Netgedichten

netgedicht (nr. 60.356):

Uitzwaaien

Daar gaat ze dan
een rode sporttas aan haar schouder
terwijl haar rechterhand een
kleine koffer trekt

ze kijkt niet op of om
loopt vastberaden recht vooruit
met voor een lady eigenlijk
net iets te grote passen

nog geen volwassenheid bereikt
wenst ze haar eigen weg te lopen
advies is niet aan haar besteed
zij claimt de wijsheid van haar brein

het meisje met de paardenstaart
zwaait nu haar haren in de wind
zij is niet langer meer het kind
dat zeemeermin wil worden