Alle inzendingen over OR besteed

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

ik drijf de leugens naar je toe omarm ze maar ze zijn van jou -altijd al geweest- al dacht je niet dat ik ze ooit herkennen zou ik nam ze aan -tijdelijk weliswaar- ze smaakten zoet maar rispten op door hergebruik -genazen me voorgoed- omgekeerde zinnen op de kop gesproken woorden zijn aan mij niet meer besteed ik draai me om en proef…

Bedil mijn Dichten niet, besteed er geen verwijt aan, Zij hebben ’t niet verdiend. Ik hang er toch geen Tijd aan: ’t Is een klein buiten-werk, een bij-werk, zeg ik 't best, Van beter bezigheid; ’t is kakelen op ’t nest. Kunt gij of timmerman of wever niet vergeven Een deuntje uit de borst bij ’t schaven of bij ’t weven?…

Als ik de zon zag dacht ik aan jou Want als jij bij me was verdween alle kou Dat warme gevoel in mijn hart verdwijnt steeds meer en meer Dat dit zou gebeuren had ik niet gedacht je hield van me, nu niet meer De pijn is onbeschrijflijk hoe kon je dit nou doen Ik heb het wel gezien je gaf een ander een zoen De tijd die wij besteedden…

ik heb je in marmer uitgehouwen in hout deed ik het snee na snee op een doek uitgestreken dat allemaal levensecht vele woorden heb ik aan jou weten te besteden daarbij ieder cliché vermeden je kwam volledig tot je recht maar voorlopig zeg ik toch even weg ermee want niets voelt meer echt dan dat ik jou stevig in mijn armen hou…

Ons water komt van Maas en Rijn en regen De stoere dijken waken als soldaten De dijkgraaf houdt elk gaatje in de gaten Wat nooit gebeurt…ik kwam zo’n kerel tegen: Hij zei: ‘Ik heb een goede vraag verzonnen. Wie heeft er in uw waterschap gewonnen?’…

voor meer tijd aan de wal worden lege uren nuttig besteed zodra je de kustlijn nadert staar je niet blind in verzonken reliëfs heb lief en zie op rust van verademing op de canapé ongestoord binnen wend je de ogen op het ogenblik van windluwte kijk je naar buiten, naar ginds waar een diepere serene sfeer is nabij het water, dat ik zo…

personen en stuur het ook aan mij terug dan zal je om 23.10 uur wat leuks gebeuren maar doe het wel dadelijk en heel vlug Zoiets vind ik toch iets dwingends hebben en is aan mij echt niet besteed alsjeblieft !!! niet meer zulke berichtjes 'k heb ook daar een prullenbak zoals je weet.…

Een rilling doortrekt zijn doffe vacht Zijn vermoeide ogen staan dof tranend Zijn getrimd leven en gelakte nagels Heeft hij willoos moeten ondergaan Gedwongen in stilistisch keurschijf Bekroonde hem met pijn en leed De meute in de weide die lokte Was niet gegund aan hem besteed Geen prijs kon zijn leed verzachten Hunkerend naar dat hondse…

Heel tevreden wachtend Op vertrek naar bestemming Zonder aandacht te besteden Aan de dingen buiten jouw bestaan Herinnering van zoet verleden Wordt verdrongen naar het heden Door jouw kloppen op het raam Ik volg je naar de uitgang En zie achter je verlegen rug Een bosje onwillige bloemen Geef het maar, maak ik een gebaar Terwijl de trein…

Zand erover, Vergeten en vergeven, Geen aandacht aan besteden, Gewoon verder met je leven. Maar wat als dat ene woord, Misschien niet zo bedoeld, Maakt dat je je elke dag, Een stukje waardelozer voelt……

voel me ineens weer heel rijk alleen maar omdat ik bij je kan zijn Als ik dan bij je ben mag de tijd eeuwig stilstaan de ellende die ik niet meer herken de moeite die ik heb om weg te gaan Als ik jou in mijn armen neem zweef ik naar een andere planeet ik zie het leven ineens niet als probleem God heeft duidelijk iets meer tijd aan jou besteed…

Zou ik mijn tijd besteden Aan duizend nietigheden? 'k Heb daar geen voordeel van. Mijn lessen wil ik leren, Mijn meesters zal ik eren, Dan word ik haast een man*. * Meisjes zouden in plaats van deze regel kunnen zeggen: 'Zoveel als ik maar kan'.…

bezig zijn met in te vullen zorgen maken en dom lullen argwanend leven, dag en nacht zoveel tijd aan niets besteden valkuilen, gebroken treden wat vermoeiend al dat denken om te zien en aandacht schenken hoe men nu weer naar jou kijkt over je denkt en wat men ziet terwijl het toch zo simpel is stop ermee en doe het niet!…

Is het beter aan onwetendheid besteed? Is het beter te weten wat de toekomst zal brengen? Wakker worden, badend in ’t zweet. Genoeg reden om het zwijgen te verlengen.…

Nog méér willen besteden. Racen met de ratten. Welvaart minderen. Méér kunnen genieten van minder. Huizen weer bewoonbaar maken. Tevreden met wat we nog hebben. Surfen op de golven van de tijd. Welke richting gaan we op? Welke wegen slaan we in?…

Bij de bakker, bij de slager, aan de telefoon effe wachten, klinkt al heel gewoon Tegenwoordig krijg je er een muziekje bij dat veraangenaamt het wachten in de lange rij Maar alle tijd die ik besteed aan wachten kan ik ook anders besteden in gedachten Een goed boek, een leuke film, een gesprek Ja, ik weet het wachten is normaal, eigenlijk gek…

heb aan pogingen om jou te vergeten maar ik ben bang om eraan te denken hoeveel jaar ik eraan zal besteden om het te onthouden…

het probleem dat speelt ben jij, die dit leest want waarom zou je zeggen dat je er iets van vindt het voelen van de woorden is niet aan jou besteed soms heb ik dan de wens was een ieder nog maar kind nou zit je weer te staren naar alles dat hier staat maar zie je nou echt iets wat je aan dit schrijfsel bindt ach, laat het ook maar…

Leef en geniet van elke dag van je werk, familie en vrienden Besteed alléén energie aan hen die het verdienden Vermijd negatieve gevoelens het knaagt alléén aan jou Degeen voor het is bedoeld toont heus niet méér berouw Het echte geluk zit in jezelf, wie het kent weet wat ik bedoel Jij, en alléén jijzelf, bepaalt je eigen gevoel…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een ware dagtaak, word er aan besteed, om mij te vertellen, wat ik allang weet Maar ik ben sterk, en geloof in wat ik zie, ik heb vertrouwen, in wat je bent en wie Ik ben vrij om te kiezen, waar ik voor ga, ik ben wie ik ben, en dat is waar ik voor sta Wat er ook gebeurd, wat men ook gaat zeggen, mijn keuze is bepaald, die kan niemand…

verdwaal in mijn gedachten ze zijn aan jou gewijd door onderhuidse krachten verloor ik alle tijd verdwaal in mijn vertrekken de deur staat op een kier ontzie de zere plekken ‘k bewaarde ze steeds hier verdwaal in al mijn woorden ze zijn aan je besteed omdat ze jou niet stoorden wat het bij and’ren wel deed verdwaal in mijn gedachten…

Einde aan onzekerheid Over het enige zekere Begin van een heldere nacht Of eeuwige afwezigheid De nazorg van ‘n geboren begin Zijnde Het pad naar De waarborg van ‘n dovend einde Bij het laatste bewustzijn ’n Late overpeinzing ’n Finale retorische vraag: Met hoeveel Tederheid Liefde En levenszin Besteedden we De kostbaar opgebaarde…

Daar gaat ze dan een rode sporttas aan haar schouder terwijl haar rechterhand een kleine koffer trekt ze kijkt niet op of om loopt vastberaden recht vooruit met voor een lady eigenlijk net iets te grote passen nog geen volwassenheid bereikt wenst ze haar eigen weg te lopen advies is niet aan haar besteed zij claimt de wijsheid van haar…

Dit zijn mannen mannen die niet gilden Ze willen en wilden geen oorlog geen krijg, geen strijd en als je dat vermijdt besteed je op een goede wijze je schaarse vrije tijd met het vaandel zwaaien of op de trom te slaan -de stille soms- dat zich niet zomaar laat leren Voor enkele keren is het-voor God en Vaderland- door…