wordt alles even anders…

De week is weer begonnen, dat is de werkelijkheid..........…

Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen.…

Zware zuchten zweven zonder ziel en zwerven zachtjes zonder zien Vele verlangens vluchten vrezend en vliegen vol verloren vleugels Wegdrijvende wensen wenen wachtend en wankelen werkelijk woordeloos Hongerig hunkert het hart Naar blind beminnen Getekend groeiend in een mens…

De werkelijkheid zo het is in-kijken verdichten in een zucht en een tel en een moment, zo radeloosheid verzwaren ook soms verlichten tot het enigszins in versteende stilstand went.…

Ik doe zaken. Ik heb een heel grote schrijftafel En mijn gezicht staat moeilijk. Ik praat in een telefoon En ik heb een mijnheer, Die juffrouwtjes kan laten werken En nog meer mijnheren. De juffrouwtjes ruiken zo lekker, Ze ruiken allemaal verschillend. De mijnheren zijn in grote jassen. Ik bloos er wel van. Het lijken wel Engelsen, En ik…

In mijn droom zijn we samen In mijn droom maak jij me gelukkig In mijn droom lijkt alles zo perfect en volmaakt Maar als ik dan naar jou kijk en jouw donkere ogen diep in de mijne staren besef ik pas dat deze droom werkelijkheid is…

Beloften worden snel gedaan zonder erbij stil te staan Wensen worden lang gekoesterd tot ze door kilte zijn overwoekerd Emoties worden tot bedaren gebracht in de koude, donkere stilte van de nacht Varen wij dan wel op één lijn zou het een droom kunnen zijn Hebben wij oog voor de realiteit of is het een schijnwerkelijkheid waarin wij ons…

Geen troost, geen lichtpunt slechts een nachtenlang mat aanwaaien van deemstering die eindelijk op één plaats hoop schenkt achter donker water stijgt geleidelijk strand rijpt langzaam een morgen en misschien daar wacht het lang verloren gewaande vasteland In werkelijkheid verzinkt in nevel het hart…

Alsof niet achter de deur de materie met duizend handen de werkelijkheid schiep. ----------------------------- uit: 'Naar de aarde', 1998.…

zicht de waarheid kent Maar diep in mij verborgen Huist waar- en werkelijkheid In pure gevoelens die ik mocht borgen Tot de tijd rijpt tot vage eeuwigheid…

De zoetste klanken die ik ooit zal horen zitten nog steeds in mijn hoofd De liefste woorden die ik ooit zal horen moeten nog altijd uitgesproken worden De meest betoverende aanblik die er bestaat moet ik nog altijd zien En de meest dierbare liefde van de hele wereld wacht ergens op mij Maar ooit zal dit alles ook voor mij werkelijkheid worden…

We waren klaarwakker voor we sliepen, dat is een kans, die maar eens in je leven komt; daarvan zijn we ons heel goed bewust, ver verwijderd van alles daarbuiten. Wij doen aan zelfontplooiíng; dat is sterven, om herboren te worden: aanwezigheid vereist, wat een onverwachte wending geeft aan het tot heden onbekende, daarvan zijn wij ons heel…

denk ik niet meer aan de verscheurde nachten maar kijk naar het groen het spreekt mijn taal het is de stilte die samen met het daglicht kwam 'k vlucht niet langer weg in dromen of twijfels deze passie was niet meer te dragen bijna mijn ware indentiteit verloren ik geniet nu van de rust die uit zich zelf ontstaat de werkelijkheid…

als werkelijkheid te zien ben zo meer op diepte, en echtheid gericht zelfs als ik de sterfelijkheid in toenemende mate met liefde bedien…

Een wel haast tropische storm raast door mijn hoofd ik word ontworteld van mijn dromen beroofd als hij weer wat gaat liggen kijk ik om mij heen en zie de resten van wat ik eens was zie de jongeling groen als gras hij deed ooit een poging zijn fantasie tot leven te wekken nu is hij gestrand het einde van zijn streven in de harde werkelijkheid…

Als je soms meende, meer in mij te zien dan ik al ben, dan zet ik je met beide benen op de grond totdat je ziet wie ik werkelijk voorstelde.…

Ik wilde dat wij de zon tussen onze ijsbergen plaatsten en zo de scherpe sneeuwvlokranden konden bijschaven en in alle beschaving spraken want je beweegt in mij zoals ik in jou beweeg en wat er in de oertijd bij jou of mij heeft gespeeld het is een natuurfilm opgenomen ergens in een dierentuin ik wilde dat wij de zon…

Ik dans met jou de kamer rond onze voetstappen ritmisch over het parket de muziek brengt ons in hoger sferen en toch blijven we op de grond stopt de muziek dan kijken we elkaar nog lachend aan even kenden we geen tijd en zagen een andere werkelijkheid.…

In mijn diepste wezen kan ik de werkelijkheid niet bevatten Ik zoek naar Zingeving Bevestiging In de ander Er moet toch een reden zijn voor mijn bestaan? Wat is werkelijk?…

achter iedere boom ik zag je schaduw van opzij en herkende daarin je schroom om mij aan te spreken was het plagen of ontdekken wat mijn houding zou zijn wilde je iets in mij opwekken ofwel speelde je de schone schijn wilde je iets losweken dat in jezelf besloten lag maar opzag tegen een eerste woord de tijd zou het ons leren welke werkelijkheid…

wereld rondom jou kijkt met andere ogen ieder die met jou werkt ziet wat jij hen betekent van fantast tot idealist de dagdromer of realist de mensen die jij bemint zien waarvan zij houden van hartendief tot rover de minnaar of charlatan in alles wat jij doet of laat wat jij zo de wereld geeft ligt feitelijk de betekenis van wie jij werkelijk…

Is de werkelijkheid een onomkeerbaar feit. Echter, de absolute werkelijkheid is: Er bestaat geen absolute werkelijkheid.…

Wat een vreemde geur in de stad, van olijven -- dus is het geen droom.…

de werkelijkheid druipt langs kale stammen soms lijkt het of ze terugvalt op de knoesten van de tijd ik wil er aan voorbij zien om hoog boven de kruinen het pluralisme te zien hangen in een vale grijze lucht pas dan zal ik erkennen dat ik alleen ben zoals wij allemaal…

Ieder mens ziet zijn eigen werkelijkheid want het oog is de camera van je ziel…

kent het leven vele kanten als ik praat over mijn en dijn blijken mijn woorden balken en de ogen van de ander, gedragen door splinters, toch nog blinde bollen onder een sterrenloze baldakijn in mijn rug gapen velen gaten soms met zout verweven ook ik ken het haten, pekelen en kneden onder mijn hand is en wordt nog veel geleden de werkelijkheid…